این روز‌ها ایده‌ای برای مبارزه با همه گیری کرونا مطرح شده است که برخی از متخصصان کانادایی آن را "ایده دیوانه وار" خطاب کرده اند و برخی دیگر این ایده را اقتصادی و منطقی می‌دانند. این ایده "مصونیت جمعی" نام دارد و مبنی بر آلوده کردن داوطلبان به COVID-۱۹ برای تقویت ایمنی گله‌ای است.
به گزارش سرویس خواندنی‌های انتخاب، دکتر الفسریوس دیامندیس، بیوشیمیست و استاد دانشگاه تورنتو معتقد است اگرچه این تلاش می‌تواند یک ایده دیوانه وار به نظر برسد، اما در عمل یک ایده بسیار مفید خواهد بود.
وی در مقاله‌ای که در وب سایت آزمایشگاه سرطان خود منتشرکرده است، پیشنهاد ایجاد بیمارستان‌های ویژه‌ای را به دولت کانادا می‌دهد که داوطلبان می‌توانند با دوز‌های پایین ویروس COVID-۱۹ آلوده شوند و به ساخت ایمنی گله‌ای جامعه کمک کنند. وی معتقد است با کمک این روش، تا زمانی که واکسن در اختیار افراد قرار بگیرد، می‌توانند به کنترل بیماری در جامعه کمک کنند.
این ایده در شرایطی مطرح شده است که یکی از همکاران وی، پیشنهاد او را با آزمایش‌های پزشکی نازی‌ها درباره زندانیان اردوگاه کار اجباری برابر دانسته است. اما نسخه‌های مختلف این ایده تحریک آمیز به آرامی حمایت خود را به دست آورده اند، زیرا جهان به دنبال راه‌هایی برای فرار از قفل‌های اقتصادی ویرانگر همه گیری کرونا است.
فرانسوا لوگو، نخست وزیر کبک، روز پنجشنبه گفت که می‌خواهد کبک را برای مفهوم مصونیت گله آماده کند. وی گفت که این علم نشان می‌دهد که صبر کردن برای ابتلا طی ماه‌های آینده اشتباه خواهد بود. لوگو گفت: «اگر همه در خانه بمانند، هیچ کس واکسینه نمی‌شود.»
یک گروه آمریکایی بیش از ۲ هزار داوطلب را که مایل به آلوده شدن به COVID-۱۹ هستند به عنوان گروهی برای آزمایش سریعتر دستیابی به واکسن‌های بالقوه استخدام کرده است. در همین حال، تعدادی از پزشکان و دانشگاهیان فراتر رفته اند و پیشنهاد می‌دهند که کارکنان بهداشت و درمان داوطلبانه آلوده شوند تا بتوانند یک ارتش پزشکی بالقوه ایمن ایجاد کنند. این یک تاکتیک باستانی را احیا می‌کند که در آن افراد به مقدار محدودی از آبله مرغان آلوده می‌شدند تا سعی کنند از یک ویروس ویرانگرتر جلوگیری کنند.
دیامندیس در این خصوص می‌گوید: «مردم می‌گویند این یک ایده دیوانه کننده به نظر می‌رسد، اما قرنطینه سنتی فعلی میلیارد‌ها انسان را بدون مصونیت رها می‌کند و در پایان باید به طریقی به مصونیت برسیم؛ و این (ابتلای هدف دار) یک راه و روش جدی است.»
با این حال، طبیعی است که این مفهوم بحث برانگیز است و برخی از دانشمندان و اخلاق شناسان هشدار داده اند که این امر باعث نقض اصول اساسی اخلاقی پزشکی و تحقیق می‌شود. مایکل هوتون، ویروس شناس دانشگاه آلبرتا، گفت: «من هیچکدام از این پیشنهاد‌ها را به رسمیت نمی‌شناسم، آلوده کردن افراد به منظور ایجاد ایمنی گله‌ای اشتباه است. شما این کار را با یک واکسن انجام می‌دهید، نه با ویروس.»
در همین حال، برخی دیگر تا زمانی که واکسن وجود نداشته باشد، آلودگی عمدی را به عنوان یک راه حل قلمداد کرده اند. اقتصاددان سرشناس رابین هانسون عضو هیئت علمی دانشگاه جورج میسون "عفونت کنترل شده" بخش‌های از مردم را پیشنهاد کرد تا بتوان مدیریت همه گیری را آسانتر کرد.
دیامندیس نیز می‌گوید: «این کار در یک بیمارستان یا یک مرکز ویژه با بخش‌های مراقبت ویژه و دستگاه‌های ونتیلاتور انجام می‌شود تا خطری گسترده ایجاد نشود.» اودو شوکلنک، زیست شناس مدرس در دانشگاه کوئین، گفت که نمی‌تواند اثربخشی بالقوه چنین اقدامی را تضمین کند، اما اگر این بیماران با دقت انتخاب و توجیه اخلاقی شوند، می‌توانند از لحاظ اخلاقی قابل قبول باشند.
اما دکتر یان میچل، متخصص کودکان و مدرس در دانشگاه کلگری، چندان مطمئن نیست این روش منطقی باشد. او می‌گوید در شرایطی که هنوز مشخص نیست چه نوع مصونیتی برابر COVID-۱۹ وجود دارد و اساسا عمر این مصونیت چه میزان است، نمی‌توان به این نوع از مصونیت اعتماد داشت.
در نتیجه این ایده در این شرایط از اساس اشتباه و غیر قابل اجرا است