کشورها در سراسر جهان اقدامات کنترلی سختگیرانه‌ای برای متوقف کردن شیوع کووید۱۹ اعمال کرده‌اند اما اکنون بسیاری از آن‌ها دوباره با همان وضعیت قبل روبرو هستند.
از ملبورن تا میامی، این اقدامات منجر به افزایش محدودیت‌ها شد که در بعضی از مناطق به معنای تعطیل کردن مدارس، مشاغل یا مسیرهای مسافرتی بوده است. در داخل ایالات متحده و در میان کشورهای مختلف، مکان‌هایی که سیاست‌های بهداشت عمومی متفاوتی دارند، نتایج متنوعی را تجربه کرده‌اند. شگفت‌آورترین چیز در این مورد آن است که، عفونت‌ها در بسیاری از مکان‌هایی که زمانی رشد کمتری پیدا کرده بود، به سرعت در حال رشد هستند.
بنابراین، برای جلوگیری از دوباره به وجود آمدن این پدیده در آینده، در نظر گرفتن فاصله اجتماعی از افراد ضروری است. برای فرار از این اتفاق، باید در مورد هر مرحله از زنجیره عفونت اطلاعات بیشتری کسب کنیم: چرا برخی از افراد مستعدتر هستند یا علائم بیشتری دارند؟ چگونه تعامل و محیط اطراف ما روی ریسک ابتلا تأثیر می گذارد؟ و چگونه می‌توان تأثیر بیماری را مهار کرد؟ تحقیقات در سراسر جهان بینش‌های امیدوار کننده‌ای راجع به این سوالات و همچنین برخی یافته‌های متناقض به وجود آورده است. برخی از مطالعات نشان می‌دهد که کودکان کمتر مستعد ابتلا به بیماری هستند، در حالی که برخی دیگر نشان می‌دهند که احتمال ابتلا به عفونت نیز در آن‌ها کمتر است. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد برخی از جنبه‌های مصونیت در برابر ویروس به سرعت از بین می رود، در حالی که برخی دیگر همچنان ادامه دارند. بر اساس مجموعه داده‌های خاص، تعداد کمی از افراد واقعاً بدون علامت هستند. طبق مطالعات دیگر، ممکن است نسبتا بیشتر باشد.
اغلب وقتی شیوع بیماری جدید کاهش می یابد، بعدها دقیقا می دانیم که چرا این وضعیت به وجود آمد. از سارس گرفته تا بیماری همه گیر آنفلوانزا در سال 1918، تاریخ نشان می‌دهد که بسیاری از دانش و اطلاعات مهم ما فقط مدت‌ها بعد از پایان نبرد با بیماری به وجود می‌آیند. متأسفانه، ما چنین اطلاعاتی را برای کووید۱۹ هنوز نداریم. برای کنترل مؤثر و پایدار بیماری، به درک بهتری از عفونت ناشی از آن نیاز خواهیم داشت.
واکسن باعث کاهش حساسیت می‌شود و باعث می‌شود عفونت متوقف شود. یک درمان مؤثر می‌تواند در مراحل پایانی بیماری از اثرات عفونت بکاهد و از بروز پیامدهای شدید یا کشنده جلوگیری کند اما برای دانستن این که واقعاً چه اثربخشی‌ای دارد، ما به آزمایشات بالینی بزرگی احتیاج داریم که بتواند قبل از کاهش موارد از بین برود، همانطور که مطالعات برای هیدروکسی کلروکین و دگزامتازون در ایالات متحده انجام شده است.
اگر نتوانیم حساسیت یا شدت آن را تغییر دهیم، باید بررسی کنیم و ببینیم که چطور این اتفاق میفتد: چگونه افراد در معرض ویروس قرار دارند؟ این بدان معنی است که ویروس، محدوده اطراف انسان را که باعث انتقال می‌شود، درک می‌کند. با این حال، هنوز کاملاً مشخص نیست که چه چیزی مانع از بسته شدن مداوم مدارس، مغازه‌ها، کافه‌ها و محل‌های کار می‌شود- اما ما هنوز داده‌هایی را نداریم که بگوییم کدام یک از این تغییرات بیشترین اهمیت را دارند.
برای جلوگیری از ایجاد مداوم این اختلال ، ما باید از متغیرهای که به شیوع کووید۱۹ و سرعت می‌بخشد و اقدامات کنترلی‌ای که کشورها معرفی کرده‌اند- استفاده کنیم تا درک بیشتری از نحوه شروع، گسترش و پایان عفونت داشته باشیم. این تنوع در بهار، آسیب‌زا و غیرقابل پیش بینی بود اما با آمدن پاییز، همین تنوع می‌تواند به ما در هدف قرار دادن پیوندهای ضعیف در روند عفونت کمک کند.
محققان مانند هر منبع داده، قوی‌ترین سیگنال‌ها را در مورد خطر تشخیص دادند: کارخانه‌های بسته‌بندی گوشت، کشتی‌های دریایی ، خانه‌های سالمندان. کشورهایی مانند تایوان، ژاپن و کره جنوبی با پالایش این دانش، از بخشی از تعطیلات غیرقابل پیش بینی اجتناب کرده و داده‌های مورد نیاز را برای دانستن این که در کجا و چگونه شیوع آن اتفاق میفتد، استخراج کردند. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد بیشتر افراد آلوده به کووید۱۹ عفونت را به کسی منتقل نمی‌کنند. حتی اگر نمی‌توان از خطر به طور کامل اجتناب کرد، ساختار هوشمندتر تعامل و سبک زندگی می‌تواند وقایع فراگیر را محدود کند.
خبرآنلاین
