یکی از دانشمندان ناسا مطمئن است که حیات بیگانه در منظومه شمسی ما وجود دارد و فرازمینی‌ها به احتمال زیاد در سیاره زهره پنهان شده‌اند.
به گزارش دیلی میل، سیاره‌ای که دمای سوزان آن به ۴۷۵ درجه سلسیوس می‌رسد و جو اسیدی غلیظی دارد، ممکن است آخرین مکانی باشد که می‌توان وجود حیات بیگانه در منظومه شمسی را از آن انتظار داشت اما یکی از دانشمندان ناسا ادعا می‌کند فرازمینی‌ها به احتمال زیاد در سیاره زهره و در شرایطی که برای انسان غیرقابل تحمل است، پنهان شده‌اند.
این نظریه جدید توسط دکتر «میشل تالر»(Michelle Thaller) دانشمند «مرکز پرواز فضایی گادرد» ناسا در آمریکا ارائه شد. او می‌گوید که نشانه‌های احتمالی حیات پیشتر در جو سرشار از دی‌اکسید کربن زهره دیده شده‌اند و او کاملا مطمئن است که زندگی در آنجا وجود دارد.
تالر در مصاحبه با روزنامه «The Sun» گفت: ما نشانه‌های احتمالی حیات را در جو زهره می‌بینیم. هرگز این انتظار را از سیاره زهره نداشتم. اکنون چیزی را در جو زهره می‌بینیم که به نظر می‌رسد باکتری‌ها می‌توانند آن را تولید کنند.
زهره به دلیل اندازه و ساختار مشابه سیاره ما، اغلب به عنوان همزاد زمین توصیف می‌شود اما شرایط آنها نمی‌تواند زیاد مشابه یکدیگر باشد زیرا ستاره‌شناسان معتقدند حضور انسان در زهره غیرممکن است. زهره که در فاصله ۶۷ میلیون مایلی از خورشید قرار دارد، داغ‌ترین سیاره منظومه شمسی است و دمای آن حتی می‌تواند سرب را ذوب کند. جو زهره که از اسید سولفوریک و دی‌اکسید کربن تشکیل شده است نیز به این وضعیت نامناسب اضافه می‌شود و جرقه‌ای را ایجاد می‌کند که یک اثر گلخانه‌ای را پدید می‌آورد و مانع از خروج گرما به فضای فراتر از آن می‌شود.
با وجود این، دانشمندان مدت‌ها در مورد این که آیا ابرهای زهره میزبان حیات میکروبی هستند یا خیر، بحث کرده‌اند. بسیاری بر این باورند که فتوسنتز در سطح زهره امکان‌پذیر است زیرا این سیاره، انرژی خورشیدی کافی را از میان ابرهای ضخیم خود دریافت می‌کند.
با وجود این اظهار نظرها، پروفسور «دومینیک پاپینو»(Dominic Papineau) اخترزیست‌شناس «کالج دانشگاهی لندن» معتقد است که دیدگاه‌های دکتر تالر به سختی می‌توانند فرضیه‌های واقع‌بینانه را ارائه کنند.
وی در گفتگو با دیلی میل توضیح داد: برای انجام شدن واکنش‌های شیمیایی مرتبط با حیات، وجود آب مایع ضروری است. از این رو، برای یافتن حیات فرازمینی باید آب مایع را پیدا کنیم و برای یافتن فسیل‌های فرازمینی باید به جستجوی سنگ‌های رسوبی بپردازیم که در گذشته با آب مایع مرتبط بوده‌اند. این امر باعث می‌شود که فرضیه زندگی کردن در زهره برای امروز دشوار باشد زیرا اگرچه شاید زهره در گذشته آب مایع داشته اما سطح آن در حال حاضر بسیار داغ است.
پاپینو ادامه داد: یک مشکل در مورد سابقه احتمالی زهره، وجود یک آتشفشان گسترده است که به نظر می‌رسد بیشتر سطح آن را در چند صد میلیون سال گذشته پوشانده است.
با وجود این، هنوز هم پاپینو و تالر موافق هستند که قمرهای یخی منظومه شمسی ما ممکن است مکان‌هایی برای حیات میکروبی بالقوه باشند.
پاپینو گفت: احتمال بیشتری وجود دارد که بتوانیم حیات فرازمینی یا فسیل را روی مریخ و در قمرهای یخی بیرونی منظومه شمسی پیدا کنیم. دلیل این است که آب مایع در آن اجرام سیاره‌ای، از جمله درون یخ‌های قطب جنوب مریخ وجود دارد. مریخ و قمرهای یخی نیز سابقه زمین‌شناسی دارند که ممکن است فسیل‌ها را حفظ کنند.
منبع: ایسنا
یکی از پژوهشگران «دانشگاه فنی برلین» مدعی شده است که ناسا با فرستادن فرودگر‌های خود، حیات بیگانه را ۵۰ سال پیش روی مریخ پیدا کرد، اما آن را به طور تصادفی از بین برد. این ادعا توسط «دیرک شولتز ماکوخ» (Dirk Schulze-Makuch) پژوهشگر «دانشگاه فنی برلین» (TU Berlin) مطرح شد. ماکوخ معتقد است آزمایشی که در دهه ۱۹۷۰ انجام شد و آب را به خاک افزود، هر گونه حیاتی را که در مریخ وجود داشت، غرق کرد. این آزمایش که به عنوان «آزمایش‌های بیولوژیکی کاوشگر وایکینگ» شناخته می‌شود، در ابتدا از نظر متابولیسم مثبت بود، اما پژوهش مرتبط، هیچ اثری را از مواد آلی پیدا نکرد. ماکوخ باور دارد که آب حاوی یک محلول غذایی در خاک ممکن است بیش از اندازه مایع بوده باشد و هرگونه حیاتی را پس از مدتی از بین برده باشد.
