تروما در دوران کودکی تهدید کننده زندگی است

کودکانی که ترومای شناخته شده را تجربه کرده اند را می توان با استفاده از فرم مختصر شاخص واکنش PTSD و ابزار ارزیابی روانی اجتماعی برای ترومای پزشکی ارزیابی کرد.

 

 

به نقل از وری ول مایند، با توجه به آکادمی اطفال آمریکا، تخمین زده می شود که 34 میلیون کودک آمریکایی (یا 46 درصد از کودکان) 18 ساله یا کمتر، حداقل یک بار در زندگی خود تروما را تجربه کرده اند.

 

ترومای دوران کودکی یک رویداد آزاردهنده است که توسط کودک تجربه می شود و به عنوان عامل تهدید کننده زندگی، خشونت آمیز و یا خطرناک تلقی می شود.

 

تروما باعث ترس و آسیب قابل توجه روانی، جسمی یا عاطفی می شود. رویداد آسیب زا می تواند یک بار اتفاق بیفتد مانند یک تصادف رانندگی، مرگ یکی از عزیزان، یا یک بلای طبیعی مانند زلزله یا طوفان. تجربه آسیب زا همچنین می تواند مداوم باشد مانند قربانی آزار جسمی یا جنسی، غفلت، نژادپرستی، یا قلدری یا زندگی در یک محله ناپایدار شدن.

 

تروما در کودکان می تواند تأثیرات مخربی بر سلامت جسمی، روانی، اجتماعی و عاطفی آنها داشته باشد؛ ترومای درمان نشده یا حل نشده در کودکان می تواند تا بزرگسالی نیز منتقل شود. نشان داده شده است که با افزایش خطر افسردگی، آسیب رساندن به خود و رفتارهای پرخطر مانند رابطه جنسی ناایمن و رانندگی خطرناک مرتبط است.

 

بنابراین، تشخیص علائم تروما در کودکان در هفته‌ها و ماه‌های پس از یک رویداد آسیب‌زا مهم است تا مداخله زودهنگام بتواند به به حداقل رساندن ویا پیشگیری از عواقب طولانی‌مدت کمک کند.

 

علائم عاطفی تروما

کودک مبتلا به تروما معمولاً در شناسایی، بیان و مدیریت احساسات خود مشکل دارد. گاهی اوقات احساسات خود را درونی می کنند و در حالت عاطفی قدرت بیان محدودی دارند.هنگامی که به استرس واکنش نشان می دهند، ممکن است به شدت و غیرقابل پیش بینی پاسخ دهند و در کاهش تشدید احساسات خود دچار مشکل شوند.

 

برخی از کودکان ممکن است از نظر عاطفی نسبت به موقعیت‌های خطرناک بی‌حس شوند، که می‌تواند باعث آسیب‌پذیری آنها در برابر آسیب‌های روحی مجدد شود.

 

اگر ماهیت آسیب آنها شامل روابط بین فردی باشد، ممکن است هنگام تعامل با دیگران به عنوان راهی برای محافظت از خود، بسیار هوشیار و تدافعی عمل کنند. اگر کودک روابط معنادار و قابل اعتمادی نداشته باشد، ممکن است یاد نگیرد که چگونه احساسات خود را به درستی مدیریت کند. در نتیجه، ممکن است به محض اینکه احساس ناامیدی کنند، به سرعت از انجام وظایف خود دست بکشند.

 

برخی از علائم عاطفی تروما در کودکان شامل موارد زیر است:

احساس غمگینی یا بی ارزشی

نشان دادن طغیان شدید خشم و پرخاشگری

به راحتی می ترسند

احساس گناه یا شرمندگی

احساس افسردگی یا تنهایی

نشان دادن ترس هنگام جدا شدن از والدین

علائم رفتاری تروما

تروما در کودکان خردسال می تواند اثرات مضری بر رشد مغز داشته باشد. زمانی که مغز تشخیص و پاسخ به تهدیدات را در اولویت قرار می دهد، بر کسب مهارت تاثیر می گذارد و رشد را به تاخیر می اندازد. بخش هایی از مغز که تحت تاثیر قرار می گیرند شامل سیستم لیمبیک، هیپوکامپ و قشر جلوی مغز است. قشر جلوی مغز مسئول تنظیم هیجان، توجه، شناخت، عملکرد اجرایی و کنترل تکانه است.

 

برخی از علائم رفتاری تروما در کودکان عبارتند از:

داشتن تحمل ناامیدی پایین

نشان دادن علائم جدایی، کناره گیری، منزوی شدن، حضور نداشتن یا سکوت

داشتن مشکل در تمرکز بر روی کار مدرسه، پروژه ها، وظایف و یا گفتگو

رفتار قهقرایی که در آن به مرحله اولیه رشد بازمی‌گردند، مانند خیس کردن تخت و یا مکیدن انگشت شست

امتناع از رفتن به مدرسه

گریه مکرر

داشتن مشکل در خواب

افزایش یا کاهش وزن ناگهانی

تغییر عادات غذایی یا نشان دادن علائم اختلال در خوردن

نشان دادن رفتارهای بی پروا و پرخطر مانند سوء مصرف مواد و فعالیت جنسی نامناسب

نشان دادن علائم خودآزاری مانند بریدن یا خودکشی

ابراز نگرانی شدید در مورد ایمنی آنها

نمایش مجدد رویداد آسیب زا، به ویژه در کودکان کوچکتر

علائم فیزیکی تروما

هنگامی که کودکان تروما را تجربه می کنند، می تواند بر عملکرد سیستم ایمنی آنها تأثیر منفی بگذارد. به طور خاص، قرار گرفتن در معرض تروما باعث می شود سیستم ایمنی بدن پاسخ های التهابی را برای مدت طولانی فعال کند. این می تواند باعث شود که کودکان بیشتر مستعد ابتلا به بیماری هایی مانند سندرم متابولیک، آسم و عفونت باشند.

 

تحریک مداوم سیستم ایمنی می تواند باعث "سندرم بیمار" شود. برخی از علائم شامل بی حالی، سردرد و معده درد است.

 

یکی دیگر از نشانه های فیزیکی که کودک ضربه های پیچیده ای را تجربه کرده است، اختلال در تنظیم بدن است. بی نظمی بدن زمانی است که بدن به محرک های حسی بیش از حد یا کمتر پاسخ می دهد. به عنوان مثال، کودک ممکن است به صدا، لمس، نور یا بو حساس باشد. آنها ممکن است از درد در قسمت هایی از بدن خود شکایت کنند که هیچ دلیل فیزیکی وجود ندارد.

 

یا ممکن است نسبت به احساسات فیزیکی خود حساسیت‌زدایی کنند، زیرا از زمانی که بدنشان درد یا لمس را تجربه می‌کند، آگاه نیستند. در نتیجه، ممکن است بدون اینکه بدانند به خود آسیب جسمی وارد کنند.

 

غربالگری

پزشک کودکان از ابزارهای غربالگری معتبر برای ارزیابی رشد، سلامت روان و رفتار کودک استفاده می کنند. آنها می توانند به تشخیص اینکه آیا علائم کودک، مانند تأخیر در رشد، اضطراب و مسائل عاطفی-اجتماعی ناشی از ضربه است یا خیر، کمک کنند.

 

برخی از غربالگرهای رایج مورد استفاده عبارتند از:

 

پرسشنامه سنین و مراحل

چک لیست علائم کودکان

پرسشنامه نقاط قوت و دشواری ها

پرسشنامه سلامت بیمار

کودکانی که ترومای شناخته شده را تجربه کرده اند را می توان با استفاده از فرم مختصر شاخص واکنش PTSD و ابزار ارزیابی روانی اجتماعی برای ترومای پزشکی ارزیابی کرد.

 

مدل فرآیند مراقبت بین کوهستانی اخیرا ابزار غربالگری استرس تروماتیک کودکان را برای ارزیابی استرس تروماتیک در کودکان در محیط مراقبت اولیه و کمک به شناسایی معیارهای تشخیصی PTSD ایجاد کرده است.

 

هر کودکی متفاوت است و نحوه واکنش آنها به تروما به عوامل متعددی از جمله شدت حادثه، سن تقویمی کودک، مرحله رشد کودک ، سطح حمایت مراقب کودک و نوع محیط بستگی دارد. کودک در معرض.

 

پس از یک رویداد آسیب زا، تمرکز بر نحوه حرکت رو به جلو می تواند دشوار باشد. با این حال، زمانی که والدین، مراقبان و معلمان اطرافشان به آن‌ها احساس امنیت دوباره می‌دهند، بچه‌ها می‌توانند از آسیب‌های روانی بهبود یابند، و آنها را از غم و اندوه و ترسشان تسلی دهند و راهنمایی کنند. حمایت از کودک در دوران بهبودی برای جلوگیری از تحمل اثرات طولانی مدت تروما بسیار مهم است.