سرویس تاریخ «انتخاب»؛ در نوامبر ۱۹۱۸ قرارداد متارکه جنگ بین متفقین و آلمان و اندکی بعد متحدانش امضا می‌شود. متفقینِ پیروزشده، طبعا شرایط خود را به متحدین تحمیل می‌کردند. کنفرانس ورسای که برای جامعه بین‌الملل از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است، در ژانویه ۱۹۱۹ آغاز می‌شود و با این‌که قرار نیست دول بی‌طرف در کنفرانس صلح نقشی داشته باشند. ایران به واسطه خسارات بسیاری که در جنگ دیده خود را با سایر دول بی‌طرف یکسان نمی‌پندارد... از همین رو در دسامبر ۱۹۱۸، هنگامی که دومین کابینه وثوق‌الدوله بر سر کار است، هیاتی به سرپرستی علیقلی‌خان انصاری (مشاورالممالک)، وزیر خارجه وقت، عازم پاریس می‌شود تا خواسته‌های ملی ایرانیان را در جامعه بین‌الملل مطرح سازد. اعضای دیگر این هیات عبارت‌اند از: محمدعلی فروغی (ذکاءالملک) رئیس دیوان عالی تمیز، سید ابوالقاسم‌خان انتظام‌الملک (عمید) رئیس کابینه وزارت خارجه، میرزا حسین خان معین‌الوزرا (علاء) وزیر سابق فواید عامه و تجارت، آدولف پرنی مستشار وزارت عدلیه و عبدالحسین مسعود انصاری پسر مشاورالممالک (به سمت منشی مخصوص هیات).
آن‌چه در پی می‌خوانید خاطرات روزنوشت محمدعلی فروغی شنبه ۸ فروردین ۱۲۹۸ است:
پیش از ظهر قدری به تلگراف طهران کار کردیم. قدری من تهیه بیاناتی را که روز دوشنبه باید بکنم کردم. بعدازظهر با علیقلی‌خان [وزیر خارجه] و میرز عبدالحسین خان [منشی مخصوص هیات اعزامی از ایران] به گردش رفته در گران‌هتل آبجو خوردیم و سیر عالم زن‌ها را کردیم.
پس از آن به منزل آمده لباس پوشیدم و به منزل تقی‌خان، برادر بهاءالملک رفتم. چون با میرزا حسین‌خان [حسین علاء] آن‌جا مهمان هستم. تقی‌خان زن فرانسوی دارد. بد زنی به نظر نمی‌آید. معلوم شد این خانم از ممتاز‌السلطنه [سفیر ایران در فرانسه] خوشش نمی‌آید. مسیو پرنی [مستشار وزارت عدلیه] را هم همین‌طور که در واقع هست ثقیل و سنگین دانسته است. معلوم می‌شود حس خوبی دارد.
باری بعد از شام به تئاتر فرانس رفتیم. بازی بدی نبود. Amoureuse بود. مخصوصا خوب بازی می‌کنند.
امروز عصر میرزا حسین‌خان از جانب مشاور به مجمع ملل که برای اتمام لایحه منعقد می‌شود رفت و می‌گفت پس‌فردا لایحه حاضر می‌شود.
