انتشار مطالب رسانه های خارجی با هدف اطلاع رسانی از نوع نگاه و برداشت آنان از تحولات صورت می گیرد و به منزله تایید آن از سوی «انتخاب» نیست.
العرب، نزدیک به عربستان سعودی در مطلبی به قلم جمال الحربی نوشت: دو معاهده صلحی که امارات و بحرین با اسرائیل امضا کردند، جدال گستردهای را در طول و عرض جهان عرب برانگیخت، به نحوی که تمام نگاهها متوجه عربستان سعودی است که اجازه داد هواپیمای اسرائیلی حامل هیئت آمریکایی اسرائیلی، از آسمان این کشور عبور کند.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: در حالی که تحلیلگران پیش بینی میکنند صلح بین اسرائیل و دولتهای منطقه بسیار نزدیک است، اما گروهی به رهبری محوریت ترکیه، ایران، قطر، رام الله و غزه، انتقاد سختی را متوجه طرفهایی میکنند که در حال حرکت به سمت عادی سازی و صلح با اسرائیل هستند.
در این میان، امارات بهای سنگینی را پرداخته است، همانطور که در سال ۱۹۸۴، سفیر این کشور در پاریس، از سوی گروه ابونضال ترور شد و دلیل آن، عدم ارائه کمک مالی از سوی امارات، برای این گروه فلسطینی بود.
زمانی که نوبت به عربستان سعودی میرسد که تمام هزینه حمایت از موضوع فلسطین را پرداخته، میبینیم که بهرهای از این حمایت عایدش نشده است، همانطور که وزیر نفت این کشور، احمد زکی یمانی، به همراه تعدادی دیگر از وزرای نفت، ربوده شد و جبهه ملی به رهبری کارلوس، تهدید کرد که برای تسویه حساب با مساله فلسطین، آنها را میکُشد.
هر کسی که جنبش سیاسی فلسطین را دنبال کند، در مییابد که این جنبش چه زیانی را متوجه اعراب کرده و چه میزان از هرج و مرج و ویرانی را برایشان به بار آورده است، امری که مصر خیلی سریع متوجه آن شد، پس خود را از موضوع فلسطین کنار کشید و معاهده صلحی را با اسرائیل به امضا رساند، تا اردن نیز در مسیری مشابه مصر حرکت کند.
امروز، پس از حرکت امارات و بحرین برای نزدیکی به اسرائیل، بسیاری از تحلیلگران اتفاق نظر دارند که عربستان نیز بخشی از جامعه بین المللی خواهد بود که صلح با اسرائیل را غیر قابل اجتناب میداند. واژه صلح برای سعودیها جدید نیست، تمام سعودیها مساله جایز بودن صلح با یهود را از زمان صلح حدیبیه در نظر دارند، امری که حدود دو دهه پیش، از سوی مفتی عربستان، شیخ ابن باز در فتوای معروفش مورد تاکید قرار گرفت، که در ضمن آن، صلح و امضای توافق و تبادل سفیران در رابطه با اسرائیل را در صورتی که مصلحت مسلمانان اقتضا کند، جایز دانست. در آن زمان، هیچ کس جرأت نکرد در پاسخ به این فتوا اظهار نظری کند.
امروز، سعودیها نمیخواهند کشورشان مرهون خواسته رام الله و غزه باشد و تجارتی را رهبری کند که نتیجه اش تنها زیان و خسارت برای آن است. این دریافت، پس از گذشت یک دهه از ارائه راه حل عربستان برای مساله فلسطین ایجاد شده است، که به دلیل مخالفت کسانی که پشت ایران و ترکیه و دوحه صف آرایی کرده اند، به نتیجهای نرسیده است.
دولتهایی که در پایتختهای خود در حال توطئه هستند، به سختی میتوانند درک کنند که امروز عربستانی که اغلب جمعیتش را جوانان تشکیل میدهند، مصلحت خود را در چه چیز میبیند، بویژه پس از یک دوره طولانی که هر گونه راه حلی برای مساله فلسطین، با لجاجت سیاسی این کشور و دخالت برخی دولتهای حامی آن، مواجه شد.
بله، این حق عربستان است که صفحه را ورق زده و در تصمیم گیریهای سیاسی خود، حق حاکمیتش را بر هر مساله دیگری ترجیح دهد، چرا که واقعا مضحک به نظر میرسد که عربستان برای اتخاذ یک تصمیم مهم که ضامن حفظ حق حاکمیتش است، از محمود عباس اجازه بگیرد.