اکبر درخشان در همایش سلامت بینایی و جامعه که در دانشکده پزشکی دانشگاه فردوسی مشهد برگزار شد اظهار کرد: ۱۲ اکتبر روز جهانی بینایی نام‌گذاری شده است، روزی که در خصوص کم‌بینایی و نابینایی آگاهی‌بخشی صورت می‌گیرد. در این روز باید در جهت ارتقاء سلامت بینایی فرهنگ‌سازی انجام شود.
وی با اشاره به این‌که «روز بینایی، روز حمایت طلبیدن از سیاست‌گذران و مردم در خصوص کاهش اختلالات بینایی است»، ادامه داد: این روز نماد برقراری ارتباط با جهان و مردم است. ما باید برنامه‌ریزی کنیم تا حداقل سالی یک بار معاینه چشم را انجام دهیم. معاینه چشم برای کودکان و سالمندان که حساسیت بیشتری دارند ضروری است.
این متخصص چشم تصریح کرد: در روز جهانی بینایی ما باید ایده‌ها و یافته‌هایمان را به اشتراک بگذاریم و به این بیاندیشیم که چگونه می‌توانیم نعمت بینایی را حفظ کنیم. ما با برگزاری این همایش نشان دادیم که با قدرت همکاری و همدلی بسیاری از کارها را می‌توان پیش برد.
درخشان با اشاره به این‌که «مردم، سازمان‌های مختلف و دولت باید در خصوص سلامت جامعه با یکدیگر همکاری کنند تا به اهداف بزرگی برسند، عنوان کرد: امسال ستاد سلامت برای انجام دادن فعالیت‌های مربوط به سلامت جامعه تشکیل شد. نهادهای مردمی، انجمن‌های علمی، گروه آموزشی چشم، شهرداری، بهزیستی، آموزش‌وپرورش و... عضو این ستاد هستند.
وی خاطرنشان کرد: دیدن حق همه است و باید این حق را به مردم بدهیم. آمار نشان می‌دهد هر ۵ ثانیه یک نفر و هر دقیقه ۱۲ نفر بینایی خود را از دست می‌دهند، که یک نفر از این تعداد کودک است این در حالی است که ۸۰ درصد اختلالات بینایی قابل پیشگیری است.
این عضو انجمن علمی چشم‌پزشکی ایران اظهار کرد: آمار سال ۲۰۱۵ نشان می‌دهد، ۲۵۳ میلیون نفر از کم‌بینایی و نابینایی رنج می‌برند. از این عده ۳۶ میلیون نفر نابینای مطلق و ۲۱۷ میلیون نفر دیگر کم‌بینا هستند. ۱.۱ میلیون نفر به عینک نزدیک‌بین نیاز دارند و حتی ممکن است خود افراد از این نیازشان اطلاعی نداشته باشند؛ متأسفانه گاهی این مسائل پیش‌پا افتاده به‌نظر می‌رسد.
درخشان با اشاره به این‌که ۵۵ درصد کاهش بینایی به خانم‌ها مربوط است، افزود: در کشور ما حدود ۸۰۰ هزار نفر از کم‌بینایی و نابینایی رنج می‌برند. ۶۵۰ هزار نفر کم‌بینا و ۱۵۰ هزار نفر نابینای مطلق هستند. از هر هفت میلیون نفر، ۱.۲ میلیون نفر در جهان به عینک دوربین احتیاج دارند. دوربینی، نزدیک‌بینی و آستیگماتیسم با استفاده از عینک به‌سادگی قابل رفع است. متأسفانه بعد از ۷۰۰ سال که از ساخت عینک می‌گذرد، هنوز برخی افراد اطلاع ندارند باید برای رفع بعضی از مشکلات بینایی خود از عینک استفاده کنند.
وی در خصوص شایع‌ترین عللی که سبب کم‌بینایی و نابینایی می‌شود، اضافه کرد: کاتاراکت (=کدر شدن عدسی چشم)، گلوکوم، دیابت و آسیب‌های شغلی سبب کم‌بینایی و نابینایی می‌شوند. با برنامه‌ریزی و مداخله می‌توانیم از ۷۶ میلیون نابینایی که در سال ۲۰۲۰ روی می‌دهد جلوگیری کنیم.
این متخصص چشم گفت: اگر مداخله‌های لازم نیز صورت گیرد باز هم ۷۰۳ میلیون نابینا وجود خواهد داشت. سازمان بهداشت جهانی و آژانس بین‌المللی پیشگیری اظهار کرده است ملت‌ها با کمک دولت و سیاست‌گذاران می‌توانند هر سال ۲۵ درصد از میزان نابینایی بکاهند. برای انجام این فعالیت‌ها باید نیروهای بهداشتی و درمانی آموزش بیشتری ببینند و سرویس‌دهی در خصوص چشم و بینایی را برای مردم تسهیل کنیم.
درخشان با اشاره به این‌که با تحقق اهداف افزایش سلامت بینایی، نعمت بینایی را که در کیفیت زندگی موثر است به افراد باز می‌گردانیم، بیان کرد: طبق تحقیقی، افراد حاضرند قلب، دست و پا و سایر اندام‌های خود را از دست بدهند، اما سلامتی چشمان آن‌ها حفظ شود. با حفظ سلامت چشم و تقویت بینایی میزان افسردگی، اضطراب و تصادفات کاهش می‌یابد.
وی خاطرنشان کرد: افراد برای حفظ و نگهداری بینایی هزینه بسیار زیادی را متحمل می‌شوند. زمانی ما به اهدافمان می‌رسیم که شیوع کم‌بینایی و نابینایی در جامعه کاهش یابد. باید به مردم و نیروهای خدماتی آموزش‌های لازم را بدهیم.
گل مژه مثل اغلب بیماری های مرتبط با چشم به نوعی با عدم رعایت بهداشت مرتبط است. درواقع اگر با دستان کثیف چشمان خود را بمالید یا بهداشت را رعایت نکنید باید منتظر عواقب این بی مبالاتی خود باشید.
