روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله خود نوشت: در تاریخ ۷۵ ساله اشغال فلسطین توسط صهیونیست‌ها جنایات رژیم صهیونیستی معمولاً با پاسخ‌هائی از ناحیه کشور‌های اسلامی مواجه می‌شد. جنگ‌های متعدد اعراب و اسرائیل که جنگ معروف ۱۹۶۷ میلادی، ۱۳۴۶ هجری شمسی، یکی از نمایان‌ترین جنگ‌ها علیه صهیونیست‌هاست. در آن زمان، افرادی همچون جمال عبدالناصر و حافظ اسد زمام امور بعضی از کشور‌های عربی را برعهده داشتند که انگیزه ضدیت علیه رژیم اشغالگر و نامشروع اسرائیل وجود آن‌ها را پر کرده بود. ملت‌های عرب و مسلمان همواره دارای چنین انگیزه‌ای بودند و اکنون نیز هستند، ولی متأسفانه در میان سران کشور‌ها افرادی مانند ناصر و اسد یافت نمی‌شوند.
انتظار این بود که گذشت زمان، دولت‌های کشور‌های عربی و اسلامی را متحد کند و زمینه برای زایل کردن موجودیت اسرائیل فراهم شود. این انتظار با ظهور امام خمینی و آرمان‌های درخشانی که ایشان برای جهان اسلام از جمله فلسطین مطرح کردند، می‌توانست به سرانجامی فوق‌العاده موفق برسد، ولی ضعف دور از انتظار سران کشور‌های عربی و اسلامی، اختلافات آن‌ها با همدیگر، توطئه‌های آمریکا و سایر دولت‌های غربی حامی رژیم صهیونیستی برای ایجاد تشنج در منطقه که یکی از آن‌ها تأسیس گروه‌های تکفیری تروریستی القاعده، داعش، طالبان و... بود، زمان را به زیان امت اسلامی و به سود رژیم صهیونیستی به پیش برد تا جائی که بعد از پیمان کمپ دیوید و خیانت انورالسادات رئیس جمهور مصر و یاسر عرفات رئیس جنبش آزادیبخش فلسطین، در دهه‌های ۶۰ و ۷۰، یکبار دیگر شاهد خیانت سران امارات، بحرین و مراکش با پیوستن به پیمان ابراهیم در چارچوب توطئه شوم دونالد ترامپ رئیس جمهور سابق آمریکا بودیم.
این روز‌ها نیز در شرایطی که مردم مظلوم غزه زیر شدیدترین بمباران‌ها و ضربات توپخانه‌ای صهیونیست‌ها قرار دارند سران مرتجع عرب در تدارک رساندن کالا‌های مورد نیاز رژیم صهیونیستی از مسیر امارات، بحرین و عربستان به فلسطین اشغالی هستند تا ابتکار انصارالله یمن که مانع انتقال کالا‌ها از مسیر دریا به اسرائیل شده‌اند را خنثی کنند! این، یعنی خودزنی دولت‌های اسلامی که امری بی‌سابقه، ولی با کمال تعجب در حال انجام است.
از طرف دیگر، صهیونیست‌ها با سرعت زیاد مشغول حذف نیرو‌های زبده جبهه مقاومت در عراق، سوریه و لبنان هستند. هر روز خبر شهادت یک یا چند تن از نیرو‌های کارآمد جبهه مقاومت با موشک‌ها و پهپاد‌های رژیم صهیونیستی را دریافت می‌کنیم و در حالی که تعداد شهدای غزه به مرز ۲۹ هزار نفر نزدیک می‌شود، کاری غیر از اظهار تأسف در سرتاسر جهان عرب و اسلام مشاهده نمی‌شود.
آیا قرار است این بی‌عملی در برابر جنایات صهیونیست‌ها ادامه پیدا کند؟ آیا سران کشور‌های اسلامی به عواقب گستاخی‌های رژیم صهیونیستی اندیشیده‌اند؟ آیا تأکید مکرر پیامبر اکرم که می‌فرمود «من أصبح لا یهتم بأمور المسلمین فلیس بمسلم - کسی که روزگار را بدون اعتنا به مشکلات مسلمین سپری کند نمی‌تواند خود را مسلمان بداند» به فراموشی سپرده شده است؟
روشن است که یک کشور عربی یا اسلامی به تنهائی نمی‌تواند مانع این جنایات شود، ولی متحد ساختن دولت‌های اسلامی و عربی و غلبه بر تفرقه‌های موجود و اقدام دستجمعی برای نجات مردم فلسطین قطعاً امکان‌پذیر است. صهیونیست‌ها نشان داده‌اند که وجود آن‌ها برای تمام انسان‌ها خطرناک است و هیچ اقدامی جز برچیدن بساط آن‌ها نمی‌تواند منطقه خاورمیانه را به صلح و ثبات برساند. بزرگان جهان اسلام، علمای دینی، دانشگاهیان، سیاستمداران و صاحبان نفوذ اگر امروز به توصیه پیامبرشان عمل نکنند چگونه می‌توانند خود را پیروان آن حضرت بدانند و چه جوابی برای خدا و مردم دارند؟
