انتشار مطالب رسانه های خارجی با هدف اطلاع رسانی از نوع نگاه و برداشت آنان از تحولات صورت می گیرد و به منزله تایید آن از سوی «انتخاب» نیست.
خالد أبو حیط در الاخبار نوشت: توافق اخیر بین امارات و اسرائیل، از حیث مضمون، بر سه نکته اصلی متمرکز است، که همان همکاری امنیتی، دیدگاه واحد در خصوص تهدیدات مشترک در منطقه و سرمایه گذاری‌های عظیم است. این اعلام از آنچه بیانیه مشترک «روزنه دیپلماتیک تاریخی» نامیده، فراتر رفته و در حال ایجاد زمینه‌ای برای تاسیس یک ائتلاف جدید است، تا دیگر دولت‌های عربی حاشیه خلیج فارس نیز بدان بپیوندند.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: در این میان، توافق بین امارات و اسرائیل، فواید زیادی برای ترامپ دارد، هم به لحاظ مضمون و هم از نظر زمان بندی. ترامپ تلاش می‌کند شانس پیروزی خود در انتخابات را که پس از یک سلسله شکست‌ها در سیاس‌های داخلی اش کاهش یافته بود، بالا ببرد. با این توافق، رئیس جمهور آمریکا آراء یهودیان حاضر در این کشور را با خود همراه کرده و توانست محبوبیت خود را در میان آن‌ها به دست آورد، بویژه آنکه این گروه، تاثیر زیادی در داخل ایالات متحده دارند و به اسرائیل اهمیت زیادی می‌دهند.
بیشتر بخوانید:
علاوه بر این، منافع توافق برای نخست وزیر رژیم صهیونیستی، بنیامین نتانیاهو نیز فراوان است، کسی که همواره از برقراری روابط حسنه با تعدادی از دولت‌های مهم عربی سخن گفته است. بر کسی پوشیده نیست که اعلام این توافق صلح (که البته عنوان آن برای دو دولتی که هیچ دشمنی با یکدیگر ندارند، مسخره به نظر می‌رسد)، می‌تواند کمک زیادی به تبلیغات اسرائیلی کند که به دنبال بازیابی محبوبیت از دست رفته خود در بین اسرائیلی هاست. به این شکل، نتانیاهو می‌تواند توجهاتی که معطوف پرونده‌های فساد وی بود را منحرف کرده و خود را رهبری نشان دهد که باعث ایجاد گشایشی در روابط بین اسرائیل با دولت‌های عربی شده است.
در این میان، آنچه مشخص نیست، منفعتی است که از این توافق عاید امارات یا بن زاید می‌شود. در شرایطی که توافق مذکور منافع مستقیم و غیر مستقیم زیادی برای ترامپ و نتانیاهو دارد، چه چیزی بن زاید را به این سمت سوق داد تا سپر بلای عادی سازی روابط دولت‌های عربی حاشیه خلیج فارس با اسرائیل باشد؟ پاسخ دادن به این سوال واقعا دشوار است. دولت امارات هم به لحاظ مالی ثروتمند و غنی است و هم از یک استقرار نسبی برخوردار است که با استفاده از آن، روابط خوبی هم با غرب دارد، بنابراین هیچ احتیاجی به چنین توافقی نداشت.
صحبت از اینکه امارات به این شکل قصد داشت راه را برای عربستان سعودی همواره کند تا این کشور هم به توافق مشابهی با اسرائیل دست یابد هم نمی‌تواند پاسخ خوبی برای سوال ما باشد، بویژه آنکه امارات در این عادی سازی علنی، بر عربستان پیشی گرفته و پشت سر آن حرکت نکرده است.
با توجه به اینکه سیاست خدمات رایگان نمی‌شناسد، این احتمال باقی می‌ماند که توافق با اسرائیل منفعت داخلی برای امارات داشته باشد. اما آیا در داخل امارات شرایطی است که بن زاید را وادار کرد تا به ترامپ رشوه داده و برای حل مشکل خود از او کمک بخواهد؟ اگر این فرضیه درست باشد، طی هفته‌های آینده مشخص می‌شود که بن زاید در قبال این اقدام خود چه چیزی از ترامپ درخواست کرده است، بویژه انکه ممکن است وی کاخ سفید را به زودی ترک کند.
پسر عمو ها با هم آشتی کرده اند حالا ما فامیل دور ول کن معامله نیستیم