سقط جنین بر اساس جنسیت و نوزادکشی دختران در هند برای اطمینان از این است که خانواده‌ها به جای فرزندان دختر، حتما پسر دارند و مشکل غم انگیزی به نام "زن گمشده" در هند در حال بدتر شدن است.
به گزارش سرویس خواندنی‌های انتخاب به نقل از گاردین، تخمین زده می‌شود که ۴۶ میلیون جنین در ۵۰ سال گذشته در کشور هند سقط شده اند، همه این‌ها به این دلیل است که این جنین‌ها دختر به دنیا می‌آمدند.
به گفته گاردین، که با زنان در مورد تجربیات دردناک خود در مورد این عمل شایع صحبت می‌کند، سقط جنین‌های انتخابی جنسی و نوزادکشی دختر در هند برای تضمین این است که پسران بیشتری از دختر متولد شوند.
یک زن که لالی نام دارد، ۲۵ ساله، مادر دو دختر است که به او گفته شده برای کشتن فرزند سومش قرص سقط جنین بخورد. او سه ماهه باردار بود که برای تعیین جنسیت قبل از تولد رفت. او گفت: "وقتی فهمیدم فرزندم دختر است، احساس کردم که دارم خفه می‌شوم. خانواده‌ها به هر قیمتی پسر می‌خواهند. به هر قیمتی! " لعلی گفت. "اگر من بمیرم، شوهرم فردا صبح دوباره ازدواج می‌کند، به این امید که زن بعدی پسری به دنیا بیاورد. "
او تنها ۱۹ سال داشت که با شوهرش که کشاورز بود، ازدواج کرد. هنگامی که او دومین فرزند خود را باردار بود، دارو مصرف می‌کرد تا "پسر" به دنیا بیاورد. پس از به دنیا آمدن یک دختر، خانواده شوهرش از دیدن او خودداری کردند. او گفت: «مادر شوهرم از دیدن چهره دخترم امتناع کرد. او از مراقبت از من امتناع کرد و گفت: داری دختر پشت سر هم به دنیا می‌آوری. تا کجا می‌توانم از تو مراقبت کنم؟»
علیرغم اینکه تعیین جنسیت قبل از تولد در سال ۱۹۹۴ ممنوع شد، هنوز به طور مکرر انجام می‌شود.پرم چودری، یک فعال جنسیتی و استاد بازنشسته دانشگاه دهلی به گاردین توضیح داد که چرا جامعه به شدت مردسالار هند بر سلامت زنان تسلط دارد.
چودری گفت: "الگوی سنتی ازدواج و آداب و رسوم، موقعیت پایین‌تری را برای زنان در جوامع هندی دیکته می‌کند» و افزود که دختران پس از ازدواج خانواده خود را ترک می‌کنند. او خاطرنشان کرد که مهریه و هزینه تربیت یک دختر به عنوان یک تعهد ناخواسته در نظر گرفته می‌شود، که به عنوان توضیحی برای اینکه چرا سقط جنین بر اساس جنسیت بسیار زیاد است، تلقی می‌شود. "
سابو جورج، محقق و فعال حوزه سلامت زنان اهل دهلی، گفت که این مشکل رو به رشد ریشه‌های عمیقی در فرهنگ این کشور دارد: «فرض کنید شما در محیطی پرورش یافته اید که این خشونت علیه زنان کاملاً قابل قبول و عادی است. سوال این است: چگونه در برابر این امر مقاومت می‌کنید؟ و این ترسناک است.»
دکتر پرابهات جا‌ها از دانشگاه تورنتو، که مطالعه میلیون‌ها مرگ در هند را رهبری می‌کرد، افزود: "خشونت علیه زنان یک امر فرهنگی در هند است. مشکل قبل از اینکه بهتر شود بسیار بدتر خواهد شد. "
یک زن ۱۰۴ ساله از هند، به آرزویش رسید و خواندن و نوشتن را آموخت. کوتیاما رویایی ساده داشت:خواندن و نوشتن، اما ۱۰۴ سال طول کشید تا این آرزو به واقعیت بپیوندد.
