هر کشوری مجموعه‌ای از قوانین خاص خود را دارد که برای تضمین ثبات آن حیاتی است. با این حال، برخی از چیزهایی که ما در زندگی روزمره خود بدیهی می‌دانیم، در برخی کشورها ممنوع هستند. برخی از این قوانین حتی از سوی شهروندان این کشورها عادی تلقی می‌شوند اما از نظر ساکنین کشورهای دیگر ممنوعیت‌هایی عجیب هستند.
اگر به مالزی سفر می‌کنید، مراقب رنگ لباس‌هایی که می‌پوشید باشید. در سال ۲۰۱۱، رنگ زرد به دلیل استفاده از سوی گروهی از فعالان که در آن زمان دولت را به چالش می‌کشیدند، در این کشور ممنوع شد.
در بسیاری از فرهنگ‌ها زدن کودکان حرکت نامناسبی است اما با این حال بسیاری از پدر و مادرها این کار را انجام می‌دهند. در سوئد اما کتک زدن کودک به شدت ممنوع است، حتی اگر این کار توسط والدین انجام شود.
این شیء که به راه رفتن نوزادان کمک می‌کند در کانادا ممنوع است. این قانون در سال ۲۰۰۴ پس از آن تصویب شد که دولت استدلال کرد طبق مطالعات، نوزادانی که راه رفتن را با روروئک یا واکر یاد می‌گیرند رشد حرکتی‌شان به تاخیر می‌افتد.
در دانمارک، افزودن ویتامین‌ها، مواد معدنی، کلسیم و غیره به صورت مصنوعی به غذاها ممنوع است.
در عربستان سعودی، روز ولنتاین نقض قوانین مسلمانان تلقی می‌شود و جشن گرفته نمی‌شود. علاوه بر این، همه اشیاء قرمز در این روز ممنوع هستند.
بازی ویدیویی قبلاً در چین ممنوع بود. دولت چین استفاده از این فناوری را ممنوع کرد تا جوانان وقت خود را تلف نکنند و به جای آن وارد بازار کار شوند.
مردم امارات متحده عربی حق ندارند آب دهان خود را در خیایان‌ها تف کنند.
در کره شمالی پوشیدن شلوار جین و پیرسینگ اکیداً ممنوع است، زیرا دولت این موارد را الگوی سرمایه‌داری می‌داند که جایی در جامعه آنها ندارد.
در ایتالیا نمی‌توانید قلعه شنی بسازید. همچنین در برخی مکان‌ها پوشیدن دمپایی انگشتی نیز ممنوع است، زیرا به نظرشان زیادی پر سر و صداست.
ایمنی جاده‌ها اولویت اصلی ایتالیا، به ویژه در کومونه ابولی است. هرگونه ابراز علاقه که بتواند حواس راننده را پرت کند، می‌تواند ۵۰۰ یورو جریمه در پی داشته باشد.
در کره شمالی برقراری ارتباط با دنیای خارج ممنوع است. این عمل جرم محسوب می‌شود و می‌تواند مجازات اعدام را در پی داشته باشد.
سس کچاپ از سال ۲۰۱۱ به دلیل آنچه «پاسداشت غذاهای فرانسوی» عنوان شد در غذاخوری مدارس فرانسه ممنوع شده است.
پس از وقوع «انقلاب یاس» در تونس، رژیم چین کلمه یاس را در اینترنت سانسور کرد و فروش این گل را در بازارهای مختلف در اطراف پکن پایتخت چین ممنوع کرد.
در فیلیپین بد گفتن در مورد این کشور ممنوع است و اگر کسی این کار را انجام دهد، خواه شهروند یا توریست باشد، می‌تواند به شدت مجازات شود.
در بریتانیا قانونی وجود دارد که افراد را از مرگ در پارلمان بریتانیا منع می‌کند. هنگامی که فردی احساس ناخوشی می‌کند، به سرعت توسط کارکنان از ساختمان خارج می‌شود.
جویدن آدامس از سال ۲۰۰۲ در سنگاپور ممنوع شده است. دلیل این قانون تمیز نگه داشتن خیابان‌های شهر بوده است.
زمانی که کوبا تحت حاکمیت فیدل کاسترو بود، استفاده شهروندان عادی از تلفن همراه ممنوع بود. تنها ممتازترین شهروندان که در موقعیت‌های بلند مرتبه بودند اجازه دسترسی به این دستگاه‌ها را داشتند.
این خوراکی شکلاتی در ایالات متحده کاملاً ممنوع است. این قانون به این دلیل تصویب شد که دولت می‌ترسید بچه‌ها با اسباب‌بازی پلاستیکی داخل تخم‌مرغ خفه شوند.
در دانمارک، والدین در انتخاب نام فرزندشان محدودیت دارند. لیستی از حدود ۲۴۰۰۰ نام وجود دارد و اگر نامی که والدین انتخاب کرده‌اند در کاتالوگ نباشد، باید از دولت اجازه ویژه بخواهند.
به دلیل سیاست تک فرزندی در چین، خواهر و برادر داشتن در این کشور معمولاً مجاز نیست مگر اینکه نوزادان دوقلو باشند. اقدام دولت چین برای متعادل کردن جمعیت این کشور انجام شده است.
مک دونالد در بولیوی ممنوع است، زیرا مردم بولیوی با فست فود موافق نیستند، به این معنی که به ندرت رستورانی از این نوع در این کشور دیده می‌شود.
از سال ۲۰۰۲، بنگلادش استفاده از کیسه‌های پلاستیکی را برای حفظ محیط زیست و کاهش زباله‌های کشور ممنوع کرده است.
یکی دیگر از چیزهای عجیب در مورد چین این است که قانونی وجود دارد که سفر در زمان را ممنوع می‌کند. دلیل این ممنوعیت عجیب از سوی دولت، نحوه نمایش آن در برنامه‌های تلویزیونی و فیلم‌ها بوده است.
در روسیه پوشیدن لباس به سبک گوتیک یا ایمو (Emo) ممنوع است. روس‌ها معتقدند که این خرده‌فرهنگ‌ها تهدیدی برای ثبات ملی هستند، زیرا افسردگی و خودکشی را در جوانان تشویق می‌‌‌‌‌‌‌کنند!
