والدین همیشه از اینکه فرزندشان دروغ می‌گوید یا زیر حرف‌هایش می‌زند، شکایت می‌کنند. اما خودشان از یاد می‌برند که در زندگی چندین بار به‌صورت ناخودآگاه قول‌هایی داده‌اند که آن قول و قرار، خواه ناخواه در ذهن کودک‌شان شکسته شده است.
در این مقاله ما چند قولی که باعث شکسته شدن‌شان می‌شود و ذهنیت خوبی در کودک باقی نمی‌گذارد را برایتان می‌گوییم تا از این به بعد از گفتن آنها امتناع کنید.
«قول میدم قبل از اینکه خوابت ببره بیام خونه»
قول دادن در مورد موقعیت‌ها و شرایطی که خارج از کنترل ما هستند، مثل ترافیک و جلسات دقیقه نودی احتیاط کردن می‌طلبد. به جای آنکه بگویید: «قول میدم تا عصر یا فلان ساعت خانه باشم»، بگویید: «قول میدم تمام تلاشم رو بکنم و قبل از اینکه بخوابی خونه باشم.»
قول میدم اگه اتاقتو رو مرتب کنی، ببرمت پارک!
رشوه دادن به کودک، به او خودکفایی را یاد نمی‌دهد. قول دادن و رشوه دادن را فراموش کنید. در عوض به او کمک کنید عواقب موضوع را درک کند. مثلاً چنین چیزی بگویید: «اسباب بازی‌هاتو جمع کن تا کسی روشون نیفته خراب بشن.»
قول میدم اگه مشقاتو انجام بدی و درسات رو بخونی، باهوش‌ترین بچه کلاس بشی!
به او کمک کنید تا ارزش مسائل را بفهمد، نه اینکه تمرکز او را به سمت بهترین بودن جلب کنید که دائم استرس این را داشته باشد که نکند بهترین نشود. بهتر است بگویید: «خوندن درس باعث می‌شه که رشد کنی و چیزای زیادی یاد بگیری».
قول میدم که فردا روز بهتری باشه!
والدین می‌خواهند همه چیز را برای فرزندانشان بهتر کنند و به آنها امیدواری بدهند. ولی آنچه بچه‌ها بیش از همه چیز به آن نیاز دارند، این است که احساسات‌شان پذیرفته شود. بهتر است به‌جای اینکه به او دلداری الکی بدهید و برای از بین بردن غم امروزش وعده فردای بهتر را بدهید به او بگویید: «به نظر می‌رسه که امروز روز سختی برات بوده.»
قول میدم که دفعه دیگه برای تولدت بریم مسافرت!
چیزهای بزرگ و گرانی مانند سفر نیاز به پول و برنامه‌ریزی دارد، پس تاریخ و زمان مشخصی را نمی‌توانید در درازمدت برایشان تعیین کنید. اگر فرزندتان را در برنامه‌ریزی‌ها دخالت دهید، بهتر وسعت آن را درک می‌کند. مثلاً بگویید: «منم فکر می‌کنم تو این مسافرت بهمون خیلی خوش بگذره. پس بذار براش پول پس‌انداز کنیم.»
ایران بانو
