پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
سرویس تاریخ «انتخاب»: در کتاب تاریخ روابط ایران و آمریکا آمده است:
برای مثال جانشین بنیامین در تهران فردریک وینستون بود وکیل شصت و هشت ساله بدخلقی که هیچ سابقه دیپلماتیکی نداشت و تنها چند ماه بعد از جایگاه خود استعفا کرد. جایگزین وینستون ای اسپنسر پرت (۳۱) سی و پنج ساله بود، از اهالی موبیل آلاباما و همین طور ادامه یافت.
سال ۱۸۹۱، واشنگتن تراکستون بیل(۳۲) را که جوانی اهل کالیفرنیا و وارث بزرگترین ثروت زمین داری خصوصی در ایالات متحده بود، تنها به این دلیل به ایران فرستاد که محیط جدید، پاسخی به حس شوخ طبعی نوجوانانه اش باشد. و ادامه دههٔ ۱۸۹۰ نیز ایالات متحده مجموعه ای از افرادی را به این شغل میگماشت که آمادگی کافی برای سفارت آمریکا در ایران را نداشتند و این حاوی پیامی محکم به شاه بود که تلویحاً به او بی توجهی کرده اند. در سال ۱۸۹۳ واتسون اسپری خبرنگاری از اهالی دلاور تنها شش ماه دوام آورد و نهایتاً الکساندر مک دونالد شصت و شش ساله که پروتستانی گمنام از اهالی ویرجینیا بود، چهار سال پایانی عمرش را در ایران گذراند. سال ۱۸۹۷ آرتور هاردی که شغل اصلی وی سردبیری کازموپالیتن بود، جانشین وی شد.