علی نصیریان از حضور کمرنگ هنرمندان و مردم در مراسم "ختم عزت سینمای ایران" انتقاد کرد و گفت:عزت الله انتظامی شایستگی خیلی بیشتر از این‌ها را داشت.
به گزارش ایسنا، این بازیگر و یار عزت‌الله انتظامی که ظهر 30 مرداد ماه در مراسم یادبود این هنرمند سخن می‌گفت،ادامه داد: از اشخاصی که آمدند، تشکر می کنم. برایم جای تعجب است که سالن مسجد اینقدر خالی است. عزت الله انتظامی شایستگی خیلی بیشتر از این‌ها را داشت و باید همکاران من در حوزه‌های مختلف قدم رنجه می‌فرمودند و تشریف می‌آوردند، البته از آقای انتظامی چیزی کاسته نمی‌شود، او از روح و جانش مایه می‌گذاشت.
بازیگر فیلم «گاو» ادامه داد: همه فکر می‌کنند، بازیگری که کاری ندارد! اما اگر کسی فقط یک نقش مثل "مش حسن" را نگاه کند متوجه می‌شود که چقدر مشکل است تا کسی بتواند خودش را جایگزین "گاو" ش بکند و این نقش باور پذیر باشد، این نتیجه کار آقای انتظامی بود.
او درباره سیر کار هنری این هنرمند یادآور شد: او در تئاتر لاله زار پیش‌پرده خوان بود که در کارهای نمایشی سنتی بسیار مفید است، در آن زمان آگاهی‌های که از نوع نمایش‌های سنتی داشت بسیار مهم بود؛ البته تئاتر لاله‌زار هم برای خودش کلاس خاصی دارد و مردم آن را دوست دارند. همیشه نمایش‌هایی که در آن موسیقی عجین بوده موفق بوده است. من تجربه‌های زیادی داشتم و آقای انتظامی آواز و صدا داشت و پیش‌پرده خوانی را بهترین شکل انجام می‌داد که بین نمایش‌ها و یا پیش از آن اجرا می‌شد.
نصیریان توضیح داد: مرحله دوم کار او، همکاری با عبدالحسین نوشین است. نوشین فردی فرهیخته بوده و نمایشنامه‌های مهمی را ترجمه کرد او نقطه عطفی در هنر خود بود و به صورت جدی تمرین، ترجمه درست، شخصیت پردازی و دکور و لباس و موسیقی را در تئاتر آورد. اما نوشین وارد دوره تئاتر مدرن نشد. در این مرحله آقای انتظامی شاگرد او بود و با هنرمندان بزرگی کار می‌کرد. کلاس‌های اقای نوشین برای اقای انتظامی خیلی سرنوشت ساز بود. در مرحله سوم او به آلمان رفت و برگشت به جایی که همه ما در وزارت فرهنگ جمع بودیم. بعدها اداره هنرهای دراماتیک تشکیل شد و ما در آنجا با آقای انتظامی آشنا شدیم. فردی شوخ طبع و شلوغ بود و بسیار هوشمند رفتار، نگاه و مطالعه می‌کرد و به من گفت من می‌خواهم با تو (علی نصیریان) کار کنم و به گروه من پیوست. او دانش خوبی داشت و بعدها با تئاتر مدرن که ما انجام می‌دادیم، مواجه شد. او در نمایش‌های ایرانی تلویزیونی درخشید و بعد که تئاتر "سنگلج" باز شد، کارهای صحنه‌ای هم انجام و سرانجام گروه ما با فیلم "گاو" وارد مقوله سینما شد.
او یادآور شد: او زحمت بسیاری کشید تا به اینجا رسید. مثلا در فیلم «گاو» که نقشی خیلی پیچیده داشت و بار روانی زیادی داشت که باید جایگزین حیوانش می‌شود و مسخ می‌شد؛ کار بسیار دشواری انجام داد. او جایگاه بالا و بلندی در کار نمایش این مملکت داشته است. عزت‌الله انتظامی از ستون‌های اصلی و اساسی تئاتر و سینما جدید ایران است و آثارش ماندگار است. نسل ما با رنج بزرگ شد، در سال ۳۰ فقط یک عدد کتاب تئاتری بود، ارزش کار اقای انتظامی خیلی بالا است چون خودش، خودش را ساخت. او دانشگاه رفت تا بگوید در این سن هم می شود دانشگاه رفت اما چیزی به او اضافه نکرد زیرا او احتیاجی به آنها نداشت.
علی نصیریان در پایان سخنانش گفت: من یاد گرفتم که هر کسی خودش خواست، توانست به جایی برسد و گرنه کسی کاری برای آنها انجام نداد بنابراین جوانان باید دستشان را بر روی زانوهای خود بگذارند و پیش بروند. از گذشته تا امروز هم همین بوده است. او در کارهای سنتی خود بسیار استادانه حضور پیدا کرد و بسیار مسلط بود. امیدوارم هرجا هست جایش راحت باشد.
مراسم ختم عزت الله انتظامی از ساعت ۱۴ در مسجد جامع شهرک غرب با حضور علی نصیریان، محمد متوسلانی، شکرخدا گودرزی، اصغر همت، آناهیتا همتی، لاله اسکندری، سالار عقیلی، مجید مظفری، هرمز سیرتی، عزت الله مهرآوران،محمد ساربان،عبدالرضا اکبری، صادق توکلی، علی‌اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی، کتایون ریاحی، آذرمعماریان، اکرم محمدی، آزاده نامداری، بهرام قاسمی سخنگوی وزارت امور خارجه ، بهزاد فراهانی، ایرج راد،مریلا زارعی، احترام برومند، پوران درخشنده، پرستو صالحی و ... برگزار شد.
این مراسم با قرائت آیاتی از قرآن کریم آغاز شد؛ قاری این مراسم در سخنانی گفت: عزت الله انتظامی پدر همه ما بود؛ او با عزت و عشق نقش‌آفرینی کرد.
اصغرهمت از بازیگران تئاتر و مدیر پیشین خانه تئاتر در سخنانی دست نوشته عزت الله انتظامی را که برای انجمن آلزایمر ایران نوشته بود را خواند: "پیری والدین فرصت بدون تکراری است. پروردگارا ما را با آبرو بمیران"
او سخنانش را اینگونه ادامه داد: مرگی با آبروتر از این نمی‌شد، تصور کرد. او بزرگمردی بود که عزت حرفه‌اش شد. او از مردم بود و برای مردم و دل مردم زندگی کرد، مردی خود ساخته که با استعانت از ذات هنری‌اش پله‌های ترقی را طی کرد و به آقای بازیگر تبدیل شد.
در بخشی از این مراسم کلیپی از سالهای فعالیت و گفت‌وگوهای این هنرمند پیشکسوت در سالن پخش شد.
در ادامه سالار عقیلی با عرض تسلیت برای درگذشت عزت‌الله انتظامی چند بیت شعری از سعدی را به صورت آواز برای حاضران خواند.
"عشق در دل ماند و یار از دست رفت//دوستان دستی که کار از دست رفت..."
اصغر همت هم با بیان اینکه افرادی از ایلام آمدند و گفتند که این هنرمند از خیرین این استان بوده در ادامه همچنین از هنرمندانی که درخواست خواندن متن یا شعری را داشته‌اند اما به خاطر کم بودن زمان شرایط مهیا نبود،عذرخواهی کرد.
در ادامه ایرج راد مدیر اسبق خانه تئاتر با بیان اینکه "باور نمی کنم استاد انتظامی از بین ما رفته باشد و این حقیقتی تلخ است" گفت: آنچه که مهم است این است که باید قدر بودن، آدمها را تا زمانی که زنده هستند بدانیم. او جایگاه بالایی در هنر داشت و انسانی وارسته و والا بود و با تمام وجودش به هنر عشق می‌ورزید. عزت‌الله انتظامی می‌گفت وقتی به پشت سرم نگاه می‌کنم خوشحالم که کاری بر خلاف میل ام انجام نداده‌ام و هر کاری کردم خوب بوده است.
او افزود: مرارت‌های فراوان نیاز است تا به کسی بگویند بازیگر. او از هیچ شروع کرد. از انجام کارهای کوچک ابا نداشت و پله پله بالا رفت، درخشید و جایگاه بالایی به دست آورد. او خدمات ارزشمندی به هنر کرد و متاسفم از این فاصله‌ای که بین پیشکسوتان و جوانان افتاده است. حیف که این بزرگواران از بین ما رفتند، باید زحمات آنها را قدر بدانیم.
راد با اشاره به فعالیت‌های خیرخواهانه این هنرمند بیان کرد: او تنها یک هنرمند روی صحنه تئاتر یا پرده سینما و تلویزیون نبود، او در ذات یک خیر و دوستدار مردم بود. در اسفند ماه لیستی از هنرمندان نیازمند تهیه می‌کرد تا هزینه‌های آنها را تامین کند و هیچکدام هم نفهمیدند چه کسی به آنها کمک کرده است. او یاری‌گر ما در خانه تئاتر بود. او مکانی را در خیابان ولنجک برای هنرمندان فرسوده و پیر که کمک نداشتند، فراهم کرد و ۱۰ تخت را از طریق سازمان بهزیستی گرفت و هرگز هم کسی ندانست چه کسی این کار را برای آنها انجام داده است.
این هنرمند درباره موفقیت‌های عزت الله انتظامی هم با اندوه و بُغض گفت: او اولین جوان ایرانی بود که توانست از جشنواره شیکاگو حایزه بهترین بازیگر را دریافت کند و در یونسکو هم تقدیر شد. او یک شخصیت فرا ملی است. استاد انتظامی چهره ماندگار ایران است و بارها جایزه سینمای فجر را بدست آورد. روحش شاد، نام و یادش همواره زنده خواهد بود. او هرگز صدایش را بلند نکرد و برایمان آرامش بخش بود.
در مراسم ختم عزت‌الله انتظامی؛ احمد مسجد جامعی عضو شورای شهر تهران به بیان خاطراتی از این هنرمند پرداخت و گفت: او فردی با پشتکار بود.
او یادآور شد: یک قتل غیرعمدی اتفاق افتاده بود و ممکن بود برای هر دو خانواده مشکلاتی ایجاد شود یا فردی بی‌گناه مجازات شود؛ عزت‌الله انتظامی میخواست با خانواده‌های آنها صحبت کند. به همین دلیل پیش خود می‌گفت من الان به دیدن یک مادری می‌روم که فرزندش را از دست داده است، حالا باید چگونه با او صحبت کنم. آیا از علی‌اکبر، امام حسین مثال بیاورم خوب است؟
مسجدجامعی ادامه داد: او برای انتخاب آثارش هم دقت زیادی داشت و این خیلی تواضع و فروتنی می‌خواهد که فردی بگوید که از پس کاری بر نمی‌آید و نقشی را نپذیرد که این از خصوصیات عزت‌الله انتظامی بود. زمانی که هوای تهران آلوده بود و در بیمارستان بستری شد به من نامه نوشت که برای حل مشکل هوای آلوده تهران کاری انجام شود، او خیر عمومی را میخواست.
او تصریح کرد: عزت‌الله انتظامی به دو گروه از آدمها توجه ویژه‌ای داشت، یک گروه هنرمندان پیشکسوت و از کار افتاده بود که استاد مجید انتظامی هم شب‌های گذشته دنبال آن فهرست می‌گشت اما او هم آن را پیدایش نکرد و این‌نشان می‌دهد این هنرمند چقدر بزرگ بوده که نمی‌خواسته نام این هنرمندان فاش شود. او هم به بزرگان می‌پرداخت و هم به جوانان.
عضو شورای شهر تهران در بخش پایانی سخنانش گفت: عزت‌الله انتظامی وقتی جوایز خود را به موزه سینما بخشید، شاهد تحولی در این کار شدیم و دیگر هنرمندان هم اعتماد کردند و جوایز خود را در موزه قرار دادند.
در آخرین بخش این مراسم حجت الاسلام والمسلمین یاری درباره‌ی عزت سینمای ایران، گفت: افتخار می‌کنم در مراسم تعزیت هنرمندی که نزدیک به ۷۷ سال در عرصه هنر جلوه کرده حضور دارم. عبارات مختلفی را راجع به این شخصیت شنیدم. اما این عبارت «آقای بازیگر» خیلی جامع نیست چرا که می‌تواند این عنوان برای کسی دیگر هم اطلاق شود، او در این قرن اخیر به هنر ایرانی اعتبار بخشیده است و مانند او نداشتیم یا بسیار کم بوده‌اند.
او ادامه داد: برگزاری مراسم تعزیت این هنرمند در روز عرفه اتفاق بسیار خوبی است، زیرا این روز به گفته پیامبر اکرم(ص) از بهترین روزهای سال است.
