فیلم های «هری پاتر» (Harry Potter) مملوء از نکات پنهانی هستند که حتی طرفداران سرسخت این فرانشایز که بارها کتاب ها و فیلم های آن را دیده اند هم گهگاه نکات تازه ای در آن ها پیدا می کنند.
۱- هر چه داستان جلوتر می رود و هری و دوستانش هورکراکس های بیشتری را از میان می برند، می توان دید که لباس های ولدمورت کمرنگ تر، چشم هایش افتاده تر و زخم های کوچکی روی پوستش ظاهر می شود، نشانه هایی که از ضعیف شدن تدریجی او خبر می دهند.
۲- در اولین فیلم «هری پاتر» در یکی از سکانس ها، جایی که هری و رون از پله ها بالا می روند، نقاشی ای از آن بولین، همسر دوم هنری هستم، پادشاه انگلیس به چشم می خورد که به اتهام جادوگری و خیانت به پادشاه گردن زده شد.
۳- تیتراژ پایانی فیلم چهارم «هری پاتر» یک شوخی جالب در خود دارد، جایی که نوشته شده: «هیچ اژدهایی در جریان ساخت این فیلم آسیب ندیده است.»
۴- در فیلم «هری پاتر و سنگ جادو» بر روی یادگاری های مسابقه کوئیدیچ نه تنها نام پدر هری، جیمز پاتر، بلکه نام پروفسور مک گونگال هم به چشم می خورد. چه کسی فکرش را می کرد او چنین بازیکن خوبی باشد.
۵- نیوت اسکمندر، قهرمان مجموعه فیلم «جانوران شگفت انگیز»، در فیلم سوم «هری پاتر» هم حضور داشت. در جایی که که هری از نقشه ی غارتگر استفاده می کند، می توان نام او را دید که در قلعه این طرف و آن طرف می رود.
۶- در فیلم «هری پاتر و شاهزاده دورگه» ۷ سنگی که روی طاقچه ی پنجره ی اتاق تام ریدل می بینیم نمادی از ۷ بخشی است که او روح خود و ۷ هورکراکس را به آن ها تقسیم کرد.
۷- بعد از تیتراژ فیلم دوم «هری پاتر»، صحنه ای هست که در آن سرنوشت پروفسور گیلدروی لاکهارت نشان داده می شود.
۸- در قسمت اول فیلم «هری پاتر و یادگاران مرگ»، بلند شدن موهای هرماینی را می بینیم. این تغییر نشانه ی مدت زمانی است که این او و دوستانش صرف گشتن به دنبال هورکراکس ها کردند.
۹- در آخرین فیلم «هری پاتر»، لوسیوس مالفوی با یک خالکوبی جدید بر روی گردنش نشان داده می شود. این خالکوبی شماره ای است که بعد از ورود به زندان آزکابان به عنوان زندانی به او تعلق گرفته بود.
۱۰- در فیلم دوم «هری پاتر» وقتی هری به کوچه ی ناکترن می رود و در آنجا با هاگرید ملاقات می کند، می توان سری کامل کتاب های هری پاتر در پشت ویترین یکی از مغازه ها دید.
۱۱- شاید عجیب به نظر برسد اما در فیلم «هری پاتر و زندان آزکابان» می توان نقاشی ای از ولدمورت را در کنار پله ها دید.
۱۲- بسیاری از ما شاید این سؤال برایمان پیش آمده باشد که دامبلدور از کجا می دانست که کجا باید به دنبال هورکراکس بگردد. در حقیقت، در ابتدای فیلم «هری پاتر و شاهزاده دورگه» سرنخ هایی درباره ی محل آن داده شده بود.
۱۳- یکی از دوستان و همراهان وفادار هری، نویل لانگ باتم است. نام خانوادگی او از یکی از مناطق شایر در «ارباب حلقه ها» که هابیت ها در آن سکونت داشتند، الهام گرفته شده بود.
۱۴- پیش از شروع نبرد بزرگ نهایی، پروفسور اسلاگهورن خود را برای هر اتفاقی آماده می کند و از بطری معجون فلیکس فلسیس مقداری نوشیدنی شانس می نوشد.
۱۵- شاید در میان آن همه اتفاق متوجهش نشده باشید، اما در قسمت اول فیلم «هری پاتر و یادگاران مرگ» هرماینی و ویکتور کرام یک بار دیگر باهم دیدار می کنند.
۱۶- نیکولاس فلامل که در فیلم اول «هری پاتر» صاحب سنگ جادو عنوان می شود و همسرش پرنل، در زندگی واقعی وجود داشتند و تلاش کرده بودند این سنگ را بسازند. آن ها معتقد بودند این سنگ می تواند آن ها را جاودانه کند.
۱۷- ما می دانیم که نویل با مادربزرگش زندگی می کند اما شاید او را نشناسیم. با این حال، در فیلم «هری پاتر و سنگ جادو» می توانیم دست کم ببینیم که او چه شکلی است.
۱۸- فیلم «هری پاتر و جام آتش» ممکن بود نام دیگری داشته باشد و در جایی از فیلم هم اشاره ای به آن نام موقتی می شود. این نام تیتر یک روزنامه شده بود: «هری پاتر و مسابقات ترایویزارد» (Harry Potter and the Triwizard Tournament)
۱۹- در فیلم چهارم «هری پاتر» در جریان مسابقات جهانی کوئیدیچ می توان دابی و وینکی، جن های خانگی را سوار بر لاما دید.
۲۰- در این صحنه شاید فکر کرده باشید که خاله پتونیا مشغول آشپزی بود. اما او در حقیقت داشت لباس های قدیمی دادلی را برای یونیفورم هری به رنگ خاکستری درمی آورد. تنها در کتاب اول «هری پاتر» به این نکته اشاره می شود.
۲۱- در فیلم سوم «هری پاتر» وقتی هرماینی یکباره در کلاس ظاهر می شود، می توان گردنبند زمان برگردان او را دور گردنش دید که در صحنه ی بعدی آن را پنهان می کند.
۲۲- در قسمت دوم فیلم «هری پاتر و یادگاران مرگ»، سکانسی که ویلدمورت دراکو را در آغوش می کشد، کاملاً یک بداهه پردازی بود. حالت معذب بازیگرها در این صحنه هم به همین دلیل بود.
۲۳- در فیلم «هری پاتر و زندانی آزکابان» زن و طفل حاضر در یکی از تابلوهای نقاشی در حقیقت همسر و دختر کارگردان فیلم، آلفونسو کوارون بودند.
۲۴- در فیلم «هری پاتر و شاهزاده دورگه» در جایی که پروفسور اسلاگهورن خود را به یک کاناپه تبدیل می کند، می توان کفش های او را به وضوح دید.
۲۵- در فیلم اول «هری پاتر» پدربزرگ تام فلتون، بازیگر نقش دراکو مالفوی، حضور کوتاهی در نقش یکی از پروفسورهای هاگوارتز داشت.
۲۶- در سکانس پایانی آخرین فیلم «هری پاتر»، زخم پیشانی هری به میزان چشمگیری کمرنگ شده و به سختی دیده می شود. این نکته اشاره ای به جمله ی پایانی آخرین کتاب «هری پاتر» است: «در تمام این ۱۹ سال این زخم برای هری دردناک نبود. همه چیز خوب شده بود.»
۲۷- رالف فاینز، بازیگر نقش لرد ولدمورت، درخواست کرد که یک قلاب در انتهای چوب جادوی او اضافه شود تا بتواند نرم تر و «مار گونه» آن را حرکت دهد، بدون آنکه چوب از دستش بیافتد.
۲۸- وقتی پروفسور لاکهارت پیکسی های آبی رنگ را از قفس آزاد می کند، هرماینی فوراً کتاب هایش را روی زمین پرت می کند، اما کس دیگری این کار را انجام نمی دهد، چون او می داند که پیکسی ها هر چه بر سر راه شان قرار داشته باشد را از میان می برند.
۲۹- در فیلم «هری پاتر و سنگ جادو»، زمانی که اسنیپ به هری نگاه می کند، زخم او شروع به سوختن می کند، در حالی که در حقیقت این ولدمورت است که به او نگاه می کند، چرا که صورت ولدمورت پشت سر پروفسور کوییرل قرار گرفته.
۳۰- نقش بعضی از اعضای گروه موسیقی خیالی Weird Sisters را موزیسین های چند گروه موسیقی واقعی از جمله Radiohead، Pulp و All Seeing I ایفا کردند.
منبع: روزیاتو
کار فیلمسازی می‌تواند با حقایق غافلگیر کننده‌ای همراه باشد. مثل بازیگران دیگری که برای بازی در فیلم‌های مورد علاقه مان در نظر گرفته شده بودند، یا برخی نکات فیلم‌های مشهور که در فیلمنامه نبودند و در لحظه شکل گرفتند. به عنوان مثالچیزی نمانده بود نقش جک در فیلم «تایتانیک» را متیو مک کانهی بازی کند. در ابتدا از متیو مک کانهی و کیت وینسلت ویدئویی به همراه یکدیگر ضبط شد تا ببینند که آنها در کنار هم چطور خواهند شد. به گفته‌ی مک کانهی بعد از این تست، یکی از عوامل او را در آغوش کشید و به همین دلیل مک کانهی تصور کرد که برای نقش جک پذیرفته شده است. با این حال، او هرگز برای این نقش انتخاب نشد. نقش جک در نهایت به لئوناردو دیکاپریو رسید، چون چهره‌ی رمانتیک تر، جذاب‌تر و کاریزماتیک تری داشت، چیزی که سازندگان این فیلم برای شخصیت جک به آن دنبال آن بودند.
