ایران دارای آبشارهای فراوانی است. اما تعداد محدودی از آن در دل جنگل قرار دارد. آبشار گَزو از جمله آبشارهای مرتفع ایران است که در دل جنگل‌های هیرکانی واقع شده است. پایین این آبشار حوضچه‌ای قرار دارد که در فصول گرم بازدیدکننده‌ها در آن آب‌تنی می‌کنند. این محل به علت دسترسی مشکل، یکی از مناطق کمتر دیده شده ایران محسوب می‌شود.
این آبشار در حوزه شهرستان سوادکوه و ۲۵ کیلومتری شهر زیرآب واقع شده است. در قلب منطقه جنگلی لفور در سوادکوه شمالی، همان منطقه‌ای که یکی از علت‌های معروف شدنش سد قشنگ لفور است، هرچند هنوز هم جزو مناطق بکر شمال ایران محسوب می‌شود. مسیر رسیدن به این آبشار با این‌که طولانی‌ست، آنقدر باصفاست که احساس خستگی به سرعت رخت برمی‌بندد. هوای خوب و درخت‌های بلند و خود آبشار، هر آدم ناامیدی را می‌تواند به زندگی برگرداند. برای رسیدن به آبشار حدود ۴۰ کیلومتر جاده خاکی را می‌توانید با ماشین بروید(ماشین مناسب) و به امامزاده گَزو که رسیدید ماشین را در پارکینگش پارک کنید و بقیه مسیر را که نیم ساعت است پیاده بروید.
ارتفاع آبشار گزو ۴۸ متر است و از دو آبشار تشکیل شده که اولی ۵ متر و ارتفاع دومی به ۴۳ متر می‌رسد و در پایینش حوضچه‌ایست که می‌توان در آن تنی به آب زد. نیمه بهار تا نیمه پاییز زمان مناسبی برای سفر به این منطقه است. البته در تابستان هوا خیلی گرم است و شرجی هوا هم مزید بر علت می‌شود که نتوانید آنقدرها هم که باید لذت ببرید، به خصوص که باید خیلی هم پیاده‌روی کنید.
