دردسرهای دارویی به مفهومی دیگر!

حتی زمانی که یک رژیم غذایی سالم و سرشار از ویتامین را دنبال می کنید، ممکن است به واسطه مصرف برخی داروها از فواید چندانی برخوردار نشوید زیرا آهنگ از دست رفتن مواد مغذی سریع‌تر از جذب آنهاست.

 دنبال کردن یک رژیم غذایی با محتوای مواد غذایی گیاهی فراوان احتمالا یکی از توصیه های سلامت که بارها شنیده اید، به ویژه اگر قصد داشته باشید جوانی و شادابی خود حفظ کنید.

به گزارش"ایزی هلث آپشنز"، حذف یا کاهش مصرف شکر و غذاهای فرآوری شده می تواند نقش چشمگیری در تحقق هدف یک زندگی طولانی و البته پر جنب و جوش و سالم داشته باشد.

در بیشتر موارد، یک رژیم غذایی به واقع سالم تمام ویتامین ها و مواد معدنی و دیگر مواد مغذی مورد نیاز بدن انسان را تامین می کند.

اما حتی زمانی که یک رژیم غذایی سالم و سرشار از ویتامین را دنبال می کنید، ممکن است به واسطه مصرف برخی داروها از فواید چندانی برخوردار نشوید زیرا آهنگ از دست رفتن مواد مغذی سریع‌تر از جذب آنهاست.

ممکن است در ابتدا متوجه این مساله نشوید. در حقیقت، شاید حتی متوجه وقوع این شرایط نشوید. اما در صورت تداوم مصرف برخی داروهای خاص به تدریج با علائم کمبود یک ویتامین یا ماده معدنی مواجه خواهید شد.

در ادامه با برخی داروهای پر استفاده و تاثیر آنها بر برخی مواد مغذی بیشتر آشنا می شویم.

متفورمین

یکی از رایج‌ترین داروهای ضد دیابت است و می تواند موجب تهی شدن بدن از ویتامین B12 شود.

کمبود ویتامین B12 نه تنها می تواند به کم خونی (آنمی) منجر شود، بلکه می تواند موجب بروز علائم سلامت روانی شود که شبیه افسردگی یا بیماری آلزایمر به نظر می رسند.

استاتین ها

این داروهای کاهنده کلسترول می توانند با مشکلات بسیاری همراه باشند. آنها خطر سرطان پستان، دیابت، و بیماری آلزایمر را افزایش می دهند.

همچنین، یک مساله طعنه آمیز وجود دارد. در شرایطی که استاتین ها برای کاهش کلسترول و پیشگیری از بیماری قلبی تجویز می شوند، آنها در واقع می توانند سطوح کوآنزیم Q10 (CoQ10) در بدن را کاهش دهند.

میتوکندری، بخش تولید کننده انرژی سلول، به کوآنزیم Q10 وابسته است و کمبود آن می تواند یک عامل خطرآفرین برای قلب باشد زیرا نیاز این اندام به انرژی چشمگیر است.

همچنین، برخی مطالعات نشان داده اند که استفاده بلند مدت از استاتین ها ممکن است کلسیفیکاسیون سرخرگ کرونری را تسریع کند.

هر فردی که از استاتین ها استفاده می کند باید به سطوح کوآنزیم Q10 بدن خود توجه داشته و در صورت نیاز مکمل مصرف کند.

داروهای پوکی استخوان

داروهایی مانند «فوسامکس» به عنوان بیسفوسفونات ها شناخته می شوند. وظیفه آنها پیشگیری از شکستگی استخوان ها از طریق ارسال کلسیم به استخوان هاست. اما اگر به میزان کافی کلسیم مصرف نکنید، در نهایت کلسیمی برای ارسال به استخوان ها باقی نمی ماند.

البته کلسیم در طیف گسترده ای از مواد غذایی وجود دارد که از لبنیات تا غذاهای دریایی و غلات غنی شده را شامل می شوند. اما زمانی که دارویی مصرف می کنید که ذخایر کلسیم را به سرعت تخلیه می کند، ممکن است به افزایش مصرف مواد غذایی سرشار از کلسیم یا استفاده از مکمل نیاز داشته باشید.

آنتی بیوتیک ها

آنتی بیوتیک برای شرایط و بیماری های مختلف تجویز می شود و همانند گلوله ای جادویی برای سرماخوردگی، عفونت های گوش، گلو درد و بریدگی ها و خراشیدگی ها به نظر می رسد.

اما به واسطه تجویز بیش از حد آنتی بیوتیک ها، امروزه با ابرباکتری های مقاوم در برابر آنتی بیوتیک مواجه هستیم.

این در شرایطی است که استفاده معقول از آنتی بیوتیک نیز می تواند آثار قابل توجهی بر سلامت انسان داشته باشد.

آنتی بیوتیک ها می توانند جمعیت باکتری های خوب که شرایط روده را متعادل و سلامت آن را حفظ می کنند، کاهش داده و همچنین سطوح ویتامین های B، ویتامین K، بیوتین، اینوزیتول و کلسیم را کاهش دهد.

این شرایط می تواند بر قند خون، کلسترول، باروری، سلامت پوست و مو، سطوح انرژی، و سلامت روانی (کمبود ویتامین های B می تواند موجب علائم افسردگی شود) تاثیرگذار باشد.

همچنین، آنتی بیوتیک ها می توانند خطر عفونت های ناشی از ابرباکتری هایی خطرناک به نام های کاندیدا و کلستریدیوم دیفیسیل شناخته می شوند را افزایش دهند.

کارهایی که می توانید انجام دهید

اگر برای مدتی طولانی مجبور به استفاده از این داروها یا داروهای دیگر هستید، باید توجه بیشتری به رژیم غذایی و مواد غذایی سرشار از مواد مغذی داشته و از کالری های خالی که از شکر، الکل و غذاهای فرآوری شده سرچشمه می گیرند، پرهیز کنید. همچنین، شما می توانید از مکمل های ویتامین و مواد مغذی دیگر استفاده کنید.

درباره نگرانی هایی که دارید با پزشک خود صحبت کنید. وی می تواند برای تحقق هدف مصرف داروی کمتر و سلامت بهتر به شما کمک کند.

همچنین، پرسش های خود درباره تاثیرات داروها بر سلامت بدن و این که چه اقدام های احتیاطی را می توانید برای پیشگیری از بروز مشکل مد نظر قرار دهید با پزشک داروساز خود مطرح کنید.