مطهری: چون نظام ما پسوند "اسلامي" دارد همه كارهايي كه در آن انجام مي شود درست بوده؟

تابناک نوشت: دکتر علی مطهری از نمایندگان مجلس شورای اسلامی ، مطلبی را در مورد سوء تفاهمات اخیر حول انتشار مقاله ای از سردار حسین علایی نوشته است . متن کامل این مطلب به شرح زیر است :

"حسين علايي" جزو اولين نامهايي بود كه پس از ورود من به دانشكده فني دانشگاه تبريز در سال 1355 با آن آشنا شدم. مانند من در رشته مهندسي مكانيك تحصيل مي كرد اما دو سال بالاتر از من بود. از همان ابتدا ديانت و اراده قوي و صلابت و خوش فكري را در او احساس مي كردم. دانشجويان مسلمان انقلابي دانشكده به دو گروه تقسيم مي شدند، گروه طرفدار مجاهدين خلق و برخي روشنفكران مسلمان و گروه طرفدار روحانيت كه به "شيخها" مشهور بودند و حسين علايي در گروه دوم بود. در آن زمان تشخيص انحراف گروههايي مانند مجاهدين خلق و جنبش مسلمانان مبارز براي دانشجويان و تشخيص حقانيت استاد مطهري كار آساني نبود و تنها دانشجوياني كه از نظر فكري عميق بودند و عقلشان بر احساساتشان غلبه داشت داراي اين ويژگي بودند و "حسين علايي" يكي از آنها و شايد شاخص ترين آنها بود. در جريان تظاهرات و شورش دانشجويان دانشگاه تبريز به مناسبت چهلمين روز شهادت شهداي يزد در 18 ارديبهشت 1357 كه منجر به شهادت سه تن از دانشجويان شد، حسين علايي نقش اساسي داشت.

بعد از پيروزي انقلاب اسلامي نيز وي در پستهاي سياسي و نظامي كه بر عهده داشته به گواهي دوستان و همرزمانش بسيار خوش درخشيده است و در اين خصوص رشته سخن را بايد به دست آنها داد.

حال، سردار حسين علايي به مناسبت قيام 19 دي 1356 مردم قم كه خودش در متن آن قيام بوده مقاله‌اي در روزنامه اطلاعات نوشته است كه ممکن است از آن اینطور برداشت شده باشد که برخورد ما با معترضان انتخابات سال 88 اشكالاتي داشته و به طور كلي بايد مخالفان و معترضان يك نظام حكومتي را به رسميت شناخت و در درجه اول برخورد اقناعي با آنها داشت .

اين مقاله باعث شد كه او متهم به همراهي با فتنه گران و ضديت با ولايت فقيه و بي بصيرتي و پياده شدن از قطار انقلاب شود و حتي عده اي گرد خانه او جمع شوند و شعارهايي عليه وي بر روي در و ديوار خانه اش بنويسند و اشيائي را نيز به داخل خانه اش پرتاب نمايند و مشكلاتي براي اهل بيت او ايجاد كنند، رفتاري كه قبلا نيز با برخي شخصيتهاي ديگر كشور حتي مراجع تقليد توسط اين تيپ افراد -كه حفظ انقلاب و نظام اسلامي را در اين نوع كارهاي غير اخلاقي و غير شرعي مي بينند و از طرف مراجع قانوني مسئول نيز هيچ گاه مورد سئوال و مجازات قرار نمي گيرند- انجام شده است.

حال، اين پرسش مطرح مي شود كه قطع نظر از درستي يا نادرستي مطالب آقاي علايي در آن مقاله، آيا در كشور ما اگر كسي مثلا معتقد باشد كه مديريت بحران سال 88 و نوع برخورد با معترضان، كارآمد و مناسب نبوده است، حق دارد اظهار نظر كند؟ يا چون نظام ما پسوند "اسلامي" دارد همه كارهايي كه در آن انجام مي شود درست بوده و خواهد بود و در نتيجه هيچ گاه اصلاح امور صورت نمي گيرد و اساسا اصلاح امور درباره اين نظام معني ندارد؟ اگر پاسخ مثبت است يعني هر شهروندي حق دارد چنين اظهارنظري بكند، پس اين اعتراضها و آتش گرفتن ها براي چيست؟ فرضا بي بي سي فارسي و صداي آمريكا خوشحال شده اند، در مقابل اثر اصلاحي اين اظهار نظر كه انحرافي را از نظام جمهوري اسلامي دفع مي كند و باعث دوام آن مي شود، به حساب نمي آيد.
و اگر پاسخ منفي است و كسي حق چنين اظهارنظري را ندارد، پس تكليف آزادي بيان چه مي شود؟ به علاوه تكليف اظهار نظر رهبر گرانقدر انقلاب در انتقاد از نوع برخورد با معترضان در كوي دانشگاه و بازداشتگاه كهريزك چه مي شود

بهتر است دوستان معترض به آقاي علايي - كه در حسن نيت و علاقه آنها به انقلاب اسلامي ترديدي نيست- عميق تر بينديشند و تعصب منفي را كه موجب كوردلي است از خود بزدايند و بدانند كه راه حفظ نظام جمهوري اسلامي احترام به آزادي تفكر و بيان است.

در نامه اعتراضي كه توسط دوازده تن از فرماندهان محترم سپاه خطاب به سردار علايي نوشته شده، نوع برخورد امام خميني (ره) با منافقين و جبهه ملي كه امام (ره) اجازه تجمع به آنها نمي داد، دليل بر صحت نحوه برخورد با معترضان انتخابات گذشته دانسته شده است، در حالي كه اولا امام (ره) زماني به منافقين اجازه تجمع نمي دادند كه آنها اعلام قيام مسلحانه كرده بودند و الا قبل از آن مسعود رجوي در دانشگاه تهران براي آنها سخنراني مي كرد و روزنامه "مجاهد" نيز با آزادي كامل در سطح شهرها توزيع مي شد. و ثانيا به جبهه ملي از آن جهت اجازه تجمع داده نشد كه آنها به دليل مخالفت با لايحه قصاص، از نظر فقهي محكوم به ارتداد بودند.