خاطرات روزنوشت مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی در سال ۱۳۷۷، هرشب در «انتخاب» منتشر می‌‌شود. پیشتر، خاطرات ایشان از سال ۵۸ تا ۷۶ در سرویس تاریخ «انتخاب» به صورت روزانه پوشش داده شده است.
خاطرات دستنویس آیت الله هاشمی در ۱۱ آذر ۱۳۷۷ به شرح زیر است: آقاى سعد [مصطفی] مجبر، معاون وزير امورخارجه ليبى آمد. از كمك‌هاى من از گذشته و حال، براى توسعه روابط با ليبى تشكر كرد و گفت، آقاى [معمر] قذافى، [رهبر لیبی]، به خاطر احتمال خطر در مسير، نمى‌تواند به ايران بيايد؛ چون يك بار در ايتاليا، هواپيمايى را به تصور اينكه حامل آقاى قذافى است، هدف قرار داده و ساقط كرده‌اند و پرونده‌اش پس از سال‌ها به نتيجه نرسيده است. خواست كه از ايران، در سطح بالا، كسانى براى تفاهم و مذاكره، به ليبى بروند.
آقاى [هادی] نژادحسينيان، [نماینده دایم ایران در سازمان ملل] آمد. گزارشى از تلاش‌هايش در سازمان ملل داد و فضاى بين‌المللى را مناسب خواند و گفت، براى حذف مسأله حقوق بشر از پرونده ايران، بايد فشار را از روى بهایى‌ها برداريم و به آقاى [موریس] كاپيتورن، [گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران]، اجازه آمدن به ايران بدهيم. به ايشان گفتم، دادگاهي را كه در آمريكا، سران ايران را محكوم به پرداخت بيش از 200 ميليون دلار كرده است، پيگيرى كند.
اخوى محمد، [معاون اجرایی رییس‌جمهور] و آقاى سيروس ناصرى، [نماینده ایران در دفتر سازمان ملل در ژنو] آمدند. گزارشى از پيگيرى دريافت خسارات از صندوق پرداخت خسارت به آسيب ديدگان در جنگ عراق عليه كويت دادند كه تاكنون 60 ميليون دلار، براى خسارت ايرانى‌هایى كه آن زمان در كويت بوده و خسارت ديده‌اند، دريافت و به آنها پرداخت شده و ميلياردها دلار هم براى خسارات دولت مطرح شده است. آقاى ناصرى، از فضاى موجود در وزارت امورخارجه انتقاد كرد و گفت باندى و تنگ‌نظرانه است و مى‌خواهد به عنوان ادامه تحصيل، از آنجا برود.
ظهر، عفت در دفترم بود و از داده نشدن پاسپورت به خانم نقاش، ناراحت بود. براى ناهار به دفتر آقاى [سیدمحمد] خاتمى، [رییس‌جمهور] رفتم. ساعتى در مورد مسایل مهم، مذاكره‌كرديم. بسيار از حوادث اخير، ناراحت و كلافه است و گفت، اگر مى‌دانستم وضع چنين مى‌شود، در انتخابات شركت نمى‌كردم. از مسأله‌اى كه براى آمريكايى‌هاي مسافر به ايران پيش‌آمد، بسيار عصبانى است؛ به خصوص از وزارت اطلاعات كه آنها را عامل نشر شايعات و اخبار و تخريب‌ها مى‌داند. گفت، نامه‌اى را كه آقاى [مصطفی] پورمحمدى، معاون وزير اطلاعات، براى رهبرى نوشته، ديده است. وزير امورخارجه را بى‌عرضه مى‌داند كه نظارت درستى نكرده و از رهبرى هم گله دارد.
گروهى را مأمور بررسي قتل فروهرها كرده؛ به [وزارت] اطلاعات بدبين است. در مورد استفاده از چراغ سبز آمريكا، براى دخالت ايران درعراق صحبت‌کردیم. قرارشد در شوراى عالى امنيت ملی بررسى شود، تا به‌گونه‌اى براى تثبيت حق خسارت‌مان از عراق در جنگ هشت ساله، استفاده كنيم.
در مورد شوراى ويژه براى هاى‌تك، قرار شد اصل آن را در مجمع [تشخیص مصلحت نظام]، تصويب كنيم و خصوصيات را به خود رهبرى و ریيس جمهور محول كنيم. در مورد مركز تحقيقات استراتژيك [مجمع] صحبت شد. گفتم، به زودى فعال مى‌شود.
از انتقادهاى روزنامه‌هاى كيهان و رسالت، در مورد لايحه بودجه و مسأله گران‌شدن بنزين ناراحت بود و آنها را تحريك‌كننده در اين مورد و مسأله آمريكايى‌ها مى‌داند و از تحرك وسيع ائمه جمعه و حزب‌اللهى‌ها در مسأله آمريكا، برداشت‌كرده‌كه مركزى اين مزاحمت‌ها را سازماندهى مى‌كند. در مورد قيمت نفت، ايشان هم قبول دارد كه راه اقدام، پايين‌آوردن شديد توليد است. قرار شد در اين جهت تلاش كنند. اين روزها، مواد غذايى مثل تخم مرغ، گوشت، قند و شكر، به سرعت گران مى‌شود و براى دولت، باعث دردسر عجيبى شده است.
عصر آقاى [رحیم] فخاری، از شركت صنعتى پارس[تلفن‌کار] كه ابزار مخابرات مى‌سازند، آمد. از حمايت صنعت اظهار قدردانى كرد و گفت، صنعتگران امروز مي‌فهمند كه چه خدمت بزرگى به صنعت كشوركرديد و غبطه آن ايام را مى‌خورند. گفت، امروز فضاى كشور و به خصوص صنعت و عمران، سوت و كور است و خواستار خصوصى‌شدن بخشى از مخابرات شد.
آقاى على ناصر محمد ، ریيس‌جمهور سابق يمن جنوبى، با جمعى از همكارانش در مركز تحقيقات استراتژيك در سوريه آمد. پس از رياست‌جمهورى به سوريه منتقل شده و آنجا اين مركز را به كمك سوريه تأسيس‌كرده است. در مصر و يمن هم شعبه دارد. تعدادي از نشريات‌شان را آورده بود. سپس در مذاكره خصوصى گفت، شيخ زاید، [حاكم امارات] و قاسمى، [حاکم شارجه]، از او خواسته‌اند كه به ما بگويد، خواستار تحسين روابط با ايران‌اند. گفت، آنها ناراحت‌اند كه آمريكا با متشنج‌كردن محيط منطقه، هزينه‌هاى لشكركشى‌اش را به‌دوش آنها مي‌گذارد و آنها من را دوستدار كشورهاى اسلامى مى‌دانند و معتقدند كه سفر من به عربستان سعودی، خيلى كارساز بوده و آقاى خاتمى، ادامه دهنده سياست‌هاى من است.گفتم، به آنها بگويد، ايران، خير آنها را مى‌خواهد و بهتر است، براى مسأله جزاير [ابوموسی و تنب بزرگ و کوچک]، به جاى اين بيانيه‌ها، با ايران مذاكره كنند و انتظار نداشته باشند، اختلافات مرزى سريعاً حل شود؛ بايد مدت‌ها با مذاكره مشغول باشيم و در بقيه امور همكارى‌كنيم. ايران، نمى‌تواند در مورد جزاير كوتاه بيايد؛ به نفس مذاكره، قانع باشند.
آقاى صادق خرازى، [معاون وزیر امورخارجه] آمد. ناراحت بود، از مشكلى كه مسأله آمريكايى‌ها براى وزارت امورخارجه به وجود آورده و به خصوص از پى‌نويس آقاى [سیدمحمد] خاتمى، [رییس‌جمهور]، برگزارشى در اين خصوص‌كه نوعي اتهام و سوءتدبير ايشان را نشان مى‌دهد. از نمازجمعه اين هفته نگران بودكه چون من نيستم، آقاى [احمد] جنتى، شلوغ خواهدكرد.
