ایسنا: بیماری پارکینسون با اختلالات خواب قابل توجهی همراه است که بر سلامت کلی بیماران تأثیر می‌گذارد؛ نتایج تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض نور نقش مهمی در تنظیم الگوهای خواب دارد.
به نقل از مدیکال دیالوگز، بیماران پارکینسون اغلب اختلالات چرخه شبانه‌روزی و مشکلات خواب را تجربه می‌کنند که می‌تواند علائم بیماری را تشدید کند و کیفیت زندگی آنان را کاهش دهد. نتایج تحقیقات قبلی بر اهمیت قرار گرفتن در معرض نور در تعدیل چرخه شبانه‌روزی و بهبود کیفیت خواب تاکید کردند.
تحقیقی که توسط دکتر کنجی اوبایاشی انجام شد، ارتباط بین قرار گرفتن در معرض نور و معیارهای عینی خواب را در بیماران مبتلا به پارکینسون در مقایسه با گروه کنترل بررسی کرد. این تحقیق شامل ۱۸۹ بیمار مبتلا به پارکینسون و ۱۱۰۱ فرد مسن به‌عنوان گروه کنترل بود که قرار گرفتن در معرض نور در طول روز و شب و تأثیر آنها بر بازده خواب، بیداری پس از شروع خواب، تاخیر شروع خواب، زمان کل خواب و شاخص تکه تکه شدن خواب را ارزیابی کردند.
یافته‌های کلیدی تحقیق
• بیماران مبتلا به پارکینسون سطوح پایین‌تری از مواجهه با نور در طول روز را با میانگین شدت روشنایی ۲۰۱.۱ لوکس (در نورسنجی، معیاری برای شدت نوری که چشم انسان می‌گیرد است)، در مقایسه با گروه کنترل با ۳۳۷.۷ لوکس نشان دادند.
• علاوه بر این، بیماران مبتلا به پارکینسون مواجهه شبانه بیشتری، با شدت نور ۲.۰ نسبت به گروه کنترل با ۰.۷ لوکس داشتند.
• قرار گرفتن در معرض نور بیشتر در طول روز به‌طور قابل توجهی با بازده خواب بهتر و بیداری کوتاهتر پس از شروع خواب در بیماران مبتلا به پارکینسون مرتبط بود.
• بالاترین چارک قرار گرفتن در معرض نور بیش از ۱۰۰۰ لوکس در طول روز با ۸ درصد بازده خواب بیشتر و بیداری کوتاهتر پس از شروع خواب به میزان ۳۶.۹ دقیقه از پایین‌ترین چارک همراه بود.
• برعکس، شدت نور بیشتر در شب با پیامدهای خواب ضعیف در بیماران مبتلا به پارکینسون مرتبط بود.
• بالاترین چارک میانگین شدت نور به‌طور قابل توجهی بازده خواب را به میزان ۶.۸ درصد کاهش داد و بیداری کوتاهتری پس از شروع خواب تا ۲۴.۱ دقیقه، تأخیر شروع خواب طولانی‌تر به میزان ۰.۷ دقیقه و شاخص تکه تکه شدن بیشتر به میزان ۰.۳ منفی واحد داشت.
نتایج
نتایج این تحقیق بر اهمیت بهینه‌سازی مواجهه با نور در روز و به حداقل رساندن قرار گرفتن در معرض نور در شب برای بهبود کیفیت خواب در بیماران مبتلا به پارکینسون تاکید می‌کند.
این یافته‌ها نشان می‌دهد، مداخلاتی که قرار گرفتن در معرض نور را هدف قرار می‌دهند، می‌توانند به‌طور بالقوه اختلالات خواب را در بیماران مبتلا به پارکینسون کاهش داده و در نتیجه تندرستی کلی و کیفیت زندگی آنان را افزایش دهند.
یافته‌های این تحقیق در مجله Sleep منتشر شده است.
