اتهام ارسال موشک ایران به روسیه این روز‌ها مجددا از سوی آمریکا طرح شده است. این اتهام در ماه‌های گذشته نیز تکرار شده، اما این بار ادعا شده که موشک‌ها تحویل مسکو شده است.
نعمت الله ایزدی، سفیر سابق ایران در شوروی، درباره خطر اتهام ارسال موشک از ایران به روسیه به «انتخاب» گفت: بیشتر از اینکه بحث ارسال و یا عدم ارسال موشک خطرناک باشد، غربی‌ها ایران را به عنوان متحد روسیه در جنگ اوکراین تحلیل می‌کنند. مهم‌ترین هدف غربی‌ها از انتشار اخبار ارسال موشک از ایران به روسیه، اثبات همراهی ایران با روس‌ها در اوکراین است. روسیه فعلا تحت فشار است و شکل‌های جدیدی از جنگ را روی میز گذاشته است. در نتیجه غربی‌ها می‌خواهند مسأله ارتباط ایران و روسیه را به عنوان یک اتهام مطرح کنند. هم پیمان تلقی شدن ایران با روسیه، فشار بر ایران را بیشتر می‌کند.
او افزود: نماینده ایران در سازمان ملل این اتهام را تکذیب کرده است. نماینده ایران گفته کمک به هر طرف جنگ مضر است و این نکته به خود غربی‌ها نیز هشدار داده است. غربی‌ها می‌خواهند در درجه اول اثبات کنند که ایران متحد روسیه است، در درجه دوم با فشاری که به تهران وارد می‌شود، ارتباط‌اش را با روسیه کاهش دهد، وگرنه ارسال چند موشک چندان مسأله مهمی برای غربی‌ها نیست.
وی در ادامه درباره مواضع روسیه نسبت به بحث زنگزور بیان کرد: موضع‌گیری‌های روسیه نقطه مقابل رفتار غرب است. یک تقابل بین غرب و روسیه درمورد ایران وجود دارد. غربی‌ها از یک طرف ایران را با اتهام ارسال موشک تحت فشار قرار می‌دهند، روس‌ها نیز ایران را با مسأله زنگزور و مباحث دیگری که در آینده هم پیش می‌آید، تحت فشار قرار می‌دهند. روس‌ها می‌خواهند ایران به سمت تعامل با غربی‌ها نرود. روسیه این اواخر خود را به آذربایجان نزدیک کرده و از دالان زنگزور متضرر نمی‌شود. روس‌ها به همین خاطر به ایران فشار می‌آورند که از مواضع‌اش نسبت به اوکراین و نزدیکی احتمالی اش به غرب فاصله بگیرد.
ایزدی تصریح کرد: ایران در شرایط سختی گرفتار شده است. تاکنون به عنوان یک شریک مطمئن خوب روی روسیه حساب کرده بود، اما رفتار فعلی روسیه باعث می‌شود تجدیدنظری نسبت به ارتباط با روسیه رخ دهد.
ایزدی درباره راهکار مناسب برای ایران در میان ارتباط با شرق و غرب گفت: برخی از مسائل ریشه در گذشته دارد. ما چند سال است که به روس‌ها به گونه‌ای القا کرده‌ایم که تنها گزینه‌مان در شرایط بحرانی، روسیه است. احساس روسیه این است که ما گزینه دیگری نداریم. اگر در قدم اول بتوانیم یک نوع توازن در روابط با غرب و روسیه به صورت علمی ایجاد کنیم، راه حل مناسبی را پیش گرفته‌ایم. استراتژی جدیدی باید در سیاست خارجی تعریف شود و به تعادل و توازن میان شرق وغرب بپردازیم. این سیاست می‌تواند غربی‌ها و روسیه را قانع کند. مشکل عمده ما این است که روسیه تصور می‌کند ایران دیگر راهکاری به جز روسیه ندارد. کلید حل این موضوع، شروع گفتگو با اروپاست.
