شاید شما هم در طول زندگی خود بارها لغت خودشیفته را شنیده باشید یا حتی با خودشیفته ها معاشرت کرده باشید. اما برچسب خودشیفته به این راحتی ها به هر فردی نمی چسبد و نمی توانیم به هر شخصی لفظ خودشیفته را نسبت دهیم.
به گزارش سرویس خواندنی های انتخاب اگر قرار باشد به ریشه واژه خودشیفته بازگردیم به داستان های اساطیری یونان و الهه ای باز می گردیم که شیفته چهره خود بود.
اما خود شیفته های امروز علامت هایی متفاوت با اساطیر یونان باستان دارند. فراموش نکنیم که همه انسان ها تا حدودی گرایش به خودشیفتگی را دارند. اغل ما وقتی به آرایشگاه می رویم؛ تغییر می کنیم، خرید می کنیم، در یک سمینار علمی یا کاری موفق می شویم و ... احساس می کنیم بیش از همیشه به خود افتخار می کنیم.
بنابراین این که یک شخص برای مدتی کوتاه احساس رضایت از خود یا اعتماد به نفس بالا داشته باشد به معنای خودشیفتگی نیست.به طور کلی دو نوع خودشیفتگی اصلی در جامعه دیده می شود. افرادی که اتفاقا عزت نفس پایینی دارند و برای پوشش دادن عزت نفس پایین خود به سمت خودشیفتگی می روند و افرادی که دچار خودشیفتگی کاذب هستند یعنی خود را فراتر از آنچه به نظر می رسند می بینند.
اگر شما هم بین دوستان و نزدیکان خود یک خودشیفته دارید بهتر است به جای دعوا و مرافعه با او، سعی کنید با آرامش و با رفتارهای خود نشان دهید تا چه حد نسبت به خودشیفتگی های او حسی منفی در شما ایجاد می شود. لجبازی با افراد خودشیفته نتیجه ای جز مشاجره ندارد. بنابراین به جای درگیری آرام باشید و محترمانه رفتار کنید.
اگر این فرد از نزدیکانتان است سعی کنید متقاعدش کنید که برای مشاوره به روانشناس مراجعه کند. او را در جمع تخقیر نکنید و مورد تمسخر قرار ندهید چرا که بسیاری از خودشیفته ها در مرز افسردگی ایستاده اند.
اخیراً انجمن روانپزشکی امریکا، تمایل به عکس گرفتن از خود یا همان "عکس سلفی" را به عنوان اختلال روانی تایید کرده است که آن را با اصطلاح "سلفیتیس" یا selfitis نامیده‌اند.
