دکتر هنری هواور هولمز را می توان یکی از باهوش ترین قاتلان زنجیره ای تاریخ دانست که در دهه 1880 تا 1890 جان افراد زیادی را گرفت بدون ان که ردپایی از خود باقی بگذارد.
شاید بیراه نباشد اگر بگوییم شخصیت هولمز یکی از سوژه های مرموز و مناسب برای ساخت فیلم و سریال است. ماجرای هولمز از روزی شروع شد که او با زیرکی در دوران دانشجویی در یک داروخانه مشغول کار شد. صاحب داروخانه ملکیت یک هتل را هم در دست داشت و هولمز موفق شد با کلاهبرداری هتل را از داروخانه دار تصاحب کند.
ماجرای مخوف هولمز از همین مسیر شروع شد. او که فارغ التحصیل پزشکی و صاحب یک هتل موجه بود، به مرور زمان صدها نفر را به قتل رساند. البته قربانیان او اغلب زن بودند. روش کار وی بسیار دردناک بود. او مشتریانی را که از شهرهای دیگر یا نواحی دور افتاده به هتل سفر می کردند، با کمک گلوله، کلروفرم، مواد بیهوشی، خفه کردن با طناب و ... می کشت و سپس جسد این افراد را سلاخی می کرد.
هتل به شکلی مخوف و مثل یک تله بزرگ طراحی شده بود به شکلی که حتی اگر ربانی متوجه خطر می شد هیچ راه فراری نداشت، چرا که هتل خالی از سکنه بود و دور تا دور پنجره ها دیوار آجری بود، پشت درها سیم خاردار قرار داده شده بود و اتاق های مخفی وجود داشت که هولمز از طریق آنها قربانی را دور می زد و غافلگیر می کرد.
از بیرون ساختمان هتل کاملا موجه و متناسب بود اما به محض ورود به هتل و اتاقها، مشخص می شد یک جای کار می لنگد. تقریبا اکثر مهمانان این هتل به قتل رسیدند و در گودال های انبار حاوی آهک و اسید دفع شدند، عجیب ترین نکته این که گاهی هولمز با این ادعتا که اجساد یا اسکلت این افراد را در خیابان ها یافته، آنان را به موسسات پزشکی می فروخت و چون خودش یک پزشک بود مورد سوء ظن قرار نمی گرفت. او در نهایت به قتل بیست و هفت نفر اعتراف کرد اما بر اساس شواهد موجود او بیش از دویست نفر را کشته است.
