لیام دنینگ در بلومبرگ نوشت: اگر توافق دقیقه نودی در اجلاس اخیر اوپک پلاس، منجر به رشد مجدد قیمت نفت شود، آنگاه اوپک و عربستان باید منتظر توییت های آخر هفته ترامپ باشند. گفته‌های خالد الفالح وزیر انرژی عربستان نیز نشان می‌دهد که عربستان انتظار چنین اتفاقی را دارد. اوپک می گوید قصد دارد از ابتدای ژانویه روزانه هشتصد هزار بشکه از تولید خود بکاهد و ده کشور شریک نیز تعهد کاهش چهارصدهزار بشکه‌ای را اعلام کرده‌اند. پس از سقوط قیمت پیش از این اجلاس، اکنون شاهد روند صعودی بهای نفت هستیم اگرچه بهای نفت خام برنت هنوز ۶۳ دلار است. اما اگر عربستان از آنچه الفالح طی یک مصاحبه مطبوعاتی اعلام کرد، پیروی کند، این روند تغییر خواهد کرد.
به گزارش «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: در حالی که این اجلاس سهمیه‌ای برای هر یک از اعضا اعلام نکرد اما انتظار می‌رود غیر از سه کشور معاف شده یعنی ایران، ونزوئلا و لیبی، سایر اعضا سه در صد از تولید نسبت به ماه اکتبر بکاهند. این یعنی تولید عربستان از ۱۰.۶ میلیون بشکه در روز به ۱۰.۳ میلیون بشکه کاهش خواهد یافت. هرچند الفالح اعلام کرد که کشورش در ماه نوامبر معادل ۱۱.۱ میلیون بشکه در روز نفت تولید کرده و از ژانویه آن را به ۱۰.۲ میلیون بشکه تنزل می‌دهد. بنابراین کاهش تولید عربستان سه برابر میزان تعهدش و بیش از تعهد کل اوپک خواهد بود.
این کاهش شدید به منظور جبران کاهش تقاضای فصلی انجام می‌شود. اوپک میزان عرضه مازاد پیش از تعهد کاهش عرضه در سال آینده را ۱.۵میلیون بشکه در روز پیش‌بینی کرده بود که این میزان برای سه ماه نخست بیش از ۱.۸ میلیون بشکه بود. اگر عربستان و اعضای اوپک دقیقا به میزان گفته شده از تولید خود بکاهند، میزان آن برابر مازاد پیش بینی شده در بازار خواهد بود. اما در واقعیت لزوما تمام کشورها از تولید خود نخواهند کاست. به طور مشخص روسیه رویکردی تدریجی در پیش خواهد گرفت. با این حال اقدام عربستان موجب می‌شود قیمت به سطح ۷۰ تا ۸۰ دلاری بازگردد یعنی سطحی که ترامپ از آن ناراضی است. شاید به همین علت بود که الفالح طی کنفرانس مطبوعاتی خود اعلام کرد که افزایش بهای نفت به نفع تولیدکنندگان آمریکایی خواهد بود و می‌توانند بودجه سال آینده خود را تراز کنند و از آن مهمتر از اخراج کارکنان خودداری نمایند.
عربستان این‌گونه محاسبه کرده که ترامپ بیشتر به بازار کار آمریکا توجه دارد تا مالکان خودروها. اما مشکل اینجاست که تعداد گروه دوم بسیار بیشتر از گروه اول است. بلی، سرمایه‌گذاری آثار مضاعفی با توزیع منافع افزایش بهای نفت نسبت به صرف افزایش تعداد حفاری‌ها به دنبال دارد. اما این آثار بیشتر جنبه متمرکز در برخی ایالات دارند در حالی که میزان عرضه، رابطه مستقیمی با معاش تمام آمریکایی ها دارد. همچنین سرمایه‌گذاری ها بیشتر در ایالاتی مانند تکزاس، اوکلاهاما و داکوتای شمالی متمرکزند نه ایالاتی که ترامپ بیم شکست در انتخابات آتی را در آنها دارد.
با این حال توافق اخیر به دو طریق به منافع اقتصادی عربستان سعودی کمک می‌کند. نخست اینکه عدم تعیین یک سقف معین، به این کشور امکان می‌دهد با نوسان تقاضا، عرضه خود را نسبت به تولید سایر کشورها و البته توییت های ترامپ تغییر دهد و دوم اینکه عربستان یکی از کشورهای عضو اوپک پلاس است که از مازاد تولید بهره می‌برد برخلاف کشوری مثل ونزوئلا که کسری تولید دارد. و این توافق با جابجایی مبنای کاهش عرضه از اکتبر ۲۰۱۶ به اکتبر ۲۰۱۸ به نفع کشورهایی است که ظرفیت مازادی در تولید دارند. به این ترتیب توافق جدید نمایانگر شکاف روزافزونی است که درون اوپک ایجاد شده است و اتکایی که به حضور روسیه در حصول توافق دارد. توافق دقیقه نودی اخیر نیز تنها با چراغ سبز وزیر انرژی روسیه دست‌یافتنی شد.
همچنین این توافق تنها برای شش ماه آتی پیش‌بینی شده است و پس از چهار ماه نیاز است که دوباره همه چیز ارزیابی شود. اوپک پلاس باید اجلاس میان سالی خود را برای ارزیابی تحولات به جلو بیندازد. این نشان می‌دهد که عربستان و شرکایش باید عوامل زیادی را در بازار مورد بررسی قرار دهند مانند میزان تقاضای جهانی، تولید آمریکا، تحریم‌های ایران، کاهش تولید ونزوئلا و اولویت های ترامپ در سیاست داخلی کشورش. دو سال پس از نجات بازار نفت از بحرانی که درگیرش بود، اجلاس اوپک که با حضور سایر تولیدکنندگان گسترش یافته، بار دیگر وظیفه مشابهی را به سرانجام رساند. اما این حقیقت که باز هم مجبور به چنین کاری خواهد شد، خنده را از روی لبهایشان محو می‌کند.
