چند وقتی است که بحران سیاسی در ونزوئلا شدت گرفته و از آنجایی که این کشور یکی از اعضای اوپک است، این بحران روی بازار نفت تأثیر مستقیم دارد. در این سوی ماجرا ایران هم به عنوان یکی از تولیدکنندگان بزرگ نفت با تحریمهای غیرقانونی و یکجانبه آمریکا مواجه شده است و هنگامی که این دو اتفاق کنار یکدیگر قرار میگیرند بازار نفت را نگران میکنند. در این راستا برخی تحلیلگران بر این باورند که هرچند اثرات وضع یک تحریم احتمالی بر صادرات نفت ونزوئلا در کوتاه مدت مشکلاتی را برای پالایشگران آمریکایی به همراه خواهد داشت، اما در صورت تحقق آن، فضا برای سایر بازیگران بازار نفت از جمله ایران بازتر خواهد شد.
به گزارش ایسنا، بحران سیاسی در ونزوئلا سبب شد با وجود جهش عرضه نفت آمریکا، قیمت نفت خام در بازارهای جهانی افزایش یابد. در این راستا در روز سهشنبه بهای معاملات آتی نفت برنت با ۱۲ سنت یا ۰.۲ درصد افزایش، به ۶۰.۰۵ دلار در هر بشکه رسید. بهای معاملات آتی وست تگزاس اینترمدیت آمریکا نیز با ۱۳ سنت یا ۰.۳ درصد افزایش، به ۵۲.۱۲ دلار در هر بشکه رسید. هرچند وضع تحریمهای آمریکا ضد صنعت نفت ونزوئلا سبب شد روند صعودی قیمت جهانی نفت ادامه داشته باشد اما کند شدن رشد اقتصادی چین سبب شد این رشد محدود باشد.
واندانا هری از مؤسسه مشاوره وانا اینسایت گفت: تحریمها (ضد ونزوئلا) تاکنون برای پالایشگران فعال در سواحل جنوبی آمریکا چالشبرانگیز بوده است، زیرا آنها وادار شدهاند به دنبال منابع جایگزینی برای نفت ونزوئلا بگردند و خرید نفت از کانادا را افزایش دهند. با این همه، این کارشناسان هشدار دادند که کمبود ظرفیت خطوط لوله، صادرات نفت کانادا را محدود میکند.
در حالی که تحریمهای آمریکا علیه ونزوئلا در صدر اخبار قرار گرفته است اما تحلیلگران اظهار میکنند مسئله اصلی تجارت جهانی نفت همچنان فراوانی عرضه است. عرضه جهانی نفت همچنان بالا مانده که به دلیل افزایش بیش از دو میلیون بشکه در روز تولید آمریکا است. این کشور سال گذشته ۱۱.۹ میلیون بشکه در روز نفت تولید کرد. از سوی دیگر این نگرانی در صنعت نفت وجود دارد که تقاضا برای نفت در بحبوحه کندی رشد اقتصادی فروکش کند.
جایگزینی نفت ونزوئلا برای آمریکا کار آسانی نیست
در این راستا، عبدالله یونس آرا، تحلیلگر حوزه انرژی با تاکید بر اینکه اقتصاد ونزوئلا به شدت به درآمدهای حاصل از صادرات نفت وابسته است، اظهار کرد: بیش از ۹۰ درصد درآمدهای ارزی این کشور از محل صادرات نفت تأمین میشود و با توجه به مشکلات حوزه روابط خارجی این کشور، منازعات سیاسی کاراکاس با جهان خارج مجموعاً به بدتر شدن شاخصهای اقتصادی این کشور منجر خواهد شد.
وی با بیان اینکه ایالات متحده آمریکا بزرگترین واردکننده نفت خام از ونزوئلا است، توضیح داد: روزانه ۵۰۶ هزار بشکه نفت وارداتی به ایالات متحده از طریق ونزوئلا تأمین میشود. هرچند کاراکاس بزرگترین تأمین کننده نفت خام وارداتی ایالات متحده در سالهای اخیر نبوده است و رتبه چهارم بعد از کانادا، عربستان سعودی و مکزیک را در میان صادرکنندگان نفت به ایالات متحده به خود اختصاص داده است، اما جایگزینی نفت خام وارداتی از ونزوئلا در شرایط کنونی بازار جهانی نفت که یک عرضه کننده بزرگ دیگر به نام ایران با تحریمهای وضع شده از سوی ایالات متحده روبه روست، مأموریت سادهای نخواهد بود.
تأثیر بحران سیاسی ونزوئلا بر بازار جهانی نفت
این تحلیلگر حوزه انرژی در ادامه با تاکید بر اینکه تعیین تکلیف تأثیر اختلافات سیاسی فزاینده در ونزوئلا بر بازار جهانی نفت و شرایط عرضه نفت ایران بستگی به سیاست واشنگتن در این خصوص دارد، افزود: اینکه آیا ایالات متحده طی روزهای آینده به منظور افزایش حمایت خود از مخالفان دست به تحریم واردات نفت از ونزوئلا و یا وضع محدودیت بر صادرات نفت از این کشور بزند یا خیر تعیین کننده آثار مناقشات ونزوئلا بر بازار نفت و بازیگران آن از جمله ایران خواهد بود.
یونسآرا ادامه داد: هرچند اثرات وضع یک تحریم احتمالی بر صادرات نفت ونزوئلا به آمریکا در کوتاه مدت مشکلاتی را برای پالایشگران آمریکایی به همراه خواهد داشت، اما در صورت تحقق آن، فضا برای سایر بازیگران بازار نفت از جمله ایران بازتر خواهد شد. کاهش عرضه نفت ونزوئلا به بازار، در کوتاه مدت و با توجه به اینکه مازاد ظرفیت چندانی برای جبران افت عرضه ونزوئلا در بازار متصور نیست، منجر به رشد قیمت از جنبه روانی و فیزیکی در بازارهای جهانی نفت خواهد شد که این فرآیند، تمام بازیگران حوزه عرضه نفت خام را منتفع خواهد ساخت.
وی با تاکید بر اینکه این رخداد میتواند زمینه ساز سختگیری کمتر در خصوص اعمال تحریمهای نفتی ایران در جهت تأمین نیاز بازار شود، توضیح داد: زیرا چین و هند دو وارد کننده بزرگ جهانی نفت، از مشتریان عمده نفت ونزوئلا بوده و اعمال محدودیت در صادرات نفت ونزوئلا بسته به نوع محدودیتها میتواند تأمین نیازهای این دو مصرف کننده عمده و به تبع آن قیمتهای جهانی نفت را تحت تأثیر قرار دهد.