یکی از واقعیتهای مهم درباره کرونا این است که برخی از بیماران مبتلا به کرونا بدون هیچ علامت شناخته شده ای با دیگر افراد در ارتباط هستند. این بدون علامت و البته ناقل بودن می تواند در نگاه اول بسیار ترسناک باشد.
به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب به نقل از نشریه اسلیت، روز چهارشنبه هفته گذشته، مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده یک مورد مشکوک کرونا یا COVID-19 را در بیماری که هیچ یک از معیارهای غربالگری کرونا را نشان نمی داد، تشخیص دادند. او هیچ مسافرتی به مناطقی که مشخص شده است مراکز شیوع بیماری محسوب می شوند نداشته و هیچگونه تعاملی با افراد مشکوک به بیماری کرونا را نیز به خاطر نمی آورد.
این خبر ، نگرانی ها درباره نوع ابتلا به کرونا را افزایش داد. از دید بسیاری از افراد، ناقل بی علامت بودن می تواند بسیار خطرناک باشد. اما یک بار دیگر به این پرونده نگاه کنیم؛ آیا ممکن است این پرونده واقعاً دارای نکات مثبتی نیز باشد؟
اکثر مقامات بهداشت عمومی احساس می کنند که آلودگی گسترده در خارج از مناطق شیوع کنونی مانند چین، ایتالیا، ایران و کره جنوبی مسئله مهمی نیست. اما بی توجهی به ویروس نیز عملا مهار آن را غیرممکن می کند. در چین میزان مرگ در کودکان زیر 10 سال بسیار پائین و حدود 0.2٪ و در بزرگسالان سالم نیز بسیار پایین گزارش شده است. متأسفانه ، این میزان در بیماران و سالخوردگان به مراتب بیشتر از 14.8 درصد است (هرچند که سخت است بدانید چه تعداد از این بیماران مسن واقعا بیماری های حاد زمینه ای داشتند)
بنابراین چه می شود که یک فرد جوان و سالم مبتلا به این بیماری شده و بدون علامت خاصی، بیماری را به دیگران سرایت می دهد؟ این احتمال وجود دارد که در حال حاضر بسیاری از موارد بدون علامت در جوامع ما وجود داشته باشد. انتقال بدون علامت قبلاً در چین گزارش شده است. در اولین مورد گزارش شده ، بیمار مذکور، منبع عفونت را به دیگران منتقل كرد اما هرگز خودش بیمار نشد.
اگر این موضوع به شکل گسترده وجود داشته باشد، درواقع چیز خوبی است. این موضوع به این معنی است که میزان مرگ و میر، تقسیم بر تعداد عفونت ها می تواند بسیار کمتر از آمار اعلام شده باشد. یا حتی با وجود نرخ ابتلای بالا، تعداد بسیار کمی از افراد علائم بیماری را نشان می دهند.
شایان ذکر است که کرونا، ویروسی است که باعث سندرم علائم تنفسی می شود که اکنون COVID-19 نیز نامیده می شود. تعداد افرادی که ویروس کرونا را حمل می کنند با تعداد مبتلا به COVID-19 برابر نیست. بنابراین باید حاملان و ناقلان کرونا را از مبتلایان به COVID-19 تفکیک کنیم. همه ناقلان علائم ندارند و تنها زیرمجموعه‌ای از بیماران مبتلا به ویروس تاکنون COVID- 19 نشان داده اند. ما هنوز نمی دانیم که چه تعداد از بیماران آلوده به سمت سندرم علامتی می روند. اما اگر تعداد بالایی نیز به ویروس مبتلا باشند، به معنای این نیست که همه آنها علائم خطرناک نشان می دهند. می توان نتیجه گرفت که بیشتر افراد در جوامعی مث چین به این بیماری مبتلا هستند اما با خیال راحت زندگی می کنند چون فاقد علائم نگران کننده هستند.
هنوز مشخص نیست نرخ واگیری این بیماری تا چه حد است. اما این موضوع که ناقلین بدون علامت آن را در اجتماع خود منتقل می کنند، این بیماری را وخیم تر نمی کند. این نشان می دهد که همه از ویروس بیمار نخواهند شد و احتمال مرگ و میر این ویروس شامل حال همه نمی شود. البته این را نیز باید در نظر داشت که هنوز نرخ و درصدهای انتقال ویروس ومرگ و میر مشخص نیست و نمی توان به درصدهای فعلی تکیه کرد، چرا که ویروس همچنان در حال قاره پیمایی و شیوع در کشورهای جدید است.
افزون بر این ها، عدم گزارش بیماری در برخی مناطق، می تواند به این علت باشد که ساکنان این منطقه خاص، ناقلان بدون علامتند، یعنی ویروس را در بدن خود دارند اما یا علامتی ندارند یا علائمشان بسیار ضعیف است و در نتیجه بیماری آنان تشخیص داده نشده است. در این میان ، نادیده گرفته شدن مرگ ها سخت است. خواه این ویروس تعداد کمی را به کام مرگ بکشاند و خواه تعداد زیادی را، این موضوع بسیار مهم است که ویروس کرونا در مواردی منجر به مرگ می شود.
در حالی که حضور ناقلین بدون علامت باید برای جوانان و افراد سالم اطمینان بخش باشد که قرار نیست همگی بمیریم یا در بیمارستان بستری شویم ، همچنین یادآوری واضحی است که مسئولیت اصلی ما به عنوان شهروندان و دوستان یکدیگر رعایت همه مواردی است که از شیوع بیماری جلوگیری می کند. فراموش نکنیم که شاید ما ظاهرا بیمار نباشیم یا علامتی نداشته باشیم، اما ممکن است ویروس را به افراد آسیب پذیر از جمله بیماران مسن و افرادی که مشکلات پزشکی جدی مانند بیماری عروق کرونر ، دیابت ، بیماری های مزمن تنفسی و سرطان دارند، انتقال دهیم. موارد شامل شستشوی دست ها، ماندن در خانه، عدم در آغوش گرفتن، روبوسی یا دست دادن با دیگران می تواند بسیار کمک کننده باشد. بیشتر عفونت ها از طریق خطاهای بهداشتی و تماس نزدیک گسترش می یابد. وحشت از COVID-19 سرانجام به ما می آموزد كه روی موارد صحیح تمركز كنیم و به توصیه ها عمل كنیم ، در دراز مدت كرونا می تواند به ما در نجات جان بیشتر افراد کمک کند، چرا که می آموزیم چگونه بهداشت فردی و اجتماعی را رعایت کنیم.
