در اوایل شیوع همه گیری کرونا، کمبود آزمایش برای تشخیص کرونا یک مشکل اساسی در مبارزه با انتشار بیماری بود. این کمبود به حدی بود که بسیاری از بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها فقط شخصی را که همزمان با شیوع بیماری به یک کشور خطرناک با شیوع بالا سفر کرده بود، در معرض تماس با بیماران مبتلا به کرونا قرار داشت یا علائم بیماری را نشان می‌داد، آزمایش می‌کردند.
به گزارش سرویس خواندنی‌های انتخاب به نقل از ان پی آر، این روز‌ها دسترسی به آزمایشات به میزان قابل توجهی بهبود یافته است و در بعضی از نقاط، اکنون افراد بدون نیاز به نشان دادن علائم، می‌توانند آزمایش شوند؛ بنابراین اگر بتوانید تست بگیرید، این کار را انجام می‌دهید؟
جواب کمی پیچیده است. یک نکته برای روشن شدن ماجرا وجود دارد: ما در اینجا در مورد تست تشخیصی یا PCR صحبت می‌کنیم که برای تشخیص افرادی که در حال حاضر مبتلا به کرونا هستند، استفاده می‌شود. درواقع ما در مورد آزمایش‌های آنتی بادی یا آنتی ژن صحبت نمی‌کنیم، که متفاوت هستند.
بیشتر بخوانید:
پاسخ کوتاه این سؤال این است: اگر می‌خواهید مطمئن شوید بیمارید یا خیر باید آزمایش شوید. اما آزمایش‌ها بی نقص نیستند و نتیجه فقط یک کلمه را به شما می‌گوید (مثبت/منفی). بیایید فرض کنیم تست شما مثبت است. پزشک احتمالاً به شما دستور خواهد داد تا در خانه خود را قرنطینه کنید. از آنجا که شما علائمی را نشان نمی‌دهید، این بدان معنی است که شما در زمان مناسب آزمایش شده اید و به ویروس آلوده شده اید، اما بدون علامت هستید. همچنین ممکن است در روز‌های آینده علائم بیماری داشته باشید، سازمان کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده می‌گوید اگر همچنان علائمی نداشته باشید، می‌توانید ۱۰ روز پس از آزمایش خود به قرنطینه خودخواسته پایان دهید.
نتیجه مثبت حتی می‌تواند به معنای این باشد که شما هفته‌های اخیر بیمار بودید و اکنون به طور کامل بهبود یافته اید. دکتر پی سی ابرار کارن، پزشک دانشکده پزشکی هاروارد می‌گوید: «آزمایش PCR بعضی اوقات هفته‌ها پس از بهبود نیز نتایج مثبتی را نشان داده است: این آزمایش می‌تواند RNA ویروس را حتی در افرادی که بهبود می‌یابند تشخیص دهد. این بدان معنی است که آن‌ها هنوز ناقل هستند.»
حالا بگذارید فرض کنیم تست منفی است. احتمالاً این خبری بسیار خوش است. شاید امیدوار باشید که نتیجه منفی شما را به انجام برخی فعالیت‌های بدون ترس از بیماری سوق دهد. مثلاً به کار خود برگردید یا به یکی از اعضای کهنسال خانواده خود که ماه‌ها وی را ندیده اید سر بزنید.
اما دکتر امیلی لاندون، اپیدمیولوژیست بیمارستان و متخصص بیماری‌های عفونی دانشگاه شیکاگو، هشدار می‌دهد که نباید یک آزمایش منفی به عنوان بلیت شما برای عدم رعایت احتیاط معیار قرار داده شود. او می‌گوید: «ما نمی‌دانیم که این آزمایشات در افرادی که علائم ندارند چقدر خوب است. ما می‌دانیم که در صورت ابتلا به کرونا در افرادی که علائم دارند تطابق آزمایش مثبت بسیار قوی است، اما نمی‌دانیم که آزمایش منفی در یک فرد که علائمی ندارد دقیقا به چه معنی است.»
او ادامه می‌دهد: «ما یقین داریم افرادی هستند که حتی اگر ناقل باشند، در نتیجه آزمایش منفی می‌شوند. یک آزمایش مثبت می‌تواند ما را نسبتاً مطمئن کند که بیمار هنوز بهبود نیافته است، اما یک آزمایش منفی دقیقا نتیجه روشنی ندارد. این ممکن است به این دلیل باشد که شما خیلی زود در روند بیماری آزمایش شده اید یا اینکه سواب آزمایشی، به درستی گرفته نشده اند تا عفونت شما را نشان بدهند.»
لاندون می‌گوید حداقل سه تا پنج روز پس از قرار گرفتن در معرض احتمال بیماری زمان لازم است تا آزمایش مثبت شود. علاوه بر این نتیجه تست برخی از افراد متغیر است و ابتدا مثبت، سپس منفی و در نهایت مثبت می‌شود. بیمارستان‌ها معمولاً افراد را با علائم مشکوک دو بار آزمایش می‌کنند تا در مورد یافتن نتیجه، اطمینان بیشتری داشته باشند.
به گفته وی، با توجه نواقص در نتایج آزمایش، دشوار است بدانید که چند بار کارکنان مراقبت‌های بهداشتی باید آزمایش شوند، زیرا یک آزمایش منفی به معنای این نیست که شما ویروس ندارید یا این که شما می‌توانید ماسک خود را بردارید و دیگر نگران آن نباشید. به عبارت دیگر، او می‌گوید، اگر شما می‌خواهید به آرامش برسید، یک آزمایش منفی تضمین آرامش شما نخواهد بود.
با این وجود، رابرت هخت، استاد اپیدمیولوژی بالینی در دانشگاه ییل نظری متفاوت دارد و می‌گوید باید روی آزمایش تمرکز کرد. وی می‌گوید: «این ایده که شما باید نگران وضعیت خود باشید و تشخیص دهید که می‌توانید بدون علائم آلوده شوید بسیار مهم است و کشور‌ها باید تلاش کنند تا ظرفیت آزمایش بیشتری را برای افراد در دسترس قرار دهند.»
لاندون می‌گوید، از دیدگاه بهداشت عمومی، عجیب نیست که افراد بدون علامت آزمایش شوند و این موضوع ارزش زیادی دارد چرا که مشخص می‌کند چند نفر در جامعه بیمار شده اند و چگونه می‌توانیم به آن‌ها کمک کنیم. اما از آنجا که آزمایش منفی به شما اطمینان نمی‌دهد که ویروس ندارید، ضمانت ۱۰۰ ٪ نیست که به راحتی به دیدن مادربزرگ ۸۰ ساله خود بروید و تصور کنید که ناقل نیستید و خطری برای وی ایجاد نمی‌کنید.
