سرویس تاریخ «انتخاب»؛ بامداد یک‌شنبه ۲۵ مرداد ۱۳۳۲ سرهنگ نصیری، فرمانده‌ی گارد شاهنشاهی وقت و عامل اصلی کودتای نافرجام علیه دولت مصدق، به محض این‌که به وسیله‌ی مامورین در مقابل منزل نخست‌وزیر بازداشت شد و او را به زندان دژبان منتقل کردند اعترافاتی کرد که البته با طلوع صبح همه را منکر شد. او بلافاصله پس از بازداشت اعتراف کرد که قصد کودتا داشته اما آفتاب که کامل برآمد زیر حرف‌های نیمه‌شبش زد و گفت فقط می‌خواسته نامه‌ای را از طرف شاه به دست دکتر مصدق برساند، همین. مشروح اعترافات او را در لحظه‌ی بازداشت به نقل از روزنامه‌ی اطلاعات مورخ سه‌شنبه ۲۷ مرداد ۱۳۳۲ در پی می‌خوانید:
ما امیدوار بودیم که در کار خود موفق شویم ولی دو دقیقه تاخیر در انجام ماموریت که از ناحیه‌ی یکی از یاران ما به عمل آمد باعث شد که نقشه‌ی ما با عدم موفقیت مواجه شود. با سرهنگ خسروپناه قرار گذاشته شده بود که او با دو کامیون سرباز به خانه‌ی نخست‌وزیر برود و اگر ممکن شد که بدون تصادم با مامورین محافظ منزل نخست‌وزیر آن‌جا را اشغال کند ولی اگر این امر میسر نشد با سربازان محافظ زد و خورد نماید و در همین موقع که او با سربازان محافظ منزل نخست‌وزیر سرگرم زد و خورد می‌گردد من با نفرات خود می‌رسیدم و کار را یک‌سره می‌کردم ولی سرهنگ خسروپناه دو دقیقه تاخیر کرد و همین تاخیر نقشه را به هم زد. من خیال می‌کردم به محضی که به مقابل خانه‌ی نخست‌وزیر می‌رسم وضع را بر وفق مراد خواهم دید ولی موقعی که به آن‌جا رسیدم دیدم وضع به صورت دیگری درآمده است و ناچار کاغذی از جیب خود بیرون آوردم تا به بهانه‌ی آن لااقل چند دقیقه محافظین منزل نخست‌وزیر را معطل کنم و سپس موقعی که سرهنگ خسروپناه با افراد خود برسد حمله را آغاز کنیم ولی قبل از این‌که این نقشه اجرا شود دستگیر شدم.
