هانی سالم مسهور در العرب، نزدیک به سعودی نوشت: ایالات متحده هنوز نتوانسته است اهداف خود در مورد نظام ایران را محقق کرده و آن را وادار به تغییر رفتار یا دادن امتیازاتی در مورد توافق هسته‌ای کند. در مقابل، ایرانی‌ها روی عامل زمان حساب کرده و منتظر انتخابات دوباره ریاست جمهوری در آمریکا هستند، تا شاید ترامپ در منصبش ابقا نشود. در این صورت، ایرانی‌ها می‌توانند با واقعیتی متفاوت از آنچه ترامپ بر ایران و جامعه بین الملل تحمیل نموده، تعامل کنند.
به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: در زمان حاضر، نظام ایران اشاره‌های محکمی برای آمریکایی‌ها ارسال داشته است؛ اشاراتی مبنی بر آنکه دولت لبنان، وابسته به بازوی ایران، یعنی حزب الله است. علاوه بر این، ایرانی‌ها به جهان نشان دادند که چگونه عراق به ریه‌ای برای تنفس نظام ایران تبدیل شده و عملا، هلال شیعه پلی متصل به ایران است که از بغداد، دمشق و بیروت می‌گذرد.
همچنان ایران در یمن از هلال شیعه می‌گوید و اندیشکده‌های ایرانی بوضوح به تمایلات این کشور در دریای سرخ و باب المندب اشاره کرده و تصریح می‌کنند که ایرانی‌ها مایلند ترکیه نقش‌های حیاتی تری را در گذرگاه‌های آبی عربی ایفا کند، همانطور که ترک‌ها نقش‌هایی داشتند که به ایرانی‌ها اجازه تثبیت در اراضی سوریه را می‌دهد. چه بسا عمق احساس خطر آمریکا در مورد ایران در یمن، واشنگتن را بر آن می‌دارد تا نقش قاطعی را در مقابله با ایران بازی کند.
نبرد آمریکا و ایران در میدان یمن باید از زوایای صحیحی مورد خوانش قرار گیرد. تجزیه پرونده یمنی که فکر انگلیس بود، معضل بندر الحدیده را ایجاد کرد. انگلیسی‌ها اعتقاد داشتند که فشار بر طرف‌های داخلی در یمن، موجب حرکت آن‌ها به سمت اجرای توافق سوئد می‌شود.
اما این مساله برای جامعه بین الملل مسجل شده است که تکیه بر طرف‌های داخلی در یمن برای حل بحران در این کشور، فایده‌ای ندارد؛ از این رو، تنها گزینه، تکیه بر نقش‌های منطقه‌ای است تا شاید بتوانند در خروج یمن از تنگنا و کاستن از شدت فاجعه انسانی در این کشور سهمی داشته باشند.
این مهم مستلزم ایفای نقش مسقط است تا نقش واسطه را برای تضمین اجرای بخشی از توافق سوئد بازی کند؛ تا امکان انتقال به مرحله چارچوب سیاسی با ضمانت اولیه در مورد ضرورت واگذاری انواع سلاح‌های سنگین حوثی‌ها فراهم شود.
معادله یمنی بسیار دشوار شده است و بیداری مقطعی آمریکا و توجه آن به یمن، باعث حل مشکلات نمی‌شود؛ بلکه با شرایط موجود، شمال یمن به ایرانی‌ها واگذار می‌شود و در جنوب آن جنگی در می‌گیرد که پایان آن مشخص نیست. از این رو، و با توجه به اوضاعی که احتمالا در آینده برای یمن پیش می‌آید، ایالات متحده باید ثقل خود را در یمن بیندازد و با هم پیمانان سعودی و اماراتی خود، سناریو‌های آینده مربوط به این کشور را که می‌تواند توان منطقه را به فرسایش برده و جهان را به جنگی طولانی بکشاند، بررسی کند.
