بی بی سی سرویس جهانی نوشت: مقامات بریتانیایی در انظار عمومی اظهار داشتند که این سه جزیره متعلق به «شیخ نشین های ساحل آشتی» (امارات امروز) هستند. با این حال، تلگراف‌های محرمانه‌شده‌ای که توسط بی‌بی‌سی کشف شده، نشان می‌دهد که سر ویلیام لوس، مدیر و دیپلمات طولانی مدت مستعمره های بریتانیا، مخفیانه با شاه توافق کرده بود که دو جزیره از سه جزیره را قبل از خروج نیروهای بریتانیا در دسامبر 1971 به ایران تحویل دهد.
به گزارش سرویس تاریخ «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: اسنادی که اخیراً از طبقه بندی خارج شده نشان می دهد که علیرغم اعتراضات بعدی امارات در مورد ادعای «اشغال» جزایر سه گانه توسط ایران در 30 نوامبر 1971، شیخ زاید از ابوظبی و شیخ رشید از دبی - رئیس جمهور و معاون امارات متحده عربی، از تصمیم بریتانیا قبل از ورود نیروهای دریایی ایران به جزایر آگاه شده بودند.
اسناد همچنین نشان می دهد که شیخ زاید با این تصمیم موافق بوده است. در همین حال، امیر شارجه در آخرین لحظه با ایران برای سهیم شدن در اداره ابوموسی موافقت کرد.
در دسامبر 1971 حضور بریتانیا در خلیج فارس به پایان رسید.
بریتانیا هرگز به طور رسمی در خلیج فارس مستعمره نداشت، اما از قرن هجدهم قدرت خارجی اصلی منطقه بود.
امارات متحده عربی، بحرین، قطر و شیخ نشین های ساحل شرقی (ابوظبی، دبی و همسایگان کوچکتر آنها) معاهده تحت الحمایگی را با بریتانیا امضا کرده بودند.
