جیمز پالمر در فارین پالیسی نوشت: اخیرا، یک ادعای کاملاً بدون پشتوانه در مورد چین بصورت گسترده در میان مهاجران چینی و سپس در میان رسانه های هندی پخش شد که مدعی بود ژنرال لی کیائومینگ علیه رئیس جمهور چین، شی جین پینگ کودتا کرده است. شی روز سه شنبه در انظار عمومی ظاهر شد و هرگونه شایعه را رد کرد. داستان کودتا البته دروغ بود، اما برای مدتی کوتاه مخاطبان گسترده‌ای پیدا کرده و حتی برخی از چهره‌های سرشناس را بر آن داشت که این شایعات را تکرار کنند.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: اینکه شی ممکن است روزی با کودتا در حزب کمونیست چین مواجه شود، کاملاً غیرممکن نیست. شکست‌های اقتصادی و سیاسی چین و همچنین نارضایتی نخبگان چینی در حال افزایش است. با این حال، ادعاهای بی اساس مانند ادعاهای آخر هفته گذشته اغلب در خارج از چین مطرح می شود. چگونگی گسترش آنها و چرایی آن نشان می دهد که مرکز سیاست چین چقدر ناشناخته بوده و بد درک شده است.
شایعات کودتای اخیر از یک الگوی آشنا پیروی کرد. مهاجران چینی مخالف حزب کمونیست اغلب داستان‌هایی از دسیسه‌های داخل حلقه‌های قدرت پکن مطرح می‌کند که عمدتاً هیچ مبنایی ندارد. رسانه‌های اجتماعی داستان‌هایی را که زمانی فقط در روزنامه‌های تبعیدی کوچک یا در میان محافل شایعه‌انگیز به اشتراک گذاشته می‌شد، تقویت کرده‌اند. در این مورد، ادعای یک روزنامه نگار مخالف مبنی بر لغو پروازهای چین، شایعه را آغاز کرد. (اولین نشانه یک کودتای واقعی، تصرف ارگان های تبلیغاتی چین است.)
جنبش جهانی فالون گونگ - یک جنبش مذهبی جدید که در سال 1999 در چین ممنوع شد - مستعد به اشتراک گذاشتن داستان‌های توطئه‌آمیز است و معمولاً نقش کلیدی در ترویج این شایعات دارد. یک روزنامه نگار وابسته به فالون گونگ این شایعات را در 23 سپتامبر دریافت و بارها درباره آنها توییت کرد. از آنجا، رسانه‌های هندی - به‌ویژه کانال ملی‌گرای تلویزیون هند - و برخی از سیاستمداران این داستان را تقویت کردند. در نهایت به دلیل اینکه چهره‌های آگاه از شرایط چین بارها آن را رد کردند، از بین رفت.
شایعات اخیر در مورد سیاست چین چه چیزی را نشان می دهد؟
اولاً، کنترل شدید اطلاعات توسط حزب کمونیست باعث ایجاد شایعات می‌شود. تنها شواهد به اصطلاح کودتای آخر هفته گذشته این بود که شی پس از بازگشت از آسیای مرکزی در 22 سپتامبر در انظار عمومی ظاهر نشده بود. او یک انسان است - کسی که آنفولانزا می گیرد و به تعطیلات می رود. اما از آنجایی که حزب کمونیست از رهبری خود بسیار محافظت می‌کند، هرگز نمی‌تواند بپذیرد که او بیمار یا در تعطیلات باشد زیرا وجهه رهبران را به عنوان قهرمان و تلاشگر مختل می کند.
حفظ سابقه حزب کمونیست به‌عنوان یک جنبش زیرزمینی، ویژگی مشترک نهادهای چینی، چه خصوصی و چه عمومی است. رهبری حزب کمونیست به سادگی اطلاعات خود را در اختیار بیگانگان قرار نمی‌دهد و تحقیق در مورد زندگی خصوصی آنها مملو از مشکلات جدی است. این امکان وجود دارد که شی و اطرافیانش پس از گذراندن مدتی در خارج از کشور به سادگی قرنطینه شده باشند. اما دولت نمی توانست این را اعلام کند.
بیشتر مردم جهان از واقعیت های روزمره در چین بی اطلاع هستند. اخبار لغو پروازها ممکن است مشکوک به نظر برسد – اما شاید صرفا به خاطر این واقعیت بود که پروازهای چینی اغلب به دلیل سیاست کرونا صفر لغو شده بودند. از سوی دیگر، ادعای بعدی مبنی بر اینکه کاروانی به طول 80 کیلومتر پکن را محاصره کرده، شاید تصور کرده بود که هیچ یک از ده ها میلیون نفر از ساکنان پایتخت، عکسی از آن پست نمی کنند. سانسور در چین سنگین است، اما همه چیز را شامل نمی شود.
شکاف بین آگاهی دنیای بیرون از زندگی در چین و واقعیت این کشور، به دلیل انزوا در طول همه‌گیری کرونا بیشتر شد. جالب آنکه رسانه‌های هندی دارای خبرنگار در چین، به جای تقویت این شایعات، آنها را کاهش دادند.
ارتش، چین را نجات نخواهد داد. شایعات در مورد کودتا در چین تقریباً همیشه بر قدرت گرفتن ارتش متمرکز است. اما در این تصور، مشروعیت قدرت در یک دولت لنینیستی و سلطه شدید حزب کمونیست بر ارتش، به درستی درک نمی‌شود. هم در اتحاد جماهیر شوروی سابق و هم در جمهوری خلق چین، ارتش هرگز مبارزات قدرت را رهبری نکرده، حتی اگر بخش مهمی از آن بوده باشد. هر اقدام احتمالی علیه شی، شاید با حضور محافظان کاخ باشد، اما توسط اعضایی در داخل حزب کمونیست رهبری خواهد شد.
اما خارجی‌ها نگاه‌شان به ارتش است، زیرا در الگوی بسیاری از دولت‌های خودکامه، از ترکیه تا تایلند، ارتشی وجود دارد که با معرفی خود به عنوان ناجی ملت، قدرت گرفته است. شی و حزب کمونیست نیز عملاً هر نهاد دیگری را که شاید منبع واقعی قدرت برای اپوزیسیون ایجاد کند، نابود کرده‌اند. کودتای نظامی، هرچقدر هم که غیرقابل تصور باشد، کسانی که خواهان سقوط قریب الوقوع حزب کمونیست هستند، همچنان به این رویا پایبند خواهند ماند.
آنچه ما دنبال می کنیم
آیا تایوان می تواند بجنگد؟ دفاع موفقیت‌آمیز اوکراین در برابر روسیه، مردم تایوان را نگران کرده است که ارتش آنها از عهده وظایف خود برنمی‌آید – و اینکه حمله چین ممکن است بیشتر شبیه اوکراین در سال 2014 باشد تا سال 2022. همانطور که روزنامه نگار پل هوانگ برای فارین پالیسی در سال 2020 نوشت، اگرچه تایوان به شدت مسلح است، اما تغییر قانون و تنها چهار ماه خدمت سربازی، ارتش را تضعیف کرده است.
با این حال، حمایت عمومی از ایجاد یک دولت پادگانی مانند کره جنوبی یا اسرائیل، در مواجهه با همسایگان متخاصم بسیار کم است - اگرچه جنگ روسیه در اوکراین ممکن است این وضعیت را تغییر دهد. شایان ذکر است که وضعیت تایوان با کسانی که از وضعیت جزیره ای برخوردار نیستند متفاوت است: آزادی یا اشغال آن احتمالاً در سواحل یا دریا رقم خواهد خورد، پس نیاز به دفاعی برتر دارد.
بیانیه مبهم چین در شورای امنیت سازمان ملل در پی همه پرسی ساختگی روسیه در اراضی اشغالی اوکراین: ژانگ جون، سفیر چین در سازمان ملل متحد، بیانیه ای را در شورای امنیت سازمان ملل منتشر کرد. وی گفت: "موضع و پیشنهاد ما در مورد نحوه نگاه و رسیدگی به مسئله اوکراین ثابت و روشن است: این است که حاکمیت و تمامیت ارضی همه کشورها باید رعایت شود." بیانیه منتشر شده این سؤال را ایجاد می کند: چین درباره تمامیت ارضی چه کسی صحبت می کند؟
بیانیه ژانگ می تواند به یک اندازه به طرفداری از اوکراین یا روسیه - با فرض مشروعیت همه پرسی - تعبیر شود. این نمونه ای از بیانیه های چین در طول جنگ است که به طور مکرر به صلح یا نظم بین المللی بدون محکوم کردن یا حمایت از هیچ یک از طرفین اشاره کرده اند. در همین حال، رسانه های دولتی و سانسورچیان چین به طرفداری از روسیه تمایل دارند.
فناوری و تجارت
اتهامات جاسوسی: چین، آژانس امنیت ملی ایالات متحده را به دسترسی به اطلاعات محرمانه پرسنل یک دانشگاه دولتی مهم متهم کرده است. البته این اتفاق کاملا ممکن است، اما برخی از شواهد - مانند اینکه مهاجمان از صفحه کلید انگلیسی آمریکایی استفاده کرده اند - قطعی به نظر نمی رسد.
یکی از شواهد این بود که هکرها ساعت 4 بعد از ظهر کار را تعطیل کرده و آخر هفته کار نکرده‌اند. این روش همیشه برای شناسایی هکرهای دولتی چین (مانند تحقیقات اخیر در مورد عملیات نفوذ به فیس بوک) استفاده می‌شود که در فاصله دو ساعته ناهار کارکنان دولت چین، کارشان را تعطیل می‌کردند.
مشکل سرمایه‌گذاری در املاک. تحقیقات Caixin نشان می‌دهد که دولت‌های محلی در حال پر کردن خلا سرمایه، ناشی از فروپاشی بازار املاک و مستغلات با اقداماتی ناامیدکننده هستند. موتور تأمین مالی دولت‌های محلی که همیشه متکی به فروش اوراق قرضه شهرداری بوده، حالا تحت فشار است تا خودش وارد شده و زمین را از دولت بخرد. بدون احتساب مالیات، فروش زمین 42 درصد از درآمد دولت‌های محلی را در سال 2021 تشکیل می داد که این رقم در سال 2000 تنها 5.9 درصد بود.
اما منابع مالی دولت‌های محلی، به هیچ وجه نمی‌توانند این شکاف را پر کنند. هیچ تقاضایی از سوی خریداران وجود ندارد و منتظرند دولت اجازه دهد قیمت ها کاهش یابد. حتی قبل از سال 2020، منابع مالی دولت‌های محلی، خودشان باعث ایجاد یک بحران بدهی شدند.
یوان ضعیف، پیش بینی های ضعیف. علیرغم تلاش‌های بانک خلق چین برای تقویت یوان، کاهش ارزش آن ادامه دارد و روز دوشنبه در برابر دلار به پایین‌ترین حد در 28 ماه گذشته رسید. این می تواند باعث شرمساری پیش از بیستمین کنگره ملی حزب کمونیست چین در ماه آینده شود، زیرا رهبری سیاسی این کشور به طور کلی، قدرت یوآن را با توازن قدرت اقتصادی چین با ایالات متحده مرتبط می داند.
آنچه احتمالا بدتر خواهد بود، تصویر ناگوار اقتصاد چین در سال آینده است. بانک جهانی پیش بینی خود را برای رشد تولید ناخالص داخلی از 5 درصد در آوریل به 2.8 درصد کاهش داده است. در اقتصاد در حال توسعه ای مانند چین، عدم دستیابی به هدف رشد 5.5 درصدی تعیین شده توسط دولت، این برای مردم به مثابه رکود است.
