یک اقتصاددان معتقد است، تنها راه‌حل ممکن و موجود برای تقابل با کرونا در صورت به طول انجامیدن، تطابق دادن دولت و جامعه با وضعیت است؛ بدین معنی که دولت از یک سو، باید راهبردهای لازم را در پیش بگیرد و از سوی دیگر، مردم نیز همراهی لازم را داشته باشند.
آلبرت بغزیان، اقتصاددان و استاد دانشگاه تهران در ارتباط با تاثیرات بحران کرونا بر اقتصاد ایران و نوع مدیریت و مواجهه دولت با آن به خبرنگار انتخاب گفت: «از حیث نوع مواجهه و اقدامات دولت با بحران کرونا، می‌توان نمره مثبتی به دولت داد. از حیث مدیریت اقتصادی و درمانی برای پیشگیری از کرونا نهایت تلاش خود را انجام داده است اما در ادامه به نوع کنش مردم بعد از بازگشایی مشاغل بستگی دارد. در ابتدای امر باید توجه داشته باشیم که دولت برای مواجهه با بحران ناچار شد سطحی از قرنطینه را اعمال کند. در وضعیت کنونی نیز برای کنترل شیوع مجدد کرونا و تاثیرات منفی آن ضروری است که فروشندگان و شهروندان شروط احتیاط را همچنان در دستور کار قرار دهند.»
وی افزود: «در ارتباط با حمایت دولت از کسب و کارها، تعللی که دولت برای گذران دوران کرونایی تا حدودی محل انتقاد است. واهمه دولت از کسری بودجه و افزایش نقدینگی تورم‌زا، تا حدودی دولت را در دادن کمک به اقشار آسیب دیده متعلل کرد و در نتیجه امر شاهد هستیم کمک‌هایی که انجام شده به صوت بلاعوض نیست و باید از سوی شهروندان برگردانده شود. در حقیقت، تنها کمک‌های دولتی بلاعوض می‌تواند نوعی اطمینان‌خاطر را برای اقشار ضعیف ایجاد کند که تا کنون صورت نگرفته است.»
این اقتصاددان در ادامه تاکید کرد: «رقم یک میلیون تومان بسیار کوچک است و در عمل تغییری را در روند زندگی مردم ایجاد نخواهد کرد. حتی مساله مهم‌تر این است که افراد باید این پول را به دولت برگردانند لذا می‌توانیم بگوییم عدد کوچک است اما یارانه‌بگیران تعداد زیادی را تشکیل می‌دهند اگر 20 میلیون خانوار را در نظر بگیریم و حتی اگر هر خانوار 2 نفر نیز باشد، جمعیتی بالغ بر 40 میلیون نفر می‌شود. اکنون پرسش این است که بعد از چند دهه و با مقدار زیاد درآمدهای نفتی، نتوانسته‌ایم 40 میلیون نفر نیازمند را کاهش دهیم. اکنون می‌توان نتیجه گرفت یا واقعا تمام این افراد نیازمند هستند یا این‌که هیچ گونه غربال‌گیری درستی انجام نشده است. این‌که چرا این تعداد تعدیل نمی‌شود مشخص نیست برای محبوبیت است یا رای. بالاخره باید یک شخص هزینه این اقدام را متحمل شود.»
بغزیان در ادامه تصریح کرد: «دروان پساکرونا، چه زمانی خواهد بود، واقعا مشخص نیست و به طوری انکارناپذیر با روند تحولات جهانی ارتباط دارد. در صورت به طول انجامیدن کرونا به مدت یک سال یا بیشتر، به طور حتم موانع و مشکلات اقتصادی بزرگ پیش‌روی دولت قرار خواهد گرفت. با این وجود، نکته امیدوار کننده این است که تا کنون رویه و تجریه خاصی در مدیریت بازار در شرایط شیوع کرونا حاصل شده و تا حدودی مردم به قرنطینه عادت کرده‌اند.»
این اقتصاددان در ادامه تصریح کرد: «تنها راه‌حل ممکن و موجود برای تقابل با کرونا در صورت به طول انجامیدن، تطابق دادن دولت و جامعه با وضعیت است؛ بدین معنی که دولت از یک سو، باید راهبردهای لازم را در پیش بگیرد و از سوی دیگر، مردم نیز همراهی لازم را داشته باشند. در ارتباط با گشایش کسب و کارها و حتی بازگشایی مکان‌های عمومی نیز می‌توان اقداماتی خاص را انجام داد که موجبات پایین آمدن هزینه‌ها و افزایش درآمدها را بیشتر کند. بنابراین، نسبت به آینده خوش‌بین هستم و نباید زیاد نگران بود؛ مگر این‌که واقعا مردم رعایت نکنند که در این زمینه نیز می‌توان با اعمال مجازات اقداماتی پیشگیرانه را انجام دارد.»
