سرویس تاریخ «انتخاب»: شنبه ۱۶ دی ۵۷، درست روزی که مطبوعات پس از دو ماه اعتصاب دوباره فعالیت خود را از گرفته بودند، روزنامه کیهان گزارشی تکاندهنده از خانهای مخوف در تهران منتشر کرد. این سرای وحشت، خانه سرهنگ زیبایی، سرهنگ ساواک بود که در جریان جنبش مردمی در دی ماه ۵۷ به دست مردم معترض به آتش کشیده شد. مشروح این گزارش را در پی میخوانید:
خانه یک سرهنگ ساواک در جریان زد و خوردهای خیابانی تهران به آتش کشیده شد و هنگامی که مردم به داخل خانه رفتند، موفق به کشف یک تونل زیرزمینی شدند که در آن سلولهای متعدد و وسایل شکنجه و مقداری استخوانهای پوسیده انسان دیده میشد.
این خانه که مردم به آن «خانه وحشت» نام دادهاند در خیابان بهار، خیابان جهان قرار داشت.
این خانه مدتی نیر در اختیار ادارهای از «ساواک» بود که بسیاری در آنجا بازجویی شدهاند. شاهدان عینی به خبرنگار کیهان گفتند: «هنگامی که وارد خانه شدیم ابتدا فکر کردیم که یک محل مسکونی است، ولی با کمال تعجب متوجه شدیم که این خانه به یک شکنجهگاه بیشتر شبیه است. به اتفاق عدهای از مردم که به داخل خانه هجوم آورده بودند، شروع به بازرسی این محل کردیم و به یک زیرزمین که توسط تونل بزرگی به خانه دیگری در فاصله تقریبی ۱۵۰ متر راه داشت، رسیدیم، در این تونل انواع وسایل شکنجه دیده میشد. بعضی از این وسایل شکنجه هنوز خونآلود بود و معلوم بود که به تازگی مورد استفاده قرار گرفته است. در گوشه دیگر این تونل مقدار زیادی لباسهای زیر زنانه و مردانه که مملو از خون بود روی هم انباشته شده بود و چند تکه از استخوانهای قسمتهای مختلف بدن هم دیده میشد. در این تونل سلولهای کوچکی دیده میشد که متهمان فقط میتوانستهاند در آن بایستند. تونل آنقدر تاریک بود که نور چراغقوههای قوی نمیتوانست آن را روشن کند. از تصویر پوسترهایی ناخنهای لاکزده زنان و دخترانی که شکنجه شده بودند به دیوار اتاقها نصب شده بود و تصویرهای دیگری هم بود که چند نفر را در حالت شکنجه شدن نشان میداد. این تصاویر ظاهرا برای شکنجه روانی به کار میرفته است.»
هجوم بیسابقه مردم برای تماشای این شکنجهگاه باعث شد تا ماموران فرمانداری نظامی بعد از تیراندازی و متفرق کردن مردم ماشینآلات را از آن محل خارج و به نقطه نامعلومی منتقل کردند. سرهنگ زیبایی که صاحب این خانه است، هنگام آتش زدن خانه فرار کرد.
پس از اعدام خسرو گلسرخی، به دستور ساواک برای مدتها چاپ عکسی از گل سرخ یا اشعاری در توصیف گل سرخ و لاله خونین در روزنامه ممنوع شده بود. در همان سال، برای چاپ آخرین شماره روزنامه کیهان در شب عید، شادروان پرویز آذری، مسئول صفحهآرایی، با موافقت ما در بخش سردبیری بر پیشانی صفحه اول روزنامه گل سرخی را طراحی کرد به نشانه آغاز بهار و شادی، در کنار یک ساعت شماطهای که عقربههایش لحظه تحویل سال نو را نشان میدادند. روزنامه که منتشر شد، از ساواک تماس گرفتند و دستور دادند پرویز آذری و دستیارش، محمود مختاریان، و یکی دو تن از معاونین سردبیر برای بازجویی به خانه شماره ده ساواک واقع در خیابان سلطنتآباد (پاسداران کنونی) مراجعه کنند.