سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی با تاکید بر اینکه باید حرمت طلایی‌های ایران در المپیک لندن به عنوان بزرگان کشتی حفظ شود،درباره عدم دعوت این نفرات به اردو گفت: صلاح نمی‌بینم آنها دیگر کشتی بگیرند و نمی‌توانم احساسی تصمیم بگیرم.
محمد بنا در گفت‌وگو با ایسنا، درباره دعوت از 44 کشتی‌گیر به نخستین اردوی تیم ملی و عدم دعوت از چهره‌های شاخص همچون امید نوروزی و قاسم رضایی که زمزمه بازگشتشان به کشتی مطرح شده بود، اظهار کرد: بزرگی این کشتی‌گیران جای خود، اما بعد از دو سال دوری از میادین و با وجود آن همه سال کسب افتخار برای کشور، سخت است که دوباره بخواهند کشتی بگیرند. باید حرمت آنها را نگاه داریم و بر اساس شرایط‌شان با آنها برخورد کنیم. قرار نیست که همه بزرگان کشتی تا آخر عمرشان کشتی بگیرند.
سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی، اضافه کرد: برای پیشرفت و کسب موفقیت در میادین بسیار سختی که پیش رو داریم، باید به نسل جدید و جوانان اعتماد کنیم. جایگاه کشتی‌گیران عنوان دار ما والا است و آنها می‌توانند به اشکال دیگر همچون مدیریت و مربیگری به کشتی کمک کنند. من به عنوان کسی که سال‌ها در کنار این عزیزان بوده ام، صلاح نمی دانم که این نفرات دیگر کشتی بگیرند. البته باز هم این موضوع دست من نیست و این خودشان هستند که باید تصمیم نهایی را بگیرند.
وی در پاسخ به این سوال که آیا با این نفرات پیش از منتشر کردن لیست دعوت شدگان به اردوی تیم ملی صحبت کرده است یا خیر؟ در این باره گفت: لازم ندیدم که با آنها صحبتی داشته باشم. من به عنوان سرمربی تیم ملی وظیفه دارم وقتی این مسئولیت سنگین را قبول می‌کنم به واقعیات نگاه کنم و هر کسی که می‌تواند در تشک مبارزه بهتر کار کند را به تیم ملی دعوت کنم. این نفرات دو سال به دنبال کار و زندگی شان بودند و اصلا کشتی نگرفته اند و هیچ بحثی هم وجود نداشت که بخواهند کشتی بگیرند. کما این که اگر می خواستند به کشتی باز گردند، سال گذشته که یک سال هم از الان جوان تر بودند به کشتی باز می گشتند. قرار نیست که هر کسی که با بنا کار کرده است با بازگشت بنا باز هم تحت هر شرایطی در تیم ملی حضور داشته باشد. شاید من پنج سال دیگر می آمدم. آن وقت آنها می خواستند در 38 سالگی کشتی بگیرند؟
بنا در ادامه به خبرنگار ایسنا، گفت: همه کشتی‌گیران را فرزندان خودم می دانم و آنها را دوست دارم، اما باید بر اساس واقعیت‌ها تصمیم گیری کنم و احساسی عمل نکنم. احساس بیرون از تشک مبارزه است و من نیز باید نگاهم به درون میدان باشد که چه کسی بهتر است. حتی کشتی‌گیر جوانی که یک بار کشتی گرفته است باید به این باور برسد که می‌تواند با تلاش بیشتر به تیم ملی راه یابد. من و سایر کادر فنی تشخیص می‌دهیم که کدام کشتی‌گیران توانایی ادامه کار را دارند و سقف یک کشتی‌گیر کجاست، کدام کادر فنی دوست دارد کشتی‌گیر قوی را کنار بگذارد و از کشتی‌گیران ضعیف استفاده کند؟
