ایالات متحده آمریکا اخیرا در تلاش است تا راه آهن فوق سریع خود را راه اندازی کند. قرار است این راه آهن با هدف توسعه پایدار و حمل انسان و اقلام صنعتی و کالاها راه اندازی شود.
به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب، پس از گذشت سالهایی طولانی از عمر راه آهن در سراسر جهان، این روزها کشورهای مختلف به فکر افتاده اند که راه آهن را در سطحی کلان تر و با سرعتی خیره کننده طراحی کنند.
این روزها ژاپن، اسپانیا، چین و استرالیا در حال توسعه خطوط راه آهن فوق سریع هستند. بین این کشورها، چین نسبت به بقیه تلاش هایی بیشتر برای توسعه راه آهن فوق سریع انجام داده است، اما آمریکا نیز در تلاش است نرخ سرعت خود را به حداکثر میزان سرعت برساند. در حال حاضر بالاترین سرعت در برخی ایستگاه های منتخب ایالات متحده 150 مایل در ساعت (241 کیلومتر در ساعت) است که در مقایسه با سایر کشورها بسیار کم است. برای مثال شانگهای با 268 مایل در ساعت (431 کیلومتر در ساعت) قطارهای فوق سریع خود را در مسیرهای مختلف حرکت می دهد.
اما شاید سوال اصلی این باشد که اکنون که هایپرلوپ ها از یک سو و تونل ای زیرزمینی از سوی دیگر در حال رشد و توسعه هستند، چرا ایالات متحده در حال توسعه قطارهای فوق سریع است. پاسخ اصلی شاید این باشد که راه آهن ها هم اکنون نیز در حال فعالیت هستند و نیازی به باز طراحی ندارند.
درواقع هزینه های توسعه تونل های پرسرعت ساخت و طراحی، ساخت مسیرها، حفاری و .... را شامل می شود، اما راه آهن ها مسیرهایی آماده هستند که تنها باید پذیرای ترن های پرسرعت شوند.افزون بر هزینه های ساخت و طراحی، برخی مسافران نیز ترجیح می دهند مسیرها را با راه آهن طی کنند.
درعین حال برای ساخت تونل زیرزمینی لس آنجلس ایلان ماسک ماه ها زمان صرف کرد، بنابراین اگر قرار باشد تونل ها یا هایپرلوپ ها در سراسر یک کشور کشیده شوند به زمانی به مراتب بیشتر نیاز است. بالا رفتن سرعت قطارها می تواند کسب و کار راه آهن ها را نیز بهبود بخشد. درواقع باعث می شود راه آهن ها نیز بهتر از گذشته کار کنند و رونق بیشتری بگیرند.
فراموش نکنیم که بسیاری از افراد به علت خطرات سفرهای هوایی و جاده ای ، راه آهن را ترجیح می دهند و وقتی قرار باشد سرعت راه آهن چند برابر شود، علاقه مندی به سفر با راه آهن نیز افزایش می یابد.
