تصمیم آموزش و پرورش برای بازگشایی مدارس و حضور دانش آموزان در کلاس‌ها از روز شنبه پانزدهم شهریور ماه 1399 با واکنش ها و انتقادات فراوانی همراه شده است.
در این رابطه، مرتضی حاجی، وزیر اسبق آموزش و پرورش خطاب به حاجی میرزایی نوشت:
جناب آقای حاجی میرزایی، وزیر محترم آموزش و پرورش، باسلام
من متوجه دلیل افزایش اضطراب خانواده ها با اصرار بر حضور دانش آموزان در مدارس نمی شوم. اگر خدای نخواسته برای یک نفر مشکل ایجاد شود مملکت دچار مشکل و بهانه ای برای اعتراض گسترده فراهم می شود.
خصوصا که مسئولان بهداشتی هم اظهار نگرانی می کنند. مردم را از سفر منع می کنیم ولی می گوییم ۱۴ میلیون دانش آموز به مدرسه بروند. اصرار می کنیم عزاداری ها در فضای بسته نباشد ولی بچه ها را به داخل کلاس می بریم ولو با نصف کردن تعداد و دو نوبته کردن.
بارها گفته شده از منزل بیرون نروید حتی به دیدن پدر و مادرها نیز نروید، یا گفته شده بیش از چند نفر در فضای بسته اتاق نباشند ولی بچه ها را که کمتر از بزرگترها مراقبت می کنند به داخل کلاس می بریم. این تناقض ها چگونه توجیه می شود؟ قطعا من اگر فرزند دانش آموز داشتم به مدرسه نمی فرستادم ولو به قیمت یکسال عقب ماندن که مطمئنا با روش های موجود این اتفاق نخواهد افتاد.
پیشنهاد می کنم تا دیر نشده اعلام کنید حضور فیزیکی منتفی است و یا حداقل داوطلبانه است و الزامی نیست.
