کودتای اوت ۱۹۵۳ [مرداد ۱۳۳۲] در ایران به عنوان مهم‌ترین قسمت از سال‌های اول جنگ سرد، لحظه‌ای تاریخی در مداخلات مخفیانه ایالات متحده در کشور‌های در حال توسعه و نقطه عطفی در تاریخ سیاسی ایران مدرن تلقی می‌شود. در حالی که ایالات متحده از عملیات برکناری محمد مصدق، نخست وزیر و جایگزینی او با دولت جدید به رهبری محمدرضا شاه پهلوی، حمایت کرده است، محققان تجدیدنظرطلب مانند ری تکیه، مورخ و داریوش بایندر، دیپلمات سابق ایرانی، می‌گویند این کودتا در درجه اول یک واقعه داخلی ایرانی بوده و ایالات متحده نقشی فرعی یا بر اساس برخی گزارش‌ها ناچیز در آن داشته است.
