خاطرات روزنوشت مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی در سال ۱۳۷۷، هرشب در «انتخاب» منتشر می‌‌شود. پیشتر، خاطرات ایشان از سال ۵۸ تا ۷۶ در سرویس تاریخ «انتخاب» به صورت روزانه پوشش داده شده است.
[امروز به مناسبت سالروز رحلت پیامبر اکرم (ص)، تعطیل بود.] در منزل بودم. مقدمه كتاب خاطراتم [= عبور از بحران] را تكميل و به محسن دادم. محسن، جريان مذاكراتش با قوه قضایيه در مورد پرونده آقاى [غلامحسین] كرباسچى، [شهردار تهران] را داد. تذكر داده كه سعى‌كنند، مواردى‌كه باعث وهن نظام و مطرح‌شدن تهمت‌هاى واهى نسبت به شخصيت‌هاى‌كشور است، مطرح نشود؛ چون نفس مطرح‌شدن، باعث سوءاستفاده دشمنان مى‌شود و منتظر روشن‌شدن نتايج دادگاه نمى‌شوند.
عصر آقاى خاتمى، ریيس‌جمهور آمدند. در حياط منزل نشستيم و مذاكرات طولانى در مسايل مهم كرديم. از سخت‌گيرى‌هاى رهبرى در مورد آمريكا ناراضى است و مى‌گويد، ميدان مانور را بسته‌اند و از عدم حمايت رهبرى از وزيركشور هم گله دارد. تقاضا كرده بود كه كمك كنند و مانع سقوط ايشان بشوند، ولى رهبرى گفته‌اندكه بى‌طرف مى‌مانند و از آقاى [عبدالله] نورى هم گله داشت كه در مقابل رهبرى، رفتار خوبى نداشته و براى پذيرفتن مسئوليت نيروى انتظامى، شرط گذاشته و از دفتر رهبرى، خيلى ناراحت است؛ فكر مى‌كند آنها در موارد حملاتى كه از سوى ائمه‌جمعه و ديگران، در رابطه با مسايل دوم خرداد صورت می‌گیرد، بى‌تأثير نيستند و از سپاه و [وزارت] اطلاعات، به شدت ناراضى است و آنها را شريك در فشارها مى‌داند. راجع به جايگزينى آقاى نورى در وزارت كشور هم صحبت شد.
خاطرات آیت الله هاشمی: بعد از نماز صبح با محافظان، براى كوهنوردى، از باغ فولادى در جماران تا قلة كوه در محل پاسگاه سپاه رفتيم. به‌خاطركم‌خوابى ديشب، خسته شدم، ولى مقاومت‌كردم. انگشت پايم هم در كفش زخم برداشته بود. تا ساعت یازده، در منزل گزارش‌ها را خواندم. به دفتر كوشك رفتم.کارها را آورده بودند، انجام دادم.
