روزنامه کیهان نوشت: هتاکی خواننده‌ای به نام تتلو به محرم اباعبدالله الحسین(ع) موجب زبان درازی فتنه‌گران و حرمت‌شکنان عاشورای 88 علیه جریان انقلابی شد.
محافل رسانه‌ای فتنه‌گران و افراطیون آلوده به ضد انقلاب، با اشاره به ماجرای ملاقات تتلو با حجت‌الاسلام و المسلمین رئیسی به طعنه می‌گویند برای چه نامبرده را پذیرفتید؟!
گفتنی است تتلو مدتی است از کشور خارج شده و در فضایی نه چندان شفاف، درگیر اجرای پروژه‌هایی است که اتفاقاً به کار رسانه‌ای جریان فتنه‌گر و ضد انقلاب می‌آید؛ نظیر ماجرای کشف حجاب دختری به نام مائده هژبری و سپس توهین اخیر به مقدسات. او پس از سفر به ترکیه و کنسرت ناکام، از شبکه بی‌بی‌سی سردرآورد. به عبارت دیگر، به نظر می‌رسد او در جریان سفر به ترکیه، توسط سرویس‌های امنیتی بیگانه مدیریت می‌شود، و البته اثبات چنین موضوعی، چیزی از مسئولیت وی در بی‌حرمتی و هتاکی به مقدسات (و تحمل مجازات قانونی و شرعی آن) کم نمی‌کند.
سزاوار یادآوری است تتلو در سال 88 چندین کلیپ و ترانه برای میرحسین موسوی و ستاد انتخاباتی اصلاح‌طلبان تهیه کرده است. او چند سال پیش، نسبت به گذشته تاریک خود اعلام پشیمانی کرده و گفته بود که توبه کرده و می‌خواهد در خدمت وطن و ارزشهای اسلامی بخواند و جبران کند. او در برخی آهنگ‌هایش نیز سعی کرد این پشیمانی و جبران را نشان بدهد. منطق اسلامی در قبال این اظهار ندامت، پذیرفتن پشیمانی فرد خطاکار است و حجت‌الاسلام والمسلمین رئیسی و خبرگزاری فارس نیز از همین زاویه، تتلو را پذیرفتند تا بدین ترتیب او بتواند گذشته خود را جبران کند.
اما رویکرد نیروهای انقلابی به وی یا برخی هنرمندان که مواضع مشابهی اتخاذ کرده‌اند، با آشفتگی و عقده‌گشایی افراطیون مدعی اصلاح‌طلبی مواجه شد. سایت‌ها و روزنامه‌ها و کانال‌های تلگرامی این طیف چه در هنگام ملاقات تتلو با رئیسی و چه حضور وی در جشن فارس پلاس، ضمن هیاهوی شدید سعی کردند این اتفاق را به عبور از اصول یا موضوع انتخابات و رأی جمع‌کنی به هر قیمت (کاری که خود در آن استاد تمام و بی‌چهارچوب هستند) ربط دهند.
همان زمان روزنامه کیهان با بیان اینکه میزان، حال فعلی افراد است و نمی‌توان اظهار توبه به تتلو را نپذیرفت، نوشت: اگر او یا بزرگتر از او (مانند برخی انقلابیون بدفرجام) پا کج گذاشتند، نیروهای انقلابی معترضشان می‌شوند. به راستی آیا پذیرفتن انسانی که می‌گوید پشیمانم و توبه کرده‌ام عار است، یا پسرفت و ندامت برخی چپ‌نماهای رویگردان از انقلاب که با مفسدان سیاسی و اقتصادی و فرهنگی هم پیاله شدند، در آمریکا، انگلیس و فرانسه پناهندگی گرفتند، نان خور رژیم آل‌سعود شدند و کمک مالی گرفتند (از خاتمی تا مهاجرانی)، با زنان نامحرم ایتالیایی دست دادند، کشف حجاب کردند، با جام شراب به تمسخر پرچم عزای امام حسین(ع) پرداختند، با گوگوش و فعالان بهایی شبکه بی‌بی‌سی و من‌وتو، رفیق گرمابه و گلستان شدند و از گوگوش تا سروش (اکبر پونز و روحانی نماهای باند مهدی هاشمی و ملی مذهبی‌ها و سلطنت‌طلب‌ها و ساواکی‌ها) را یک جا دور هم جمع کردند؟!
فساد و خیانت واقعی مربوط به کسانی است که مزدوری آمریکا و انگلیس و اسرائیل را کردند و دست‌کم دوبار آشوب راه انداختند و علناً در نشریات خود- آن هنگام که داغ بودند- گفتند «علیه خدا هم می‌شود تظاهرات کرد، باید ختم انقلاب را گرفت، اسلام ارتجاعی است» و کف خیابان علیه امام حسین(ع) هتاکی کردند و درباره علت جنبش سبز کذایی گفتند که ما می‌خواهیم شراب بنوشیم و با مینی‌ژوپ به خیابان بیاییم و اسلام نمی‌گذارد.»
به عبارت دیگر، می‌توان گفت تتلو امروز ته صف و اردوگاهی ایستاده که فتنه‌گران طعنه زن، پیشگام و خط شکن آن- به نیابت از جبهه استکبار - بوده‌اند. در واقع جریان حزب‌اللهی می‌خواست او را نجات دهد و جریان آلوده به ضد انقلاب سعی کرد او را به منجلابی که خود در آن قرار گرفته‌اند، بازگردانند.
بازگرداندن تتلو به بخشی از معارضه با دین توسط ضد انقلاب، چیزی از بزرگواری نیروهای انقلابی در زمینه دادن فرصت توبه کم نمی‌کند؛ اما نشان می‌دهد که فتنه‌گران آلوده به نفوذ به رسم همه منافقین، ارتجاع و انحطاط و سقوط افراد را بر دادن فرصت جبران به آنها ترجیح می‌دهند. این نکته نیز بدیهی است که برخی افراد موفق به توبه می‌شوند و برخی دیگر، مانند معتادان فاقد اراده و استقلال، دوباره به جاهلیت و انحطاط قبلی باز می‌گردند. به یقین منطق دین این نیست که به خاطر ریزش‌ها و عقبگردهای مجدد و محتمل، فرصت توبه از افراد سلب شود.
