دانشمندان پیرامون تهدیدهای جدیدی که ممکن است در قالب ویروس‌های باستانی از ذوب‌شدن یخ و خاک‌های منجمد به‌وجود بیایند، مطالعه می‌کنند. آن‌ها در مطالعه‌ای گفته‌اند که این عوامل بیماری‌زا می‌توانند تهدید بزرگی علیه انسان‌ها باشند و اگرچه احتمال وقوع یک فاجعه پایین است، اما باید آن را جدی گرفت.
به گزارش بیزینس اینسایدر، با تغییر اقلیم و گرمایش جهانی، بسیاری از یخ‌های سراسر دنیا درحال آب‌شدن هستند و ممکن است ویروس‌هایی را به جهان ما بیاورند که از ده‌ها هزار سال پیش در خواب بوده‌اند. دانشمندان با استفاده از شبیه‌سازی‌های کامپیوتری پیش‌بینی کرده‌اند که ویروس‌های باستانی چطور ممکن است در جوامع مدرن زنده بمانند و تکامل پیدا کنند. این مطالعه نخستین پژوهش جامع درخصوص ریسک‌هایی است که این ویروس‌ها می‌توانند به محل زندگی ما وارد کنند.
محققان می‌گویند ویروس‌ها در بسیاری از شبیه‌سازی‌های کامپیوتری توانستند در جوامع مدرن رشد پیدا کنند و البته اثری فاجعه‌بار نداشتند، اما همچنان موجب تغییراتی غیرقابل چشم‌پوشی در وضعیت زیست‌بوم جهان شدند.
چقدر احتمال دارد که ویروس‌های باستانی جهان را تغییر دهند؟
در این شبیه‌سازی‌ها مشخص شد که تنها در 1 درصد از موارد ممکن است تغییرات بزرگی در زیست‌بوم زمین به‌وجود آید. ولی در همین 1 درصد ظاهراً عوامل بیماری‌زا می‌توانستند به افزایش 12 درصدی یا کاهش 32 درصدی تنوع گونه‌های زیستی منجر شوند.
محققان می‌گویند این 1 درصد اهمیت دارد و نیاز است که توجه بیشتری به آن شود. در این مقاله آمده است: «ریسک صرفاً از شانس وقوع یک رخداد نشئت نمی‌گیرد، بلکه از ترکیب احتمال و بزرگیِ اثرات بالقوه آن رخداد حاصل می‌شود. با این دید، نتایج ما نگران‌کننده است، چون به ریسکی واقعی اشاره می‌کند که از رخدادهای نادر مشتق شده است؛ رخدادهایی که در آن عواملی از گذشته‌های دور می‌توانند اثرات بزرگی بر زیست‌بوم دنیا بگذارند.»
محققان مدت‌هاست که درباره خطر آب‌شدن یخ‌ها هشدار می‌دهند. چندی قبل یک کرم لوله‌ای نیز پس از 46 هزار سال از این یخ‌ها بیرون آمد و شروع به تولیدمثل کرد.
نتایج این پژوهش در مجله PLOS Computational Biology منتشر شده است.
منبع: دیجیاتو
پژوهشی تازه نشان می‌دهد کودکان یک‌ساله‌ای که روزانه بیشتر از چهار ساعت زمان خود را پای نمایشگرها می‌گذارنند، در سنین ۲ تا ۴ سالگی با تأخیر در رشد مهارت‌های ارتباطی و حل مسئله روبه‌رو می‌شوند. دانشمندان ژاپنی در تحقیقی متوجه شده‌اند که کودکان یک‌ساله‌ای که بیشتر از همتایان خود در مقابل نمایشگرها قرار دارند، در ۲ سالگی از نظر رشد مهارت‌های حرکتی ظریف و قابلیت‌های شخصی و اجتماعی دچار تأخیر می‌شوند؛ اما به‌نظر می‌رسد که این تأخیر در ۴ سالگی از بین می‌رود. البته این مطالعه نمی‌گوید میان استفاده از نمایشگرها و تأخیر در رشد مهارت‌ها رابطه علت و معلولی وجود دارد، بلکه از وجود یک رابطه همبستگی بین این دو خبر داده است.
