پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : 
سرویس تاریخ «انتخاب»: اسدالله علم (۱ مرداد ۱۲۹۸ بیرجند – ۲۵ فروردین ۱۳۵۷ نیویورک)، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضا شاه، وزیر دربار از ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ و نخست‌وزیر ایران از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ بود.
«انتخاب» هر شب یادداشت های روزنوشت علم را منتشر می کند.
سه‌شنبه ۸ مهر ۱۳۴۸: صبحدم مرغ سحر با گل نوخاسته گفت/ناز کم کن که در این باغ بسی چون تو شگفت
گل بخندید که از راست نرنجیم، ولیک/ هیچ عاشق سخن سخت به معشوق نگفت
دیشب که خواستم بخوابم، درباره رابطه با دوستم که سخت ناراحتم کرده بود، فالی گرفتم. این شعر آمد. راحت شدم و از پرخاشی که به او کردم پشیمان!
امروز شرفیاب شدم. چه قدر لذت بردم و به شاه دعا کردم وقتی اجازه نفرمودند یکی از پادوهای آمریکایی که سالها در این مملکت همه کاره بود، شرفیاب شود. از این قسمت شرفیابی خودم خیلی راضی بودم. از یک قسمت دیگر ناراحت شدم که فرمودند کارهایی که در قسمت امور اجتماعی دربار در خصوص شناسایی برجستگان کرده اید، به نفع ما نیست. ما تمام این کارها را به نفع شاهنشاه می کنیم. برجستگان فارغ التحصیلان را که انتخاب کرده ایم، عده ای ناراحت شده اند به شهبانو شکایت برده اند. شهبانو این مطلب را به شاه فرمودند.
به هر صورت ما کار بزرگی انجام داده ایم چه شاهنشاه تعریف بفرمایند، چه فعلاً توجه نکنند. کاری که سال ها قبل باید در دربار انجام می گرفت و نگرفت، حالا ما این کار را کردیم. [فهرستی] که حاضر کرده ایم، صد سال در این کشور خواهد ماند. شاهنشاه امر فرمودند وزیر دربار باید در همه هیئت های امنای دانشگاه ها باشد که از جریان کار آنها آگاه باشیم. عرض کردم: اطاعت می کنم مشروط به این که خدمتگزاری من در این جا نیز مثل کارهای انتخاب برجستگان نشود. شاهنشاه خندیدند. در خصوص سفر آمریکا و پاره ای مسائل دیگر صحبت شد....
