عادل النواب در وبسایت روزنامه «العربی الجدید» متعلق به قطر که دفتر آن در لندن قرار دارد، نوشت: قرار است در نیمه ماه آینده، اولین جلسات مذاکره استراتژیک بین عراق و ایالات متحده در پایتخت عراق برگزار شود. اولین مذاکره بین این دو، در سال ۲۰۰۸ برگزار شد، که هدف از آن، امضای توافق همکاری امنیتی بود و براساس آن، نیرو‌های آمریکایی در سال ۲۰۱۱ به تدریج از عراق خارج شدند. اما طبق آنچه یک مسئول بلند پایه عراقی در گفتگوی تلفنی با العربی الجدید متذکر شد، امروز دو طرف روی یک رابطه مشخص و واضح تکیه دارند که هر یک از طرف‌ها می‌داند چه می‌خواهد. این مسئول تاکید می‌کند که پرونده‌هایی که قرار است مورد بررسی قرار گیرد، در زمینه‌های امنیتی، سیاسی و اقتصادی مختلفی است، که طبیعتا یکی از آن‌ها کلیدی برای توافق کامل یا به نتیجه رساندن نهایی مذاکره در خصوص پرونده حضور آمریکا در عراق و نفوذ ایران در این کشور عربی می‌شود.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: وی خاطر نشان کرد که دولت الکاظمی هنوز اسامی هیئتی که قرار است با آمریکایی‌ها مذاکره کنند را اعلام نکرده است، اما ظاهرا قصد دارد این هیئت را از میان فرماندهان نظامی و امنیتی بلند پایه و همچنین، مسئولان وزارت خارجه، وزارت دادگستری، وزارت دارایی، وزارت تجارت و وزارت نفت انتخاب کند.
بیشتر بخوانید:
این مسئول عراقی همچنین به وجود فشار‌های سیاسی از سوی نیرو‌های نزدیک به ایران برای دخالت در این مذاکرات و ارائه دیدگاه‌های خود در خصوص پرونده‌های مهم، اشاره کرده و علت این مساله را اعتقاد ایرانی‌ها در خصوص این مهم دانست که این مذاکرات نفوذ ایران در عراق را هدف گرفته است و دیگر پرونده ها، تنها پوششی برای این مساله است.
در آغاز سال جاری و به دنبال ترور سردار قاسم سلیمانی، پارلمان عراق در یک جلسه استثنایی، رای به الزام حکومت برای اخراج نیرو‌های خارجی از این کشور داد. دیپلمات سابق ایرانی، امیر موسوی، در گفتگو با العربی الجدید گفت: «آنچه برای ایران اهمیت دارد، استقرار عراق و بازگشت حق حاکمیت آن است و در همین راستا به این کشور کمک می‌کند. وی خاطر نشان کرد که انتخاب مصطفی الکاظمی بعنوان نخست وزیر جدید عراق، بهترین دلیل برای این خط مشی ایران است که براساس آن، زمانی که با یک اجماع که می‌تواند باعث ارامش سیاسی در عراق شود مواجه شود، با قدرت در کنار این اجماع ایستادگی کرده و از آن حمایت می‌نماید.»
وی می‌افزاید: تهران از این مذاکره ناخرسند نیست، بلکه برعکس، از آن حمایت می‌کند، بویژه آنکه خطا‌های استراتژیکی اتفاق افتاده است. حضور آمریکا در ضمن توافق‌های امنیتی امضا شده در گذشته، بد فهمیده شده است و براساس آن، رفتار‌های آمریکا به سیادت عراق، امنیت و ملت آن، آسیب زده و لازم است حدودی برای این رفتار‌های نادرست، از طریق مذاکره و گفتگو، وضع شود. در صورتی که نتایج مذاکره برای تهران راضی کننده نباشد و توافق بر سر باقی ماندن نیرو‌های آمریکایی و افزایش نفوذ ان‌ها در عراق صورت گیرد، قطعا ایران اعتراض سیاسی خود را اعلام می‌کند، اما تصمیم نهایی با گروه‌های مقاومت عراقی، نیرو‌های سیاسی عراق و ملت ان است. این مساله حتی ممکن است باعث استعفا یا برکناری مصطفی الکاظمی شود.
موسوی تاکید می‌کند پارلمان عراق اجازه اجرای توافقی که مخالف اخراج نیرو‌های خارجی از عراق باشد را نمی‌دهد و ناظر مذاکره استراتژیک بین واشنگتن و بغداد و معاهده‌های میان آن‌ها خواهد بود و به بررسی آن می‌پردازد.
موسوی که به ائتلاف الفتح نزدیک است، تصریح کرد که مذاکره و گفتگو، باید به نفع عراق و مردم آن باشد و نه برای حفظ منافع و اهداف آمریکا، چرا که این نگرانی وجود دارد که هدف از گفتگو، تقویت حضور آمریکا در عراق و بهانه تراشی برای بقای این نیرو‌ها باشد.
در مقابل، استاندار سابق موصل، اثیل النجیفی در گفتگو با العربی الجدید گفت: مذاکره استراتژیک پیش رو بین عراق و ایالات متحده، خطرناکترین مساله برای محور ایرانی است. محور ایران مصطفی الکاظمی را بعنوان نخست وزیر پذیرفت و این مساله را یک امتیاز دهی تاکتیکی برای عبور از مرحله دشواری که عراق در آن به سر می‌برد، به شمار آورد، به این دلیل که عراق در حال حاضر به حمایت اقتصادی و امنیتی ایالات متحده و هم پیمانانش نیاز دارد و امیدوار است که از این طریق بتواند به آمریکا و هم پیمانان آن نزدیک شود.
النجیفی می‌افزاید: ایالات متحده قصد دارد با مذاکره استراتژیک، اصولی را برای رابطه طولانی مدت و مشخص با عراق وضع کند، به نحوی که هر حکومت جدید در عراق، نتواند به راحتی از این اصول خارج شود. وی ادامه داد: از این رو، محورایرانی تلاش می‌کند در مذاکرات سهیم شود تا در آن کارشکنی کرده یا آن را به یک مسیر مسدود منتهی کرده و مردم عراق را علیه آن بشوراند. تا به این شکل زمان خریده و رسیدن به توافقی بین دولت عراق و آمریکا را دور کند.
