اگر برای شروع ورزش انگیزه می خواهید، شاید این یافته پژوهشی به شما کمک کند؛ آخرین بررسی ها نشان داده اند افرادی که فعالیت های ورزشی مداوم مانند دویدن یا شنا را به طور منظم انجام می دهند، کمتر از دیگران به مشکلات روانی مبتلا می شوند.
ورزش می تواند بیماری هایی را که به مغز انسان مربوط می شود تا حدی کاهش دهد. پژوهش های جدید نشان می دهند ورزش می تواند علائم مشکلاتی مانند میگرن و دوبینی را که منشا مغزی دارند تا حدی کاهش دهد. همین مطالعات نشان می دهند انجام ورزش هایی مانند بدمینتون و اسکی که هنگام انجام آنها مغز باید در کسری از ثانیه تصمیم بگیرد، می تواند روی عملکرد کلی مغز تاثیر مثبتی بگذارد. در حقیقت با محاسبه عکس العمل های بیشتر هنگام ورزش، مغز نیز به فعالیت و واکنش وادار می شود. فعالیت بیشتر مغز در نهایت ممکن است علائم بیماری هایی مانند آلزایمر و پارکینسون را نیز تا حدی کاهش دهد.
تقویت تفکر: به همان اندازه که حل جدول یا پازل به تولید سلول های مغزی می انجامد، انجام ورزش جدید در بزرگسالی نیز به نتایج مشابهی منتهی می شود. نتایج مطالعات عصب شناسی تیز حاکی از آن است که یادگیری مهارت های فیزیکی جدید در بزرگسالی، به افزایش حجم سلول های خاکستری در بخش های کنترل حرکتی مغز، منتهی می شود.
پیشگیری از افسردگی: نتایج جدیدترین تحقیقات نشان داده که ورزش یک دارو برای رفع افسردگی محسوب می شود. محققان این توضیح را داده اند که استرس و افسردگی منجر به تولید مواد مضر در خون و مغز می شود. با این حال پروتئین خاص به نام عضله اسکلتیPGC-۱α۱منجر به شکستن و از بین بردن ماده مضری می شود که توسط استرس تولید شده است. خبر خوب این است که این پروتئین محافظ در برابر استرس به طور طبیعی در طی ورزش کردن تولید می شود.
افزایش انرژی: محققان دانشگاه جورجیا اعلام کرده اند که سطوح متوسط ورزش در روز منجر به افزایش انرژی کلی بدن می شود و کاهش خستگی مفرط را به همراه دارد.
افزایش حافظه: انجام ورزش مداوم باعث افزایش حافظه و قدرت یادگیری می شود. ورزش کردن تولید سلول های هیپوکامپوس را که مسئول حافظه و یادگیری هستند افزایش می دهد.
افزایش انعطاف پذیری در برابر تنش: تنها ۳۰ دقیقه ورزش روزانه تفاوت بزرگی را در وضعیت احساسی در مقابل استرس ایجاد می کند. فعالیت های ورزشی تاثیری مثبت بر افزایش دوپامین، سروتونین، نورآدرنالین و گابا آمینواسید دارد که خود سبب بیشتر آرامش بیشتر در افراد می گردد.
جلوگیری از تحلیل کارایی شناختی: این حقیقت دارد که هر چقدر سن بالا می رود، مغز هم تحلیل می رود و احتمال ابتلا به بیماری هایی چون آلزایمر افزایش می یابد. با وجود اینکه ورزش نمی تواند آلزایمر را درمان کند اما انجام آن می تواند از تحلیل رفتن مغز جلوگیری کند. تحلیل کارایی شناختی معمولا بعد از ۴۵ سالگی اتفاق می افتد. ورزش کردن به خصوص بین سنین ۲۵ تا ۴۵ سال باعث افزایش مواد شیمیایی در مغز می شود که از تحلیل رفتن هیپوکامپوس جلوگیری می کند.
ایرنا زندگی
