نام فیلم : باشگاه مبارزه -Fight Club
کارگردان : دیوید فینچر
فیلم‌نامه نویس: جیم اوهلز
ژانر : درام روانشناختی
محصول کشور : ایالت متحده آمریکا
انتشار : 1999
امتیاز (imdb) : 8.8
بازیگران : ادوارد نورتون، برد پیت و هلنا بونهام کارتر و...
خلاصه فیلم
شخصیت اصلی فیلم جوان بی‌نامی است که به عنوان راوی شناخته می‌شود. راوی زندگی غیرعادی و عجیبی دارد. او به مدت شش ماه است که به بیماری بی‌خوابی مبتلا شده‌است و زندگیش تبدیل به لحظاتی تکراری و پوچ شده‌است. راوی برای درمان بی‌خوابی‌اش به دکتر مراجعه می‌کند؛ اما دکتر علی‌رغم اصرار زیاد دارویی به او نمی‌دهد و به جای آن پیشنهاد می‌دهد که به کلاس‌های شبانه برود. راوی در کلاس‌های شبانه که متعلق به افراد مبتلا به سرطان و بیماری‌های خاص است، شرکت می‌کند و به مرور با دیگران ارتباط برقرار می‌کند و از بی خوابی‌هایش کم می‌شود. او برای ورود به این کلاس‌ها به ناچار دروغ می‌گوید که سرطان دارد. همه چیز عادی پیش می‌رود تا این که سر و کله زن مرموزی به نام مارلا سینگر در کلاس‌ها پیدا می‌شود که آشکارا مشخص است مشکل خاصی ندارد و بدون دلیل خاصی در این کلاس‌ها شرکت می‌کند. ورود مارلا زندگی راوی را به هم می‌ریزد. تلاش برای حرف زدن با مارلا هم به جایی نمی‌رسد و راوی دوباره به زندگی عجیب گذشته خود بازمی‌گردد. راوی برای یک شرکت بیمه کار می‌کند و به خاطر شغلش مدام در حال پرواز به شهرهای مختلف است و در این راه با آدم‌های زیادی آشنا می‌شود. در راه بازگشت از یک سفر کاری راوی با مرد عجیب و مرموزی به نام تایلر داردن آشنا می‌شود که به گفته خودش صابون ساز است. حرف‌های تایلر و نوع جهان بینی‌اش راوی را جذب می‌کند؛ اما با فرود هواپیما در فرودگاه این دو از هم جدا می‌شوند. با این حال تایلر کارتش را به راوی می‌دهد. وقتی راوی به خانه‌اش برمی‌گردد، متوجه می‌شود آپارتمانش منفجر شده و تمام زندگیش از بین رفته‌است...
درباره فیلم
این اثر که اقتباسی از کتاب چاک پالانیوک است نمایشی معمولی نخواهد بود و تاریک‌ترین طنزهای یک کارگردان نوآر و تریلر را با خود حمل خواهد کرد. باشگاه مشت‌زنی فیلمی به‌شدت جسورانه و شگفت‌انگیز است که از چندین راه می‌شود به آن وارد شد و لایه‌های روانشناسانه، اجتماعی و فلسفی بشر و یک جامعه مدرن را واکاوی کرد. این دنیای کابوس‌انگیزی که فینچر خلق کرده است نشان از تنشی پر ملات برای جوامع کنونی و انسان‌های امروزی است، آدم‌هایی که مشت مشت می‌خورند و در زیرزمین‌های منِ پنهانشان به‌دنبال رهایی هستند...
باشگاه مشت‌زنی اثری شخیصت‌محور است که چیستی خود را از آدم‌هایش وام گرفته و این کارکترهایش هستند که با وارد شدن به موقعیتی درونی که کارگردان برای آن‌ها خلق کرده است روایت را پیش می‌برند
سخن آخر
فینچر یک سینمای نیهیلیسیم و پر از نگرش‌های بدبینانه دارد که در آن به سیستم‌های اجتماعی و فلسفی می‌پردازد و با استعارات روانشناسانه به جلو حرکت می‌کند. باشگاه مشت‌زنی که ترکیبی از دو فیلم هفت (Seven) و بازی (The Game) او است پر از دیدگاه و جهان‌بینی‌های فینچری است که می‌تواند مفهوماتی فوق‌العاده را در ذهن مخاطب تداعی کند و او را با خودش، نیازهایش، آزادی، خشم، رهایی، از دست دادن، طغیان و ... رو‌به‌رو سازد.
