تا به حال برایتان پیش آمده که شعری از آهنگ یکی از خواننده های محبوبتان را زیر لب زمزمه کنید؟ اما گاهی وقتی همین زمزمه را به شکل همراه با اهنگ انجام می دهیم متوجه می شویم بخش های زیادی از هنگ را با کلمات اشتباه می خوانیم.
به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب، پژوهشگران آلمانی دریافتند که علت این موضوع می تواند ناشی از یک مکانیسم شناختی در مغز انسان باشد.
هنگامی که صداها در گوش ما قرار می گیرند ، موهای ریز آن را به یک سیگنال الکتریکی تبدیل می کنند، که از طریق عصب شنوایی به لوب تمپورال می رود. در آنجا ، آن شلیک ها را با کلمه به معنی تبدیل می کند. اگر اصوات واضح و اصطلاحات آشنا باشند، ما دقیقاً دقیق آنچه را که شخصی می گوید می شنویم. اما هنگامی که اصوات ناشناخته است( که یک اتفاق معمول در بسیاری از آهنگ ها است) مغز ما دست به کار می شود و می کوشد تا آنچه را که منطقی است پیدا کند.
توماس اتوفر ، استاد روانپزشکی و روان درمانی در دانشگاه تابینگن در آلمان می گوید فرایند مغز در این زمینه در عینو پیچیدگی ساده است. مغز با قرار دادن کلمات مشابه و هماهنگ سعی می کند شعر را تکمیل کند و این یک اقدام نسبتا ساده است. در عین حال مغز انسان با شنیدن مجدد موسیقی اصلی می تواند تکه های خالی پازل را تصحیح کند.
در حقیقت ، طبق گفته ایتوفر ، مغز با کمک دایره لغات خود کلمات را جایگزین می کند، مثلا نور به جای دور یا خندیدن به جای چرخیدن. این اتفاق در اشعاری با زبان غرمادری نیز بسیار رخ می دهد.
