یورو نیوز: جهان طی هزار سال آینده چگونه تغییر خواهد کرد؟ این سوالی است که هیچ یک از ما برای دانستن پاسخ آن زنده نخواهیم ماند، مگر اینکه کلید سفر در زمان را در دست داشته باشیم و یا عمری جاودانه کنیم.
در این میان، اما یک فیلسوف تجربی در شهر توسان ایالت آریزونا در آمریکا دوربینی نصب کرده که می‌گوید امیدوار است هزار سال پابرجا بماند و تصاویر صحرای آریزونا را برای بشر ثبت کند.
جاناتان کیتس، محقق در دانشگاه آریزونا، برای اولین بار این ایده را از طریق طراحی یک دوربین نسبتا ساده مطرح کرد. در این دوربین، سوراخی کوچک در ورقی نازک از طلای ۲۴ عیار تعبیه شده که نور می‌تواند از طریق آن به داخل یک استوانه کوچک مسی که بالای یک تیر فولادی قرار دارد، وارد شود.
در زیر استوانه یک صفحه حساس به نور قرار داده شده که لایه‌های نازکی از رنگدانه‌های رنگ روغن روناس روی آن کشیده شده است. این رنگدانه‌ها با نور محو می‌شوند و در نتیجه در گذر زمان طولانی، دستکم به لحاظ تئوری، تصویری را شکل خواهند داد.
با کمک محققان آزمایشگاه صحرا در تپه توماموک آریزونا، این دوربین در کنار یک نیمکت مشرف به محله استار‌پس در توسان نصب شده است و در کنار آن پلاکاردی قرار داده شده که بازدیدکنندگان را تشویق می‌کند بنشینند و به آینده فکر کنند.
هرچند دوربین با دقت طراحی شده است، با این حال هیچ تضمینی وجود ندارد که کسی در آینده بتواند تصویری را که از نظر تئوری قابل تولید است، ببیند.
آقای کیتس در این باره گفت: «هزار سال زمان زیادی است و دلایل زیادی وجود دارد که این کار ممکن است عملی نباشد. دوربین ممکن است حتی در هزاره دیگر وجود نداشته باشد. نیرو‌های طبیعت و همینطور تصمیماتی که مردم اتخاذ می‌کنند، چه اداری و چه مجرمانه، می‌تواند سرنوشت این دوربین را رقم بزند.».
اما اگر این دوربین شانس بیاورد و هزار سال سالم بماند، چه تصویری ثبت خواهد کرد؟
آقای کیتس ایده‌هایی در مورد آنچه ممکن است حاصل کار نشان دهد، دارد. در حالی که چشم‌انداز‌های طبیعی مانند تپه‌ها به احتمال زیاد به وضوح ظاهر می‌شوند، چشم‌انداز‌هایی که راحت‌تر تغییر می‌کنند، مانند ساختمان‌ها، احتمالا محو خواهند شد.
وی با تاکید بر اینکه مهم است دوربین قبل از هدف هزاره باز نشود، گفت: «اگر در این مدت دوربین را باز کنیم، آن منظره هزار‌ساله‌ای که برای ثبتش در حال تلاش هستیم قاعدتا محدود خواهد شد.»
کیتس امیدوار است که این دوربین مردم را تشویق کند تا در مورد بهترین برنامه‌ریزی برای آینده با در نظر گرفتن رشد جمعیت و با در نظر گرفتن رابطه ما با محیط زیست فکر کنند.
آقای کیتس با بیان اینکه بیشتر مردم دیدگاه بسیار تیره‌ای نسبت به آنچه در پیش است دارند، گفت: «تصور اینکه مردم در ۱۰۰۰ سال آینده بتوانند نسخه‌ای از شهر توسان را ببینند چیز بدی نیست. در واقع چیز خوبی است، زیرا اگر بتوانیم شهر خودمان را در هزار سال بعد تصور کنیم، آنگاه می‌توانیم تصور کنیم که چه اتفاقی بعد ممکن است بیفتد. چنین امری ممکن است ما را تشویق کند تا برای تفکر به آینده‌مان و سر و سامان دادن به آن اقدامی انجام دهیم.»
این محقق در حال برنامه‌ریزی برای نصب دوربین‌های بیشتر در چونگ‌چینگ چین، پارک گریفیث در لس‌آنجلس و همچنین کوه‌های آلپ اتریش است.
او گفت: «این پروژه به انجام این کار در بسیاری از نقاط در سراسر جهان بستگی دارد. امیدوارم که این منجر به فرآیند تصویربرداری گسترده‌تر از سیاره‌مان زمین برای نسل‌های آینده شود.»
