۱۰ مورد از رمانتیک ترین و عاشق پیشه ترین گونه های جانوری؛ از بونوبو تا مرغ کریچ ساز

همه معلمان زیست شناسی در برخی موارد باید به دانش آموزان خود هشدار دهند که طبیعت را انسانی سازی نکنند، به عبارت دیگر، فکر نکنند که جهان طبیعت مانند انسان رفتار می کند. سلول ها، ویروس ها و باکتری ها هیچ چیزی را “نمی خواهند”. آن ها تحت قوانین محرک و واکنش عمل می کنند. حتی حیوانات، از جمله انسان ها، اغلب الزامات زیستی را دنبال می کنند. اما گاهی اوقات، فقط گاهی اوقات، وقتی به گونه جانوری دیگری نگاه می کنید، غیرممکن است که تکرار انگیزه های انسانی را در غیرانسان ها مشاهده نکنید. از آنجایی که به نظر می رسد بسیاری از مردم قادر به درک عشق نیستند، بسیار تعجب آور است که برخی از حیوانات بسیار رمانتیک و عاشق مسلک هستند. در این مطلب ۱۰ گونه جانوری را معرفی می کنیم که شاید انتظار نداشته باشید جنبه ای عاشق مسلک داشته و بسیار رمانتیک باشند.

 

اگر تا به حال فکر کرده اید که برای پیدا کردن جفت خیلی زشت هستید، پس از زندگی عاشقانه مارماهی گرگی یاد بگیرید. آن ها با پوست خاکستری و خال خالی که یک سر چاق را می پوشاند، گاهی اوقات “پیرمردهای دریا” نامیده می شوند.آن ها تا ۲.۴ متر رشد می کنند و به همین خاطر گاهی اوقات می توانند بسیار ترسناک به نظر برسند. در واقع آن ها موجوداتی نسبتاً مهربان و آرام هستند که به سمت غواصان کنجکاو شنا می کنند. با این حال، این رفتار آن ها نسبت به یکدیگر است که آن ها را بسیار شیرین می کند.

 

در حالی که تحقیقات بسیار اندکی در مورد آن ها انجام شده است، جنبه رمانتیک مارماهی گرگی در آکواریوم ها دیده شده است. در آکواریوم، دیده شده است که آن ها در حدود چهار سالگی جفت خود را پیدا می کنند، اگرچه آن ها به طور کلی سه سال پس از آن اولین دسته تخم خود را تولید خواهند کرد. جفت ها خانه شان را در یک شکاف در سنگ ها بنا می کنند. هنگامی که این جفت زاد و ولد می کنند، صدها تخم زرد تولید می کنند. هم نر و هم ماده به نوبت از بچه هایشان محافظت می کنند و دیگری برای تغذیه بیرون می رود. در آکواریوم ها، این همکاری می تواند تا پایان عمر این ماهی ها ادامه داشته باشد که تا ۲۸ سال نیز می رسد.

 

آلباتروس ها از خوش سفرترین موجودات روی کره زمین هستند. بال های بزرگ آن ها می تواند آن ها را تا هزاران کیلومتر دورتر ببرد و حتی در حین جستجوی غذا به دور زمین بچرخاند. با وجود مسافت های طولانی که طی می کنند، بیشتر آلباتروس ها برای زاد و ولد به جزیره ای که در آن متولد شده اند، باز می گردند. حتی زمانی که یک آلباتروس برای زاد و ولد هنوز بسیار جوان باشد، به زادگاه جزیره ای خود باز خواهد گشت و مراسم جفت گیری پیچیده اش را با دیگر آلباتروس ها تمرین خواهد کرد. با گذشت زمان، این جلسات تمرینی کاهش می یابد تا زمانی که یک رابطه عاشقانه ای تنها با یک آلباتروس دیگر انجام شود. پس از جفت گیری، این جفت تا آخر عمر در کنار هم خواهند ماند.

 

آلباتروس ها جفتشان را برای تمام عمر انتخاب می کنند زیرا همه چیز به موفقیت جفت یابی بستگی داشته و وقت و تلاش زیادی برای آن صورت می گیرد. آن ها به آرامی زاد و ولد می کنند و هر بار تنها یک تخم می گذارند. آلباتروس ها با اختصاص دادن یک جفت بزرگسال به هر جوجه، شانس زنده ماندن جوجه های خود تا بزرگسالی را افزایش می دهند. چیزی که تعهد آلباتروس ها نسبت به جفت هایشان را برجسته تر می کند این است که عشق آن ها می تواند برای دهه ها دوام داشته باشد، علی رغم اینکه این زوج هر سال ماه ها از هم جدا می شوند و روی اقیانوس ها می چرخند و تنها در جزیره زادگاهشان دوباره به هم می پیوندند.

 

حتی رمانتیک ترین حیوانات هم ممکن است دچار دلشکستگی شوند. علی رغم نام فریبنده شان، شواهد اخیر نشان می دهد که کرم های خونخوار، برخلاف آنچه پیش تر تصور می شد، برای تمام عمر جفت گیری نمی کنند. این چرخش شوکه کننده وقایع، خواهان نگاهی به چگونگی فریب خوردن دانشمندان برای این مدت طولانی توسط کرم های خونبی است. به نظر می رسد که زندگی عاشقانه کرم های خونخوار طوری است که انگار فضای کمی برای جدایی وجود دارد. تصور می شد که کرم های خونخوار، انگل هایی که باعث شیستوزومیازیس مرگبار در انسان می شوند، وارد یک هم آغوشی مادام العمر می شوند. وقتی یک کرم نر با یک ماده برخورد می کند، آن دو جفت گیری می کنند. برای انجام این کار، نر بزرگ تر، ماده را به درون چیزی کیسه مانند که به نام کانال ژینکوفوریک شناخته می شود، می کشاند. کرم ماده، در اغلب موارد، بقیه عمرش را در این کیسه می گذراند. وقتی کرم نر خون میزبان را می مکد، آن را به دست ماده ای که در درون کیسه پنهان شده است، می رساند. این زوج به هم چسبیده هزاران تخم تولید خواهند کرد. به راحتی می توان فهمید که چرا دانشمندان فکر می کردند این یک عشق مادام العمر است. با این حال، معلوم شده که اگر تعداد کرم های نر بیشتر از کرم های ماده باشد، آنگاه کرم ماده خانه و شریک زندگی خود را ترک می کند تا با دیگران جفتگیری کند. همان طور که می دانیم مرغ همسایه غاز است!

 

بر خلاف کرم خونخوار، ماهی ماهیگیر جفت خود را برای تمام زندگی اش انتخاب می کند. این به این دلیل است که ماهی نر هیچ انتخابی در این زمینه به نوع ماده نمی دهد. هنگامی که ماده ها آماده جفت گیری می شوند ، مواد شیمیایی را از خود آزاد می کنند که نشان دهنده آمادگی آن ها برای هر نری در آن حوالی است. ماهی نر بسیار کوچک تر از ماده است، اما بزرگ ترین سوراخ های بینی را در مقایسه با اندازه سر خود در طبیعت دارد. این بینی های بزرگ بدین خاطر است که هیچ فرستی را برای جفتگیری از دست ندهد. نزدیک شدن به کسی که چندین برابر از شما بزرگ تر باشد، می تواند خطرناک به نظر برسد، بنابراین گونه نر ماهی ماهیگیر تلاش نمی کند تا زن را با تمایلش برای تبادل DNA تحت تاثیر قرار دهد. او خیلی ساده به سمت ماده شنا می کند و او را گاز می گیرد. گاز عاشقانه ماهی ماهیگیر یکی از خشن ترین و بیرحمانه ترین گازها در طبیعت است. هنگامی که او ماده را گاز گرفت، نر آرواره هایش را در حالی که گوشت دو موجود با هم مخلوط می شود، حل خواهد کرد. بدین ترتیب نر به چیزی تبدیل می شود که به عنوان انگل جنسی شناخته می شود. با گذشت زمان، چشم ها و باله های نر از بین می روند. بدن او از خون ماده تغذیه کرده و در عوض اسپرم تولید می کند. فکر کردن به زوجی که رابطه ای نزدیک تر از این دارند، سخت است!

 

عشق بدون نمایش عمومی محبت چیست؟ برای مرغ هی کریچ ساز بومی گینه نو و استرالیا، جفتگیری به معنای یک نمایش خوب برای شریک زندگی شان است. در بیشتر گونه های مرغ های کریچ ساز، گونه نر بسیار رنگارنگ تر از ماده است و هنگامی که فصل جفتگیری آغاز می شود، از پرهای شیک و زیبای خود به خوبی استفاده خواهد کرد. مرغ های کریچ ساز نام خود را از سازه هایی می گیرند که نرها برای تحت تاثیر قرار دادن ماده ها می سازند. این کریچ ها مجموعه ای از شاخه ها و برگ ها هستند که در آن یک نر می تواند خود را به ماده ها نشان دهد. او در اطراف سازه خود، اشیا رنگی قرار می دهد. توت ها، صدف ها و برگ ها به طور سنتی به عنوان تزیین استفاده می شوند، اما محصولات انسانی نیز در صورت برخورد پرنده با آن ها، در این تزیینات ترکیب خواهند شد. مرغ کریچ ساز ماده ممکن است قبل از انتخاب نری که بهترین کار ساخت وساز را انجام داده و بهترین رقص جفتگیری را انجام داده است، از چندین کریچ بازدید کنند. هنگامی که جفتگیری انجام شد، بیشتر پرندگان ماده لانه را می سازند و جوجه ها را به تنهایی پرورش می دهند. نمایش رمانتیک همیشه تضمینی برای یک ازدواج شاد نیست.

 

میگوهای مانتیس یا آخوندکی موجودات جذابی هستند. برخی از آن ها شکارچیانی هستند با ضرب شستی چنان قوی که می توانند دما و حتی نور زیادی تولید کنند. آن ها از این ضربات برای گیج کردن و کشتن طعمه استفاده می کنند. آن ها همچنین چشمانی دارند که می توانند رنگ های بسیار بیشتری را نسبت به انسان ها ببینند. نرها معمولاً رنگارنگ تر هستند، احتمالاً برای خوشایند ماده ها، که با چشمان بزرگ خود قادر به درک چنین نمایش هایی هستند. غیرمعمول برای بی مهرگان، میگوهای آخوندکی رنگارنگ عمدتاً تک همسر هستند. هنگامی که ماده جفت خود را براساس لاک پر زرق و برقش انتخاب می کند، بسته اسپرمی را که نر به او می دهد، می پذیرد. سپس جنس ماده تخم هایش را رها می کند و آن ها توسط اسپرم بارور می شوند. سپس تخم ها را به لانه اش برمی گرداند و در آنجا از آن ها محافظت می کند، آن ها را تمیز می کند و مطمئن می شود که آب اکسیژنه دریافت می کنند. پدر دخالت محدودی در این فرآیند دارد و مادر تا زمانی که تخم ها از غلاف بیرون نیایند غذا نخواهد خورد. با وجود عدم مشارکت میگوی نر در مراقبت از تخم ها، این دو تا پایان عمر با هم باقی خواهند ماند.

 

در دنیای حیوانات، پدران کمی به اندازه اسب دریایی در رشد فرزندان خود دخیل هستند. قبل از جفتگیری اسب های دریایی نر و ماده، آن ها چندین روز را صرف رقصیدن دور یکدیگر می کنند. این کار ممکن است برای ارزیابی شایستگی یکدیگر برای جفتگیری باشد، اگرچه این واقعیت که اسب های دریایی به طور شگفت آوری نرخ بالایی از جفتگیری با همجنس را دارند، ممکن است به این معنی باشد که از این رقصیدن هدف دیگری را دنبال می کند. با این حال، هنگامی که یک نر و ماده با هم جفتگیری می کنند، جفت گیری آن ها شکل عجیبی به خود می گیرد. اسب های دریایی روبروی هم قرار می گیرند و اسب ماده از اندامی به نام تخم گذار برای قرار دادن تخم های خود در داخل کیسه ای روی شکم اسب ماده استفاده می کند. در هر جفتگیری اسب های دریایی، تا ۱,۵۰۰ تخم می تواند منتقل شود. سپس اسب دریایی نر تخم ها را نگهداری و مراقبت می کند تا زمانی که بچه اسب ها از تخم بیرون بیایند. به محض اینکه تخم های خود را رها می کنند، اسب های دریایی کوچک خودکفا می شوند. نر آن ها را از کیسه بیرون می اندازه و بلافاصله به دنبال یک اسب دریایی دیگر می گردد تا با آن برقصد و جفتگیری کند.

 

انسان ها در روابط عاشقه خود ممکن است متوجه شوند که عشقشان به شریک زندگی شان از بین رفته و رابطه جنسی به خاطره ای بعید تبدیل می شود. بونوبوها یکی از نزدیک ترین خویشاوندان زنده انسان هستند – ۹۸.۶ درصد از دی ان ای انسان ها با بونوبوها یکسان است – اما آن ها از این مشکل رنج نمی برند. برخلاف انسان های بدجنس، بونوبوها رابطه جنسی را از اتاق خواب بیرون آورده و از آن در موقعیت هایی استفاده می کنند که هرگز برای ما پیش نمی آید. بونوبوهای ماده در جامعه خود در جایگاه حاکم قرار دارند و از روابط جنسی برای تسهیل تعاملات اجتماعی استفاده می کنند. هنگامی که بونوبوهای ماده با وضعیت پراسترسی مواجه می شوند، در روابط جنسی شرکت می کنند تا بار دیگر جایگاه خود در سلسله مراتب گله را به اطرافیانشان گوشزد کنند. در حالی که دو گروه رقیب شامپانزه ها در صورت برخورد با یکدیگر اغلب با هم مبارزه خواهند کرد، بونوبوها با انجام مجموعه قابل توجهی از اعمال جنسی بر روی یکدیگر تنش را خنثی خواهند کرد. عشق بازی کنید، نه جنگ.

 

نوک شاخ بزرگ پرنده ای بزرگ بومی جنگل های جنوب شرقی آسیا است که روابط تک همسری را ترجیح می دهد. این موضوع آنقدرها هم غیرعادی نیست، اما این زندگی خانگی نوک شاخ بزرگ است که روابط آن را از بقیه جدا می کند. نوک شاخ های ماده پیش از انتخاب جفت، نظاره گر مبارزه با سر گونه های نر خواهند بود تا اینکه نوک شاخ پیروز او را تحت تاثیر قرار دهد. هنگامی که این نمایش شجاعت نرها به پایان رسید، این زوج عاشق، لانه ای را برپا می کنند و معمولاً به دنبال حفره ای توخالی در بالای درختان می گردند. این دو پرنده با هم جفتگیری می کنند و ماده شکل منحصر به فرد دکوراسیون داخلی خود را آغاز می کند. او با استفاده از مدفوع خود و مدفوع شریک زندگی اش، دیواری می سازد که او را درون لانه زندانی می کند. در پشت این دیواره از مدفوع، ماده تخم می گذارد و رویشان می خوابد تا جوجه ها در بیایند. یک شکاف کوچک در دیوار وجود دارد که نر از طریق آن برای جفت ماده غذا می آورد. تا پنج هفته پس از بیرون آمدن تخم ها، ماده در کنار جوجه های خود پشت دیوار باقی می ماند و برای غذا به شریک زندگی خود وابسته است. او سپس آنجا را ترک می کند، اما بچه ها هنوز آماده پرواز از لانه نیستند، بنابراین با استفاده از مدفوع خود بار دیگر دیوار را بالا می کشند. تنها پس از دو هفته تغذیه توسط والدینشان از طریق دیوار مدفوعی، خانه این خانواده خراب شده و جوجه ها بیرون می آیند.

 

هنگامی که غواصان در سواحل ژاپن الگوهای پیچیده ای را در شن های بس تر دریا کشف کردند، نمی دانستند چه کسی و چه چیزی آن ها را خلق کرده است.یک دهه بعد مشخص شد که سازندگان این طرح های ماسه ای هندسی پوفرماهی متواضع هستند. پوفرماهی نر تنها حدود ۱۳ سانتی متر (۵ اینچ)طول دارد، با این حال او یک ساختار ماسه ای تا ۲.۱ متر (۷ فوت)عرض خواهد ساخت.و او همه این کارها را برای جذب یک جفت انجام می دهد. ماهی مرکب با تکان دادن باله های کوچک خود روی شن ها و تکان دادن کف با بینی خود، سازه ها را می سازد.برای تزیین بیشتر بنا، مرد صدف ها را برمی دارد و روی پشته ها می گذارد.

 

از آنجا که این محل از شن و ماسه ساخته شده است، پوزه عقابی نر باید به طور مداوم آن را ترمیم کند زیرا جزر و مد آن را تهدید به نابودی می کند.تمام این تلاش ها زمانی نتیجه می دهد که او توجه همسر خود را جلب کند.هیچ کس نمی داند که این صفحه نمایش چه چیزی را جذب می کند، اما قطعا نشان می دهد که گاهی اوقات، شما باید تلاش خود را به کار بگیرید.

 

منبع: روزیاتو