روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: این که چرا بسیاری از جوانان، گریزپا می‌شوند به ویژه از کلاس جمعه - بخوانید نماز جمعه -این است که به جای زمزمه محبت، صدای نفی و طرد در گوششان می‌پیچد.
حضرات محترم در شهرهای مختلف آزموده‌اند این شیوه سخن و برخورد را. نتیجه هم مشخص است و مصلاها، آئینه تمام‌نما و واقعی این نحوه مواجهه است. اگر در این آینه تصویری انبوه و بشکوه نمی‌بینند حضرات، به سمت اصلاح گفتار حرکت کنند و در این ساحت حتی درشت‌گویی به جا یا نابه‌جای مردم و جوانان را بپذیرند و به رفق و مدارا سخن گویند و برای توسعه رواداری و مروت همت کنند، خواهیم دید که گریزپاها هم به مکتب برخواهند گشت و در راه ماندگان هم قدم تند خواهند نمود تا خود را به موقع به این مکتب برسانند.
حیف است نمازی که پیامبر اسلام(ص) در باره آن فرموده‌اند: «عَلَیکَ بِالْجُمُعَهِ فَاِنَّهَا حَجُّ الْمَسَاکِینِ»(1) به این معنای روشن که: حتماً در نماز جمعه شرکت کن زیرا نماز جمعه حج فقیران است، به فقر شرکت‌کننده و مخاطب دچار شود. این نماز عبادی و سیاسی باید به غنی‌سازی اندیشه و فکر مردم کمک کند. باید مدام بر ذخیره راهبردی فکری و تعلق خاطر انقلابی و ملی مردم بیافزاید و انرژی‌های پراکنده را جذب مرکز کند.
تحقق "باید"هایی از این دست مستلزم این باید است که برخی از آقایان، جاذبه را چند برابر دافعه در کلام داشته باشند و سلوک اخلاقی‌شان، خلق‌ها را نه که تنگ نکند که گشاده‌خلقی و گشاده‌رویی در پی داشته باشد. تجربه هم پای این واقعیت امضا می‌گذارد که هر شهر، امامی اهل رفق و مدارا برای جمعه خویش دارد، اقبال مردم هم احترام برانگیز است و هرجا سخن‌ها درشت می‌شود دچار فرسایش مخاطبان می‌شویم. ان‌شاءالله شاهد رونق روزافزون جمعه و جماعت باشیم، به تدبیر بزرگان و همراهی مردم....
