د. احمد القطامين در رای الیوم نوشت:اساسا احتمال آغاز جنگ کم است، اما در صورت وقوع، اعراب و ایرانی ها سوخت اصلی آن هستند.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: رئیس جمهور آمریکا تاجری است که در تمام تصمیماتش دو گرایش وجود دارد؛ گرایش اول: محاسبه سود و هزینه( یعنی کسب بیشترین سود با پایین ترین هزینه). اما گرایش دوم، مربوط به بقاست. بنابراین، ترامپ اقدام به کاری نمی کند که از قطعیت نتیجه آن و هزینه اندکش، اطمینان ندارد.همزمان، می داند که شانس های بقای او در قدرت، با تصمیم وی برای جنگ، بیشتر نخواهد شد.
در صورت وقوع جنگ بین ایران و آمریکا، خسارتهای سختی به دو طرف وارد می شود، ایران بخشی از زیرساختهای اقتصادی، نظامی و انسانی خود را از دست می دهد، در حالی که آمریکا نیز با ارزش ترین منافع خود در خاورمیانه، یعنی نفت و اسرائیل را از دست می دهد.
در هر گونه جنگ پیش رو، جغرافیا به نفع ایران عمل می کند؛ و این همان عنصر استراتژیک مهم است. منابع نفت در منطقه خلیج در تیر رس قرار دارد و امکان از بین بردن انها با موشکهای کوتاه برد، تنها در چند دقیقه فراهم است.
اسرائیل، یکی از مهمترین دغدغه های امریکا در منطقه محسوب می شود. هدف گرفتن این رژیم برای ایران از مساله هدف گرفتن منابع نفتی اسانتر است، چرا که تهران از موشکهای دور برد و دقیقی برخوردار است که در کنار موشکهای حزب الله در جنوب لبنان، آماده شلیک به پایگاههای استراتژیک اسرائیل است و این موشکها می توانند باعث از بین رفتن کامل زیربناهای نظامی و جبهه داخلی در اسرائیل شوند؛ که این مساله به دو نتیجه مهم ختم می شود:
اول، مهاجرت وسیع از فلسطین اشغالی، به دولتهای اروپا، آمریکا و روسیه. و دوم اینکه نابودی زیربناهای استراتژیک دولت اسرائیل، باعث بازگشت این رژیم به 50 سال پیش می شود، اگر نگوییم به کلی به موجودیت آن پایان می دهد.
در مورد آینده ترامپ، در صورتی که حمله نظامی وی به ایران شکست بخورد، اینده سیاسی وی نیز به شکست می انجامد و مجبور است بهای حماقت خود در مورد وارد کردن آمریکا به یک جنگ گسترده و بازگرداندن جنازه سربازان آمریکایی از منطقه، به شهرهای ایالات متحده را بپردازد. در این شرایط، انتخاب او در دوره بعدی ریاست جمهوری، غیر ممکن می شود.
با توجه به انچه گذشت، این اعتقاد وجود دارد که چنین جنگی در منطقه بوقوع نخواهد پیوست.
