سرویس سیاسی «انتخاب»: برخلاف دو دهه گذشته که همواره فضای سیاسی کشور در قالب تقابل و صف‌آرایی دو جبهه اصولگرا و اصلاح‌طلب تقسیم شده، طی یک سال گذشته به شکلی کم‌سابقه وزنه به نفع جناح محافظه‌کار یا اصولگرا تغییر کرده است. نماد بارز این امر را می‌توان در ترکیب مجلس یازدهم به وضوح مورد مشاهده قرار داد که اکثریتی قاطع از نمایندگان اصولگرا کرسی‌ها مجلس را در اختبار گرفته‌اند. هر چند نمی‌توان جبهه اصولگرایان را تنها در یک مشخصه خاص مورد خوانش قرار داد اما واقعیات میدانی نشان می‌دهد که اصلاح‌طلبان در انزوا و حاشیه قرار گرفته‌اند.
در چنین فضایی، اکنون این مساله برای همه‌گان مطرح می‌شود که در انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 کدام طیف سیاسی یا جناحی می‌تواند ریاست پاستور را در دست بگیرد. از یک سو، طیف فکری رئیس‌جمهور آینده اهمیت دارد و از سوی دیگر، اینکه چه شخصی از شانس پیروزی برخوردار است مهم به نظر می‌رسد. با نظر به این اوصاف، «انتخاب» در مسیر ارائه چشم‌انداز انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 تحلیل ناظران سیاسی را جویا شده است. در همین راستا، در سومین گفتگو از مجموعه گفتگوهای «انتخاب» تحت عنوان «پاستور 1400»، دیدگاه حسین کنعانی مقدم، کارشناس مسائل سیاسی در ارتباط با تعیین وضعیت جانشین حسن روحانی در سال 1400 ارائه شده است.
در سال 1400 دولت ائتلافی و فراجناحی پیروز خواهد شد
حسین کنعانی مقدم، بر این باور است که عهدهدار شدن سکان هدایت کشور در سال 1400 از اهمیتی فوق العاده برخوردار است؛ زیرا هر شخصی که سکان هدایت کشور را در دست بگیرد به مدتی نسبتا طولانی باید از بحران‌های انباشته شده کشور آواربرداری کند و در زمینه‌های مختلف تدابیر جدیدی را در پیش بگیرد. بنابراین، بر این بار هستم که مسائل موجود در کشور به اندازه‌ای است که واقعا حل‌وفصل آن‌ها از عهده یک جناح خارج است. در نتیجه امر به نظر می‌رسد در دولت آینده همه جناح‌ها می‌بایست برای رسیدگی به اوضاع کشور سهم داشته باشند و ایفای نقش کنند.
وی افزود: «کشور را نمی‌توان تنها بایک جناح اداره کرد؛ تجربه نشان داد زمانی که یک جناح قدرت را در دست خود قبضه کند، جناح مقابل در مقام یک محکوم به عملکرد آن می‌نگرد. در حقیقت، توانایی در همه جناح‌ها وجود دارد اما مهم این است که این توانمندی‌ها در مسیری درست و صحیح مدیریت شود.»
گفتمان انقلابی‌گری، پیروز میدان رقابت در سال 1400 خواهد بود
این کارشناس مسائل سیاسی در ادامه تاکید کرد: «اما در سطحی دیگر، با توجه به اینکه انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال 1400، بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در ماه نوامبر سال جاری است، به نظر می‌رسد از جریانی، گفتمانی «انقلابی» با تمرکز بر بازگشت به آرمان‌ها و اصول انقلاب کشور ار مدیریت خواهد کرد. با این وجود در اجرایی کردن این گفتمان، ضروری است که همه جناح‌ها مشارکت و حضور داشته باشند. در مجموع می‌توان عنوان کرد که دولتی ائتلافی در سال 1400 مدیریت پاستور را در دست خواهد گرفت.»
کنعانی مقدم در بخشی دیگر از گفته‌های خود تصریح کرد: «در سال 1400 به هیچ عنوان شخص اهمیت نخواهد داشت، بلکه این نمایندگی یک گفتمان است که رئیس قوه مجریه را تعیین خواهد کرد. گفتمان بازگشت به آرمان‌های اصیل انقلاب، مهم‌ترین روندی است که می‌توان مورد پیش‌بینی قرار داد. برای نمونه اینکه شخصی همچون محمود احمدی نژاد در سال 1384 موفق به برنده شدن در انتخاب شد، به دلیل طرح گفتمان انقلابی گری از سوی او بود اما در عمل شاهد بودیم احمدی‌نژاد بیشتر بُعد پوپولیستی انقلاب را مدنظر قرار داد که هدف اصلی آن رای آوردن مجدد بود. این در شرایطی است که بر اساس فرمایشات امام خمینی سوءاستفاده از رای مردم به شدت رد شده است. با این اوصاف، بر این باور هستم که بعد از 1400 وضعیت نسبت به شرایط کنونی بهتر خواهد شد.»
این فعال سیاسی در بخش پایانی گفته‌های خود اظهار داشت: «رئیس جمهور آینده کشور با توجه به شرایط فعلی کشور، در سطح ابتدایی باید در پی آن باشد که بهبود تعامل بین‌المللی را در سرلوحه راهبرد خود قرار دهد اما همزمان باید در برابر زیاده‌خواهی‌های آمریکا و کشورهای اروپایی ایستادگی کند. در سطح داخلی نیز جانشین حسن روحانی باید اولویت را بر ایجاد اجماع میان جناح‌ها و شخصیت‌های سیاسی مختلف و دلسوز انقلاب بگذارد. واقعیت این است که اوضاع و احوال کنونی کشور به گونه‌ای است که تنها یک جناح نمی‌تواند روند امور را به درستی پیش ببرد.»
دست از این احمدی نژاد هراسی هم بردارید که چون گذشته اثر معکوس داره براتون
دولت فقط مردم نژاد